Colour Haze

Πάει υπέρ το δέον πολύς καιρός από το εκπληκτικό "All" μάγκες μου. Δε λέω, η δισκογραφία των κορυφαίων νέο-χίπηδων των ημερών μας είναι αρκετή για να συνοδεύει τις καλοκαιρινές μας μπύρες, ωστόσο τη νέα δουλειά των Colour Haze την περιμέναμε με μεγάλη ανυπομονησία. Μέχρι τότε βολευόμασταν με (όμορφα) αντικατάστατα τύπου Samsara Blues Experiment, αλλά θέλουμε και τους ηγέτες του ρετρό τζαμαρίσματος, πώς να το κάνουμε.

Διπλό CD λοιπόν το "She Said". Και με βρίσκουν κάθετα αντίθετο εκ προοιμίου. Φίλτατοι Γερμαναράδες μου, 40 λεπτά θα ήταν υπεραρκετά. Το να βγάλεις δίσκο μίας ώρας και είκοσι λεπτών -σε αυτόν τον ήχο- ο οποίος να μην κάνει την παραμικρή κοιλιά είναι υπεράνθρωπο. Δόγμα. Και εμείς έχουμε και τη λόξα να ακούμε τους δίσκους σας από την αρχή μέχρι το τέλος. Ταξιδιάρικες καταστάσεις...

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, όμως, γιατί ξεκινήσαμε στραβά και θα παρεξηγηθούμε. To πρώτο CD είναι μια ομορφιά από την αρχή μέχρι το τέλος του. Το πρώτο, ομώνυμο κομμάτι "She Said" ξεχειλώνεται όπως του πρέπει και από τα 18 του λεπτά κάπου στο 13:30 έρχεται να απογειωθεί και να σου ψιθυρίσει «φύγε πίσω, μακριά». Το "This" είναι το σφηνάκι που σου δημιουργεί την εικόνα μουσάτων τύπων να τζαμάρουν σε καπνισμένο στούντιο με χαϊμαλιά και πολύχρωμα ανοιχτά πουκάμισα για να έρθει το τρίτο και τελευταίο κομμάτι του πρώτου CD. Το "Transformation" διαρκεί 17 λεπτά και αποτελεί την κορυφαία στιγμή του δίσκου, με peak του τη χαρούμενη μελωδία στο τέλος, συνοδεία πνευστών. Μπορείτε να τους δείτε να το παίζουν ολόκληρο το καλοκαίρι που μας πέρασε στη Μέκκα των νέο-χίπηδων, τη Σαρδηνία, εδώ.

Το δεύτερο CD αποτελείται από δύο παραπάνω κομμάτια, αλλά θα τα χωρέσουν τα δεκάλεπτα κι εδώ, δύο στον αριθμό: Το πρώτο και το τελευταίο. Η αλήθεια είναι ότι το "Breath" θα το έκανα στην άκρη -για να επανέλθουμε στο θέμα της διάρκειας- καθότι σε καμία περίπτωση δεν προσφέρει κάτι ουσιώδες στο σύνολο... Εν αντιθέσει με το "Slowdown" που ακολουθεί και γκρουβάρει σε γρήγορες ταχύτητες, όπως δύσκολα θα καταλάβαινε κανείς από τον τίτλο του. Κάπου στα "Stand In..." και "Grace", ο δίσκος θα κάνει το ...προκοιλάκι του αλλά θα επανέρθει σε υψηλότατα επίπεδα και θα κλείσει με τη χάρη του μελωδικού και αιθέριου "Grace".

Το "She Said" επ' ουδενί δεν είναι ο καλύτερος δίσκος των Colour Haze. Πολυετής η καριέρα της μπάντας και αρκετές οι δισκάρες που μας έχει χαρίσει, γαρ. Το "She Said" είναι το απαύγασμα των τόσων ετών εμπειρίας του συγκροτήματος. Είναι το άλμπουμ που μας προσφέρουν αβίαστα, δίχως περίσκεψη. Έχει τις λακκουβίτσες του, δεν είναι η κυκλοφορία που θα βάζαμε σε κάποιον άσχετο με τη μουσική τους να ακούσει, ωστόσο είναι ό,τι πρέπει για εμάς που έχουμε ερωτευτεί τις μουσικές τους. Παίρνουμε τις πρώτες τζούρες και τον βάζουμε στην κατάψυξη για να τον λιώσουμε το καλοκαίρι φρέσκο, όπως του πρέπει.