Dexter Ward

III

No Remorse (2020)
Από τον Σπύρο Κούκα, 03/04/2020
Το τρίτο άλμπουμ των Dexter Ward υπενθυμίζει πως ζούμε σε παρόντα χρόνο τις ημέρες άνθισης του ελληνικού επικού metal
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Επιστροφή στις δισκογραφικές επάλξεις για τους Dexter Ward, με το ελληνικό epic heavy σχήμα που προήλθε από τη διάσπαση του πρώτου lineup των Battleroar, να φθάνει αισίως στην τρίτη του κυκλοφορία. Μάλιστα, με το προ τετραετίας "Rendezvous With Destiny" να αποτελεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και ποικιλόμορφες εγχώριες δουλειές σε αυτό το ύφος, η συνέχεια του δημιουργικού τους ταξιδιού αναμενόταν με περίσσεια ανυπομονησία, είτε μιλάμε για τους εγχώριους, είτε για τους διεθνείς ρέκτες του επικού.

Χωρίς πολλά πολλά, οι Αθηναίοι metallers έχουν καταφέρει να λογίζονται σημαντικό μέλος μιας σκηνής με τον δικό της ήχο, καθώς το ελληνικό epic metal φαίνεται να ανθίζει όχι απλά σαν όρος,αλλά και ως υπολογίσιμo subgenre εντός των επικών χωραφιών. Όσο, δε, για το όνομα που επέλεξαν να φέρουν, αν και φαντάζει παράταιρο με την επική θεματολογία εκ πρώτης όψεως, εν τέλει δίνει αυτήν τη διαφορετικότητα που τους ξεχωρίζει του σωρού και οδηγεί σε ευχάριστες Lovecraft παραπομπές, γεγονός που, κρίνοντας εξ ιδίων, λειτουργεί υπέρ τους.

Σε ό,τι αφορά το νέο τους δίσκο, που αναμενόμενα τιτλοφορείται "ΙΙΙ", οι Dexter Ward συνεχίζουν να αναπαράγουν με συνέπεια αυτό το παλαιάς κοπής, γεμάτο ένα σχεδόν street attitude, επικότροπο heavy metal, με επιρροές που απλώνονται σε όλο το γνωστό φάσμα του είδους. Έτσι, από το εναρκτήριο "Return Of The Blades", που αποτίει έναν υφέρποντα φόρο τιμής στο "Rapid Fire" και το επίσης Priest-ικό "Conan The Barbarian", στο "Soldiers Of Light", το οποίο ανακαλεί τους '80s Iron Maiden (αλλά και το "Badlands" των Metal Church), το μεγαλοπρεπές "In The Days Of Epic Metal" και το δυναμικό epic power "The Dragon Of The Mist", η μπάντα δείχνει πως δεν παίρνει αιχμάλωτους στο διάβα της.

Στα συν του δίσκου και η παραγωγή του, καθώς οι δυναμικές των οργάνων βρίσκονται σε ιδανική ισορροπία,όπως άλλωστε και η παρουσία του παιχνιδιάρικου μπάσου, ειδικά σε στιγμές όπως στα "Soldiers Of Light" και "Reign Of The White Knight" όπου και βγαίνει στο προσκήνιο. Στα λοιπά επί μέρους ζητήματα, το πορφυρό εξώφυλλο πιθανότατα είναι το καλύτερο τους έως τώρα, ενώ, σε ένα καθαρά προσωπικό σχόλιο, θα προτιμούσα να εστιάσουν μελλοντικά ακόμη περισσότερο σε αυτήν την πιο σκοτεινή κι επική πλευρά τους, όπως εκείνη διαφαίνεται στο καταληκτικό "The Demonslayer", και λιγότερο στην αμιγώς heavy metal προοπτική τους.

Το μόνο που με προβληματίζει σχετικά με το "III" είναι πως νιώθω πως δεν καταφέρνει να ορίσει ένα νέο δισκογραφικό peak για την μπάντα, με το "Rendezvous With Destiny" να παραμένει, στο μυαλό μου, ακόμη ως το αρτιότερο δείγμα γραφής της. Αυτό, προφανώς, δεν σημαίνει κάτι πραγματικά μεμπτό, αλλά αντιθέτως οφείλεται στις υψηλές προσδοκίες που οι ίδιοι οι Dexter Ward είχαν επιτρέψει να υπάρχουν και που, αργά ή γρήγορα, σίγουρα θα εκπληρωθούν.

YouTube

  • SHARE
  • TWEET