Chris Ousey

Rhyme & Reason

Escape Music (2011)
Από τους Χρυσόστομο Μπάρμπα, Χρυσόστομο Μπάρμπα, 02/12/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ο Chris Ousey μπορεί να αποτελεί μια σημαντικότατη προσωπικότητα του μελωδικού rock χώρου, αλλά είναι γεγονός πως οι συγκυρίες δεν τον βοήθησαν ποτέ να αναδειχθεί τόσο ώστε να «παίζει μπάλα» με τα τεράστια ονόματα του είδους. Η καριέρα του ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις, ως τραγουδιστής των Virginia Wolf, παρέα με τον Jason Bonham στα drums, και ηχογραφώντας δύο aor διαμαντάκια ["Virginia Wolf" (1986), "Push" (1987)]. Στη συνέχεια, οι δυο τους πήραν διαφορετικούς δρόμους, καθώς ο καθένας δημιούργησε το δικό του σχήμα. Τότε «γεννήθηκαν» οι Heartland. Η μπάντα του Ousey κέρδισε ήδη απ' το ντεμπούτο της το ενδιαφέρον των οπαδών του μελωδικού ήχου, αν και το 1991 που αυτό κυκλοφόρησε οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερα δυσμενείς για την επιβίωση του συγκεκριμένου ιδιώματος. Όπως και να 'χει, το συγκρότημα δεν πτοήθηκε, συνεχίζοντας την πορεία του μέχρι και σήμερα.

Μετά από τόσο χρόνια καριέρας, όμως, ο Ousey ένιωθε πως κάτι λείπει. Και είχε δίκιο. Αυτό που έλειπε ήταν ένας solo δίσκος. Φέτος λοιπόν, 25 χρόνια μετά την παρθενική του δισκογραφική εμφάνιση, κυκλοφορεί την πρώτη του προσωπική δουλειά, με τίτλο "Rhyme & Reason" και έρχεται να ταράξει τα νερά του σημερινού aor σκηνικού.

Ποιά είναι τα κύρια στοιχεία που συνθέτουν ένα επιτυχημένο άλμπουμ του είδους; Τα εκπληκτικά φωνητικά; Οι καλοδουλεμένες συνθέσεις; Οι εξαιρετικοί μουσικοί; Οι όμορφες μελωδίες; Η «γεμάτη» παραγωγή; Τα «τεράστια» ρεφραίν; Ο Chris Ousey μάς τα προσφέρει όλα και συμφέρει. Ο δίσκος ξεκινά με το πρώτο single, "Mother Of Invention", και σου δίνει να καταλάβεις πως δεν ακούς άλλο ένα μελωδικό αλμπουμάκι της σειράς. Μετά έρχεται και το "Motivation", με ένα ρεφραίν που δε βρίσκω κάποιο επίθετο που να το χαρακτηρίζει ορθότερα απ' το «μεγαλειώδες». Και μετά από αυτά τα δύο κομμάτια λες μέσα σου: «Ή τα υπόλοιπα δέκα θα προκαλέσουν χείμαρρο χασμουρητού, ωχριώντας μπροστά στην ποιότητα και το δυναμισμό του εναρκτήριου διδύμου, ή έχουμε να ακούσουμε εκπληκτικά πράγματα».

Με αγωνία λοιπόν περιμένεις να ακούσεις το "To Break A Heart". «Μπαλάντα», σκέφτεσαι, κρίνοντας από τον τίτλο και τα πρώτα δευτερόλεπτα σε δικαιώνουν, αλλά η εκρηκτική συνέχεια και το -για τρίτη συνεχόμενη φορά- εξαίσιο ρεφραίν σε βάζουν στη θέση σου. Η συνέχεια του "Rhyme & Reason" δε μοιάζει να χάνει από πουθενά. Τα "By Any Other Name", "Don't Wanna Dance", "On Any Other Day" και το "Give Me Shelter", με το υπερ-επικό ρεφραίν, αποτελούν μερικά μόνο από τα διαμάντια που επιφυλάσσει ο υπόλοιπος δίσκος. Εάν προσθέσουμε σε όλα αυτά το εκρηκτικό κιθαριστικό δίδυμο των Mike Slamer (City Boy, Seventh Key, Streets) και Tommy Denander (Radio Active, Alice Cooper), οι οποίοι έχουν επιμεληθεί επίσης τα εξαιρετικά πλήκτρα και τη ζεστή και δουλεμένη ως το έπακρο παραγωγή, τότε τα λόγια περισσεύουν.

Ο πρώτος solo δίσκος του Chris Ousey με κάνει να ξύνω το κεφάλι μου, αναρωτώμενος για ποιό μυστήριο λόγο δεν είχε αποφασίσει να κυκλοφορήσει μια προσωπική δισκογραφική δουλειά πολύ νωρίτερα. Αλλά άμα το καλοσκεφτείς, ίσως τα πράγματα να είναι καλύτερα ως έχουν. Το "Rhyme & Reason" ήρθε τη στιγμή που έπρεπε να έρθει και δε μπορώ παρά να αποδώσω τα εύσημα στον πολύπειρο τραγουδιστή, αφού μας προσέφερε πιθανότατα τον κορυφαίο μελωδικό rock δίσκο της χρονιάς.
  • SHARE
  • TWEET