Chris Cornell

Μετά το συγκινητικά καλό (στο μεγαλύτερο μέρος του τουλάχιστον) "Songbook", ένα ακουστικό στούντιο άλμπουμ από τον Chris Cornell έμοιαζε πολύ ως πολύ καλή ιδέα. Μακριά από κακοτοπιές που του στοίχησαν πολύ (όπως το "Scream") και πιο κοντά στην φυσική εξέλιξη μουσικών όπως αυτός ή ο Eddie Vedder, το "Higher Truth" φαίνεται να είναι πολύ κοντά σε αυτό που θέλουμε να ακούμε από την solo καριέρα του Cornell.

Υποστηρικτής του στη νέα αυτή δουλειά είναι ο πασίγνωστος παραγωγός Brendan O' Brien, με τον οποίο έχουν συνεργαστεί πολλάκις στο παρελθόν. Ο ρόλος του O' Biren είναι πολύ ενεργητικός συνεισφέροντας σε διάφορους τομείς και τελικά προσδίδοντας έναν ευκρινή ήχο και οικείο χαρακτήρα στα τραγούδια του άλμπουμ.

Η συνταγή είναι απλή: Ακουστική κιθάρα σε πρώτο πλάνο, διακριτικά drums ή λούπες, όμορφες ενορχηστρώσεις κι ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε σύνθεσης βιολί, πιάνο ή λίγη ηλεκτρική κιθάρα. Και φυσικά η φωνάρα του Cornell πάνω από όλα να αποδεικνύει πως είναι ακόμα ικανή να κάνει μια μέτρια σύνθεση, ενδιαφέρουσα.

Στις δεκαπέντε συνολικά συνθέσεις του άλμπουμ θα ήταν αδύνατο να μην υπάρχουν fillerάκια, ενώ θα μπορούσε να υπάρχει και κάποιο πιο instant hit πιο δυνατό από το -κατά τα άλλα μια χαρά συμπαθητικό- "Nearly Forgot My Broken Heart" που ανοίγει το άλμπουμ και προηγήθηκε της κυκλοφορίας του.

Ξεχωρίζουν το πιάνο και η ερμηνεία του ομώνυμου τραγουδιού, κάποιες μεστές  συνθέσεις όπως τα "Dead Wishes" και "Before We Disappear" καθώς και το "Murder Of Blue Skies" με την ταιριαστή μελωδία στην ηλεκτρική κιθάρα. Ενδιαφέρουσα η διαφορετική προσέγγιση του "Our Time In The Universe", ενώ τo ταξιδιάρικο "Bend In The Road" και το πιο έντονο "Wrong Side" μόνο ως συμπληρωματικά bonus track δεν θα τα χαρακτήριζα. Γενικότερα, οι πιο χαμηλού tempo συνθέσεις δίνουν την δυνατότητα στον Cornell να βουτήξει πιο βαθιά τις ερμηνείες του στο συναίσθημα κι ως εκ τούτου ξεχωρίζουν.

Στο σύνολό του το άλμπουμ κυλάει ευχάριστα, ως απόρροια του χαλαρού χαρακτήρα των συνθέσεων και της φωνάρας του Cornell, η οποία εν τέλει καταφέρνει από μόνη της να καλύψει το ότι συνθετικά το άλμπουμ δεν έχει και τίποτα τρομερό να επιδείξει. Χωρίς να συγκλονίζει, το "Higher Truth" υποδεικνύει ότι ο Cornell έπρεπε να έχει πάρει αυτή την ακουστική στροφή εδώ και χρόνια, στην προσωπική του καριέρα.