Dario Mollo's Crossbones

Rock The Cradle

Frontiers (2016)
Από τον Σπύρο Κούκα, 20/12/2016
Old school hard & heavy ήχοι, από μια παρέα μπαρουτοκαπνισμένων βετεράνων του ιδιώματος
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Μπορεί να άργησε 27 ολόκληρα χρόνια, αλλά το δεύτερο άλμπουμ των Crossbones, του πρώτου σχήματος του πολυπράγμονα Dario Mollo είναι πλέον γεγονός. Ο Ιταλός κιθαρίστας, έχοντας σημαντικές συνεργασίες (με τους Tony Martin, Glenn Hughes, Don Airey και Tony Franklin, μεταξύ άλλων) στο ενεργητικό του, αποφάσισε να ανασυγκροτήσει την αρχική του μπάντα, επιλέγοντας να συμπορευθεί σε αυτό το νέο ξεκίνημα με τον Carl Sentance (των Persian Risk) πίσω από το μικρόφωνο του συγκροτήματος. Παρέα, μάλιστα, με τους μπαρουτοκαπνισμένους Ezio Secomandi (ο οποίος υπήρξε μέλος του αυθεντικού line-up της μπάντας) και Dario Patti στη ρυθμική υποστήριξη των συνθέσεων, η μπάντα ξεκινάει από ιδανική βάση, έχοντας εξασφαλισμένη την τεχνική αρτιότητα του υλικού της.

Τα ωραία, ωστόσο, βρίσκονται στην πεμπτουσία του project, τις δέκα μελωδικές συνθέσεις που απαρτίζουν τον δίσκο. Όσοι έχουν ασχοληθεί με τη μέχρι τώρα καριέρα του Dario Mollo, ξέρουν πως ο Ιταλός μουσικός διατηρεί σταθερά ένα υψηλό ποιοτικό επίπεδο στις δουλειές του, γεγονός που ισχύει και στην προκειμένη περίπτωση. Έτσι, η κάθε σύνθεση επιτελεί το σκοπό της ύπαρξης της, προσφέροντας τη θύμηση μια εποχής που προκαλεί νοσταλγικές αναπολήσεις ακόμη και σε όσους δεν την έζησαν.

Με έντονα τα γνωρίσματα από μπάντες όπως οι Krokus και οι Rainbow των '80s, το "Rock The Cradle" προσφέρει πιασάρικο, όσο και πομπώδες hard rock, το οποίο, χάρη στο ευτύχημα του να έχει να προσφέρει τουλάχιστον δυο-τρία εξέχοντα κομμάτια κατά τη ροή του, μπορεί και ξεχωρίζει του υπερκορεσμού, σε ένα ιδίωμα που μοιάζει να μην μπορεί να εξελιχθεί παραπάνω. Φυσικά, αναφέρομαι στα "Take Me High", "I Got This Feeling" και "Gates Of Time", με τα δύο πρώτα να αποτελούν εξαιρετικά δείγματα ρυθμικού, up-tempo hard & heavy και το τρίτο να στέκεται ως μια από τις καλύτερες μπαλάντες του είδους της για φέτος, με καταφανές το Rainbow στοιχείο.

Εν τέλει, μπορεί το νέο πόνημα του Dario Mollo να μη μεταβάλει τις δυναμικές του παλιομοδίτικου hard rock της εποχής μας, αλλά καταφέρνει και ακούγεται με το ίδιο ενδιαφέρον ακόμη κι έπειτα από αρκετές ακροάσεις. Προσφέροντας, μάλιστα, κορυφές όπως το προαναφερθέν "Gates Of Time", υλικό δηλαδή που πιθανόν να μνημονεύεται και στο μέλλον, το άλμπουμ αναμφίβολα αποτελεί άξια προσθήκη στη συλλογή κάθε ρέκτη των hard & heavy ήχων.

  • SHARE
  • TWEET