Dinosaur Jr.

Η ιστορία των Dinosaur Jr. έχει την δυνατότητα να γίνει μια άκρως ενδιαφέρουσα ταινία που θα διηγείται τη βιογραφία της απόλυτης alternative μπάντας. Με αφετηρία κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '80, πολύ πριν καν υπάρξει η ιδέα του grunge, ξεκίνησαν από χαμηλά, ανέβηκαν σταδιακά, υπέγραψαν σε μεγάλη εταιρεία για να διαλύσουν μερικά χρόνια αργότερα με τον πιο επεισοδιακό τρόπο. Εκεί, στα πρώτα χρόνια τους, κατάφεραν με τις ζωντανές εμφανίσεις τους να κάνουν οπαδούς τους τους Sonic Youth, να επηρεάσουν τους Nirvana, τους Pavement αλλά και την επερχόμενη shoegaze σκηνή της Μεγάλης Βρετανίας. Από την άλλη πλευρά, δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν την δημοσιότητα της παρέας του Kurt Cobain, των Pearl Jam, των Soundgarden. Δεν έδειξε να τους νοιάζει ποτέ. Έμειναν κρυμμένοι στο unerground για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, κερδίζοντας όμως τον σεβασμό σημαντικών μουσικών αλλά και μουσικόφιλων που ενδιαφέρονται να ανιχνεύσουν λίγο παραπάνω από αυτά που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τους πλασάρουν.

Το 2007 επέστρεψαν μετά από δεκαετή απουσία και το ενδιαφέρον του Τύπου επανήλθε. Μετά από δύο δίσκους ικανούς να πείσουν ότι οι Αμερικανοί έχουν την δυνατότητα να προσφέρουν κάτι περισσότερο από ανακούφιση στη νοσταλγική αναμονή των οπαδών τους, συνεχίζουν φέτος με την τρίτη κυκλοφορία τους μέσα σε μια πενταετία. Η βοή του reunion έχει πλέον κοπάσει και τώρα το μόνο που μένει είναι η μουσική. Όπως και στα "Beyond" και "Farm" έτσι και στο "I Bet On Sky", οι δεινόσαυροι (πρώτη φορά που η λέξη αυτή δεν χρησιμοποιείται υποτιμητικά για ένα συγκρότημα) συνεχίζουν στο γνώριμο, για τους γνώστες, ύφος τους. Mid-tempo συνθέσεις, χαλαρότερες σε σχέση με το παρελθόν τους αλλά γεμάτες με παραμορφωμένα riff και solo σε συνδυασμό με τα νωχελικά φωνητικά του J. Mascis. Το τρίο που έχει ασκήσει στο παρελθόν τεράστια επιρροή σε μια ολόκληρη γενιά μουσικών δείχνει, ακόμα και σήμερα, την δική του που βρίσκεται φανερά μέσα στο παλιομοδίτικο rock και κυρίως στον αγαπημένο της σκηνής του Seattle, Neil Young. Ο ίδιος ο Mascis μπορεί ακόμα να αρνείται οποιαδήποτε σύγκριση με τον τεράστιο Καναδό, αλλά καλώς ή κακώς δεν μας πείθει.

Το "I Bet On Sky" μπορεί να ακούγεται απόλυτα 90s αλλά αυτό δεν μας ενοχλεί καθόλου. Οι δέκα συνθέσεις του δίσκου, χωρίς να είναι τόσο πιασάρικες ώστε να κερδίσουν τον ακροατή με το πρώτο άκουσμα, σε προκαλούν να εντρυφήσεις όλο και περισσότερο στη μουσική των Dinosaur Jr. Ρυθμικό ξεκίνημα με το "Don't Pretend You Didn't Know", radio friendly, αλλά όσο η ιστορία του συγκροτήματος επιτρέπει, το "Almost Fare", Johnny Cash tribute στο "Rude" και κάτι από late Ramones ή Social Distortion στο "Pierce The Morning Rain". Τα παραπάνω κομμάτια ξεχώρισαν λόγω του ύφους τους αλλά σίγουρα δεν αποτελούν τις μοναδικές αξιόλογες στιγμές ενός δίσκου που θα σε κερδίσει αν του αφιερώσεις τον απαιτούμενο χρόνο.

Δεν γνωρίζω πόσους οπαδούς έχουν οι Dinosaur Jr. στην χώρα μας, ούτε αν το "I Bet On Sky" θα καταφέρει να προσελκύσει όποιον δεν τους γνωρίζει ήδη. Σίγουρα όμως αυτοί που ασχολούνται μαζί τους από παλιότερα ή έστω μετά την επανσύνδεση του αυθεντικού line-up τους θα μείνουν απόλυτα ικανοποιημένοι, για άλλη μια φορά.