Dala Sun

Το τι παίζει με τους Dala Sun θα έπρεπε να το φαντάζεται κάποιος από το όνομα της μπάντας και μόνο. Παρόλα αυτά δεν έχουμε να κάνουμε με μια ακόμα stoner πρόταση, από την -έτσι κι αλλιώς- δυνατή και αξιόλογη εγχώρια stoner σκηνή, καθώς υπάρχουν όμως κάποιοι παράγοντες που διαφοροποιούν τη μουσική υπόσταση αυτής της μπάντας.

Αρχικά, αυτό έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τον τόπο προέλευσή των Dala Sun. Η Πάτρα εκτός πέραν από μια «σαπίλα» που ευνοεί τις stoner μουσικές έχει και μια ιδιαίτερη μουσική underground αισθητική, η οποία ξεκίνησε από τον πανεπιστημιακό χώρο (όπου υπάρχει ακόμα), μεγάλωσε σε υπόγεια με αυγοθήκες και έχει φτάσει να έχει μουσική σκηνή με συσσωρευμένη γνώση. Ακριβώς, όμως, επειδή γαλουχήθηκε στα υπόγεια, αποφεύγει τις mainstream λογικές και οι Dala είναι από τα σπλάχνα αυτής της σκηνής.

Συνυφασμένος με τον παραπάνω παράγοντα και εξίσου σημαντικός είναι η DIY νοοτροπία που ορίζει τους Dala Sun και τα γεμάτα ιδρώτα και πώρωση live τους. Η φάση είναι για την πάρτη τους και μόνο, είναι για όσα πιστεύουν και πρεσβεύουν και αυτό είναι τουλάχιστον σεβαστό. Μέσα από αυτούς τους χώρους έχουν φτιάξει το όνομά τους, ενώ έχουν στις αποσκευές τους μια ευρωπαϊκή βόλτα με τους συμπολίτες Fields Of Locust και αν κρατήσουν ενεργή τη μπάντα μάλλον θα έχουν ευκαιρίες και για επόμενες.

Όπως και να έχει, η μουσική των Dala Sun, όπως υποδηλώνει και το όνομά τους, είναι φτιαγμένη για να καταναλώνεται κατά προτίμηση στους 40 βαθμούς ενός καλοκαιρινού μεσημεριού, μιας και βρωμάει λάσπη, παλιακό stoner και άλλες ωραίες καταστάσεις. Αρχίζει στους Queens Of The Stone Age, περνάει από τους Monster Magnet της εποχής του "Superjudge", φέρνει στο νου και λίγους Orange Goblin και νομίζω πως είναι εμφανές το πού κινούνται. Παράλληλα, δεν φοβούνται να «φανκάρουν» στο τέλος του "Guilty For Murder" ή να φλερτάρουν με το sludge σε επιμέρους σημεία.

Η «γαϊδουροφωνάρα» ταιριάζει απόλυτα με το γαϊδούρι στο εξώφυλλο, που μας πληροφορούν ότι το καβαλάνε ανάποδα στο "Riding Donkeys Backwards", ενώ η λεπτή αισθητική παρέμβαση των δεινόσαυρων / ρομπότ στο background υποδεικνύει το πόσο χύμα είναι η όλη φάση, αλλά και το πόσο καλά δουλεύει για αυτούς. Το μόνο που χρειάζεται στην πραγματικότητα για να μπει στο κλίμα του δίσκου, όμως, είναι το riff του "Fistful Of Teeth". Αρκεί.

Πολλές από τις ιδέες που χρησιμοποιήθηκαν στα τραγούδια του δεύτερου άλμπουμ της μπάντας, προϋπήρχαν του ντεμπούτου άλμπουμ τους, όμως εδώ οι Dala Sun φαίνονται πιο μπάντα, με πιο εστιασμένες συνθέσεις αν και θα μπορούσε να έχει ένα ακόμα sing along άσμα τύπου "Drunk". Η παραγωγή είναι όσο flawed ήθελαν να είναι γιατί το feeling είναι πολύ σημαντικότερο από την ποιότητα και τις τεχνικές λεπτομέρειες και το τελικό αποτέλεσμα αποπνέει θετικά την χύμα DIY φύση της μπάντας.

Με δεδομένο πως το stoner είναι ένα είδος που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία αυτής της χώρας θα πρέπει να υπάρχει πολύς κόσμος εκεί έξω που θα λιώσει με τον ντάλα ήλιο να τον βαράει κατακέφαλα.

Κατεβάζετε το άλμπουμ από εδώ ή ακόμα καλύτερα το παραγγέλνετε σε βινύλιο από την ίδια την μπάντα.