Dio

Ο μεγάλος κοντός επέστρεψε! Η νέα του δουλειά ονομάζεται "Master of the Moon" και έρχεται μετά το πολύ επιτυχημένο "Killing The Dragon". Το άλμπουμ είναι λιγότερο heavy metal από τον προκάτοχο του. Οι Iron Maiden επιρροές του KTD δεν υπάρχουν εδώ, αντίθετα ο Dio συνειδητά επιλέγει να rock-άρει περισσότερο. Έχει άλλωστε το παρελθόν που όχι μόνο το επιτρέπει αλλά και του το επιβάλει.

Στο προκείμενο όμως. Το album μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση. Όχι γιατί είναι κακό, αλλά αφενός ο πήχης για τον συγκεκριμένο κύριο είναι πολύ ψηλά, αφετέρου γιατί όλο το album κινείται στα ίδια μέτρια προς καλά επίπεδα. Κανένα κομμάτι δεν ξεφεύγει από αυτόν τον κανόνα, λες και υπάρχει κόφτης. Όλα ανεξαιρέτως τα κομμάτια ακούγονται ευχάριστα αλλά μέχρι εκεί. Δεν υπάρχει classic ενώ δύσκολα θα διάλεγα ένα κομμάτι για cd single. "Push" για παράδειγμα δεν έχει ο δίσκος.

Παρόλα αυτά το συγκεκριμένο cd έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Μία τεράστια φωνή στο μικρόφωνο. Θα είμαι ειλικρινής απέναντι σας. Αν δεν τραγούδαγε ο Dio αυτό το album δε θα το αγόραζα. Για να καταλήξω θα σας πω ότι το παρόν album είναι πολύ καλύτερο από το "Magica", μα κατώτερο του "Killing The Dragon" που μου άρεσε περισσότερο. Για σύγκριση με τα κλασσικά διαμάντια του παρελθόντος ούτε λόγος. Το βέβαιο όμως είναι ότι διατηρεί τον Dio αξιοπρεπή και του δίνει τη δυνατότητα να περιοδεύσει, έτσι για να γουστάρουμε. Είναι πολλοί λίγοι που έχουν κάνει τόσα πολλά και είναι τόσο προσγειωμένοι όπως αυτός.

Αν προχωρήσετε σε αγορά θα έχετε άλλο έναν καλό δίσκο στη συλλογή σας. Αν όχι, δεν είναι τραγική απώλεια. Ελέγξτε όμως αν έχετε τα παλιότερα album του κυρίου (μιλάω και για Rainbow - Sabbath) που στοίχειωσαν το hard rock για πάντα.