Civil War

Gods And Generals

Napalm (2015)
Από τον Κώστα Πολύζο, 17/08/2015
Μαθήματα ιστορίας συνδυασμένα με καλοπαιγμένο heavy metal
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Δεύτερη δισκογραφική απόπειρα για τους Civil War οι οποίο συνεχίζουν να μας παρουσιάζουν μαθήματα ιστορίας συνδυασμένα με καλοπαιγμένο heavy metal. Το ντεμπούτο τους "The Killer Angels" είχε βάλει τις σωστές βάσεις, χωρίς όμως να αποτελεί κάτι το αξιομνημόνευτο, οπότε η νέα τους δουλειά θα έδινε ασφαλή σχετικά συμπεράσματα για το αν θα μας απασχολήσουν ξανά στο μέλλον.

Για ακόμα μια φορά πάντως αυτό που αμέσως ξεχωρίζει είναι η φωνή του Nils Patrick Johansson. Μπορεί να ακούγεται κάπως αντισυμβατική καθώς δεν είναι τυπικά μελωδική, αλλά έχει αρκετό γρέζι, όμως η αλήθεια είναι πως οι μελωδίες ακούγονται καλοδουλεμένες. Από εκεί και πέρα υπάρχει ένα πομπώδες στοιχείο το οποίο δίνει μια μεγαλοπρέπεια στις δέκα συνθέσεις του δίσκου, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να μην τις χαρακτηρίσεις και κάπως generic.

Η παραγωγή δεν είναι κακή αλλά μάλλον παραείναι γυαλισμένη και αυτό ίσως να έχει να κάνει και με τον ήχο και το ύφος της μπάντας. Τα πλήκτρα βγαίνουν αρκετά μπροστά ανά σημεία ενώ και τα πολυφωνικά ρεφρέν αν και πιασάρικα καταντούν κάπου προβλέψιμα. Ωραίο πάντως το εξώφυλλο που δίνει κατά μια έννοια και τον στιχουργικό τους προσανατολισμό, ο οποίος είναι μια μη εμπαθής πολεμική (κυρίως) ιστορική ανασκόπηση γεγονότων.

Σαφέστατα, υπάρχουν στοιχεία που θα ικανοποιήσουν. Ο δίσκος δεν είναι μονοδιάστατος συνθετικά, καθώς έχει από γρήγορα power metal τραγούδια όπως το "USS Monitor" και το ομώνυμο, anthem-ικές power μπαλάντες σαν το "Tears Of The North" με πολύ καλή lead δουλειά, αλλά και πιο πολυσύνθετα τραγούδια όπως το πολύ όμορφο "Schindler's Ark" με καταπληκτική ερμηνεία από τον Johansson και ωραιότατο ρεφρέν.

Γενικά, ενώ το συγκρότημα μάλλον θα πρέπει να συγκρίνεται με μπάντες τύπου Sabaton, θεωρώ πως, αν και κάτι τέτοιο έχει βάση, οι Civil War διαφοροποιούνται αρκετά. Αν κάποιος ακούσει ακομπλεξάριστος το "Gods And General" θα συναντήσει αρκετές καλές στιγμές που θα του κινήσουν το ενδιαφέρον. Αν όμως είναι εκ φύσεως γκρινιάρης, τα κλισέ που θα βρει θα τον κάνουν να αδιαφορήσει. Αυτό πάντως δεν αναιρεί το γεγονός πως ακούμε έναν καλοδουλεμένο και ποιοτικό δίσκο. Σε ποιο βαθμό βέβαια θα εξαρτηθεί από τον εκάστοτε ακροατή. Εμένα πάντως σαν άκουσμα δεν με χάλασε καθόλου.
  • SHARE
  • TWEET