Delain

Το "Hunter's Moon" είναι μια κυκλοφορία που απευθύνεται σε πολύ συγκεκριμένο κοινό. Δεν χρειάζεται περισσότερο από μια γρήγορη ματιά στα κομμάτια που περιέχει, για να γίνει προφανές ότι είναι ένα EP για να κρατήσει ζεστό το ενδιαφέρον των πιστών του σχήματος μέχρι την κυκλοφορία της έκτης ολοκληρωμένης δουλειάς τους. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν οι Delain (βλ. "Interlude"), και βάσει πιθανοτήτων δεν θα είναι η τελευταία. Ωραία τα σχόλια περί τριλογίας, και όχι τελείως παράλογα αν ρωτάτε εμένα, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας.

Μετά από τρία χρόνια δισκογραφικής απουσίας, η Charlotte Wessels, ο Martijn Westerholt και η παρέα τους μοιάζουν έτοιμοι να συνεχίσουν σα να μην πέρασε μια μέρα. Οι εναλλακτικοί πειραματισμοί του "We Are The Others", χωρίς να απουσιάζουν, παραμένουν διακριτικά στην άκρη, αφήνοντας τον συμφωνικό ήχο να βγει μπροστά. Οι εφτάχορδες συναγωνίζονται με τα πλήκτρα, ενώ τα χορωδιακά περάσματα στέκονται ένα σκαλί χαμηλότερα και τα φωνητικά ένα ψηλότερα. Τα τέσσερα νέα κομμάτια δεν θα έμοιαζαν καθόλου παράταιρα στη ροή του "Moonbathers", και αυτό το λέω με την καλύτερη δυνατή έννοια.

Αν πίσω στο 2016 το "Suckerpunch" ήταν αντιπροσωπευτικός προϊδεασμός για τα όσα θα ακολουθούσαν, οι φίλοι των Ολλανδών έχουν κάθε λόγο να είναι αισιόδοξοι, κρίνοντας από το "Masters Of Destiny". Οι γραμμές ακούγονται πιασάρικες όσο ποτέ, οι ατμόσφαιρες κουβαλάνε λίγο από τον αέρα της περασμένης δεκαετίας χωρίς να μοιάζουν αναχρονιστικές και η δοσολογία ανάμεσα στα επιμέρους στοιχεία του ήχου παραμένει, γι' ακόμα μια φορά, εξαιρετικά προσεγμένη. Αντίστοιχα, το δεύτερο σκέλος της κυκλοφορίας, παρμένο από την "Danse Macabre" περιοδεία με τον Marco Hietala, υπενθυμίζει όσα είχαμε δει πριν από δυο χρόνια· η εξάδα στο σανίδι ακούγεται στο φυσικό της περιβάλλον.

Στον χαώδη χώρο του ατμοσφαιρικού ήχου, οι Delain είναι μια από τις πιο ξεχωριστές περιπτώσεις. Ο ήχος τους είναι σκοτεινός, αλλά πολύχρωμος. Οι φορτωμένες ενορχηστρώσεις και οι ογκώδεις κιθάρες είναι εκεί, αλλά πάντα σε συνδυασμό με ξεδιάντροπα poppy μελωδίες. Ακούστε το πάρτυ στις ζωντανές εκδοχές των "Scandal" και "The Gathering", και θα καταλάβετε. Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα τον παραλληλισμό της τριλογίας, αν οι δύο προηγούμενες κυκλοφορίες ήταν το πρόγευμα και το κυρίως πιάτο, στο "Hunter's Moon" έχουμε το επιδόρπιο. Οι οπαδοί που έχουν χορτάσει ήδη θα περάσουν τέλεια. Οι υπόλοιποι απλά θα γλυκαθούν.