Endstille

H αλήθεια είναι ότι οι Γερμανοί δε φημίζονται για τη black metal σκηνή τους. Ούτε έχουν βγάλει ποτέ κάποια μπάντα που πραγματικά να ξεχωρίζει. Όχι ότι δεν υπάρχουν αρκετοί Γερμανοί blacksters, απλά πάντα ήταν σα φτωχοί συγγενείς των Σκανδιναβών γειτόνων τους. Οι Endstille φέτος κυκλοφορούν τον έκτο full length δίσκο τους με τίτλο "Verführer" και, αν και πρέπει να παραδεχτώ ότι προσπαθούν, δεν καταφέρνουν να αλλάξουν την υπάρχουσα κατάσταση.

Οπαδοί της νορβηγίκης παράδοσης και αυτοί, με μια ιδιαίτερα ωμή προσέγγιση στη μουσικής τους, προσφέρουν στον ακροατή μια ατελείωτη βροχή από blast beat και επαναλαμβανόμενα riff - ξυράφι, σα ριπές μυδραλιοβόλου, μέσα από μία ομολογουμένως καλή παραγωγή. Δυνατή εντύπωση προκαλεί το εξώφυλλο του δίσκου, με τον Γερμανό αυτοκράτορα Wilhelm τον δεύτερο ντυμένο με ποδιά, χασαπομάχαιρο στο χέρι και λουσμένο στο αίμα. Δεν ξέρω αν έχει άμεση σχέση με τους στίχους της μπάντας (η θεματολογία τους στις παλαιότερες κυκλοφορίες τουλάχιστον ήταν κλασσικά αντιχριστιανική και φιλοπολεμική), αλλά νομίζω ότι δένει πολύ καλά με το αιματοβαμμένο ηχητικό όργιο που προκαλούν οι Γερμανοί. Και επίσης μ' αρέσει που με τίτλους όπως "Monotonus/n" κάνουν και μια έμμεση παραδοχή για την ψιλοβαρεμάρα που προκαλεί η συνεχόμενη ακρόαση του δίσκου.

Συνολικά μπορούμε να μιλήσουμε για ένα συμπαθητικό δισκάκι, αλλά μέχρι εκεί. Απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε blacksters που έχουν ακούσει τα πάντα από γνωστές μπάντες και θέλουν να ψάξουν και το κάτι παραπάνω. Διαλέγετε και παίρνετε.