Clutch

From Beale Street To Oblivion

DRT (2007)
09/01/2008
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ποια είναι η πιο groovy μπάντα του πλανήτη στον (ευρύτερο) χώρο του heavy rock ήχου; Ποιοι μπορούν να μπλέξουν funk, blues και heavy στοιχεία χωρίς να γίνονται γραφικοί; Ποιοι δε φοβούνται να γράψουν τραγούδι για την επικείμενη επίθεση των αιμοβόρων χορτοφάγων; Κυρίες και κύριοι, δεσποινίδες και παιδιά παντός τύπου και καιρού, αφήστε τα όποια άγχη και τους όποιους ενδοιασμούς σας... Καλώς ήρθατε στον κόσμο των Clutch.

Τα παλικάρια μας μπορεί να έχουν γίνει πιο γνωστοί στη χώρα μας τώρα τελευταία, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είναι και λίγα χρόνια στο κουρμπέτι. Δεκαπέντε χρόνια και βάλε κυκλοφορούν τους δίσκους τους, παίζουν τη μουσική τους και γενικά το διασκεδάζουν. Όσοι έχετε ακούσει κάτι (οτιδήποτε κάνει) από το συγκεκριμένο συγκρότημα, γνωρίζετε περί τίνος πρόκειται και πάνω-κάτω ξέρετε και το τι θα ακούσετε στον τελευταίο δίσκο (οι υπόλοιποι ψάξτε για αρχή κάτι από το "The Elephant Riders" και δώθε μεριά και δε θα απογοητευτείτε). Αυτή τη φορά βέβαια τα blues (αλλά και αρκετά gospel, δόξα τον οργανίστα Mick Schauer) στοιχεία κάνουν πολύ πιο έντονα την εμφάνιση τους, σε σχέση με το πρόσφατο πάντα παρελθόν. Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα το "Electric Worry", το οποίο είναι ένα δείγμα της επιρροής του John Lee Hooker πάνω σε ένα θέμα του Mississippi Fred McDowell (συγκεκριμένα το "Fred's Worried Life Blues" δανείστηκαν εδώ τα παιδιά) και της συνδρομής του Eric Oblander των Five Horse Johnson.

Ακούγοντας το "From Beale Street To Oblivion" ποτίζεσαι με τα ιδιότροπα riff του Tim Sult και κολλάς με την ικανότητα του Neil Fallon να τοποθετεί χαρακτηριστικά τη φωνή του στον εγκέφαλο σου. Η συνεχόμενη ακρόαση, δε, φέρνει όλα αυτά τα παρελκόμενα που προκαλεί η κατάποση home made μουσικής μπύρας από το Maryland των Ηνωμένων Πολιτειών. Με απλά λαϊκά λόγια λοιπόν, ακούγοντας τον δίσκο θέλεις να πάρεις αγκαλιά τον redneck φίλο σου και να αρχίσεις να χορεύεις κλακέτες με την αμερικανική σημαία να ανεμίζει πίσω δεξιά ή κάτι τέτοιο τελοσπάντωνε! Τώρα για εσάς που δεν ικανοποιείστε με αυτές τις φανφάρες που γράφω, μπορώ να μπω σε κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες και να αναφέρω πως την παραγωγή του δίσκου έχει επιμεληθεί ο Joe Baressi (Tool, Kyuss, Q.O.T.S.A.). Αλλά αυτό πάλι από μόνο του μπορεί να είναι παραπλανητικό. Εξάλλου μιλάμε για ένα συγκρότημα που συνδυάζει punk, stoner, metal, funk, blues, southern και κλασσικά rock στοιχεία...

Για να μην το τραβάω άλλο (πρέπει να βγάλουμε και τα top του 2007), κλείνω υμνώντας τη στιχουργική ικανότητα του Fallon, αντιγράφοντας ένα στίχο από το "Electric Worry": «If I had money like Henry Ford, Lord I'd have me a woman yeah on every road...». Καλή ακρόαση...

Υ.Γ.: Μέρες που είναι, εγώ θα ζητήσω από τον Άγιο Βασίλη να μας φέρει τους Clutch στην Ελλάδα να γουστάρουμε.

  • SHARE
  • TWEET