Crown The Empire

The Resistance: Rise Of The Runaways

Rise (2014)
Από τον Αντώνη Τζιράκη, 02/09/2014
Η συνέχεια του ταξιδίου στην πόλη Aeon, με ξεναγούς για άλλη μία φορά τους Crown The Empire
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι απαιτήσεις υψηλές, μετά το πολύ ενδιαφέρον ντεμπούτο άλμπουμ της εξάδας από το Dallas, καθώς με έναν concept δίσκο κατάφεραν να τραβήξουν πάνω τους τα βλέμματα του metalcore στερεώματος, θέτοντας εαυτούς ως ένα από τα συγκροτήματα που θα μας απασχολούσαν έντονα στο μέλλον.

Το μέλλον έγινε παρόν και πλέον οι Crown The Empire κυκλοφόρησαν καταμεσής του καλοκαιριού το δεύτερο κατά σειρά concept άλμπουμ τους. Με κεντρικό πρόσωπο τον περιπετειώδη Bones αυτή τη φορά, που μετά την πυρηνική καταστροφή που υπέστη η πόλη Aeon από τις απολυταρχικές δυνάμεις (γεγονότα που μας διηγούνται στον πρώτο δίσκο), φτιάχνει τον δικό του στρατό για να αντιταχθεί στην τυραννία. Ένα κλασικό θέμα μάχης του καλού με το κακό, που έχει απασχολήσει όλες σχεδόν τις μορφές τέχνης, καθώς είναι πάντα επίκαιρο και τραβάει το ενδιαφέρον του κοινού.

Με τον τίτλο "The Resistance: Rise Of The Runaways" που περιέχει τρείς λέξεις κλειδιά (αυτές που ξεκινάνε από R), μας βάζουν άμεσα στο θέμα του δίσκου. Το δε artwork με τον Bones να φιγουράρει στο εξώφυλλο φορώντας ένα skull scarf (απαραίτητο αξεσουάρ για κάθε επαναστάτη τη σήμερον ημέρα) και τον δικτατορικό στρατό να φοράει τις μάσκες που φορούσαν οι γιατροί την εποχή της πανούκλας (μάσκα άρρηκτα συνδεδεμένη με τον θάνατο), όπως επίσης και με μία σειρά από video clip που ουσιαστικά οπτικοποιούν το όλο story, καθιστούν το πλασάρισμα του δίσκου στην αγορά, ιδανικό.

Όμως, πέρα από το εξαιρετικό marketing, έχουμε να κάνουμε με ένα άλμπουμ και μάλιστα μίας θεωρητικά «καυτής» μπάντας, η οποία κινείται στην πεπατημένη του προηγούμενου δίσκου, έχοντας σαν πρότυπό τους σε όλους τους τομείς το "The Black Parade" των My Chemical Romance, δίσκο που έγραψε ιστορία στα '00s, ισορροπούν ανάμεσα στην απαισιοδοξία και την μελαγχολία, αλλά και το πάθος για αντίδραση προς το κατεστημένο με περίσσεια άνεση, αλλά χωρίς κάποια πρωτοτυπία που ίσως να απογείωνε το αποτέλεσμα. Η παραγωγή του δίσκου είναι υποδειγματική, καθώς από το intro "Call To Arms (Act I)" μέχρι το τελευταίο και ίσως καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ, "Johnny's Rebellion", καταφέρνουν να μας περάσουν  με σχεδόν κινηματογραφικό τρόπο το story που είχαν στο μυαλό τους οι Crown The Empire, ενώ αρκετά θετικό είναι πως τα κομμάτια μπορούν να σταθούν και μόνα τους, γεγονός που σίγουρα βοηθάει στα live, καθώς είναι σχεδόν αδύνατον να παίζουν ολόκληρα τα άλμπουμ σε κάθε τους εμφάνιση.

Συνολικά, λοιπόν, θα λέγαμε πως οι Αμερικανοί που τυγχάνουν τεράστιας υποστήριξη από την δισκογραφική τους εταιρία συνεχίζουν ακριβώς από εκεί που σταμάτησαν με το πρώτο τους εγχείρημα, χωρίς κάποια ιδιαίτερη εξέλιξη στον ήχο τους, αλλά με έναν πολύ καλογραμμένο δίσκο μας παραδίδουν την συνέχεια των γεγονότων της πόλης Aeon.
  • SHARE
  • TWEET