Cathedral

The Guessing Game

Nuclear Blast (2010)
Από τον Πάνο Παπάζογλου, 06/05/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Χωρίς υπερβολές, απαραίτητες για να περιγράψουν ένα δίσκο που έχει ανάγκη την προβολή και την επιβολή πολλές φορές της αξίας του, το ολόφρεσκο "The Guessing Game" των μεγάλων Cathedral έρχεται, έτσι απλά, να διεκδικήσει και να αξιώσει τη θέση του μεταξύ των μεγάλων σύγχρονων άλμπουμ της μεταλλικής Μεγάλης Βρετανίας. Πραγματικά, είναι άξιο απορίας πως ο κύριος Lee Dorrian καταφέρνει μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια καριέρας με τους Cathedral και μερικά άλμπουμ που είναι από πολύ καλά έως αριστουργήματα, να παραδίδει έναν διπλό συγκλονιστικό δίσκο, που θα μπορούσε άνετα να είναι μέχρι στιγμής και το απαύγασμα της πολυετούς μοναδικότητάς τους.

Και τι δε θα ακούσετε στα σχεδόν 85 λεπτά μουσικής πανδαισίας. Ο Lee Dorrian, γνωστός εξάλλου και για τις μπάντες που υπογράφει στη Rise Above και φυσικά για τις μουσικές του προτιμήσεις σε 70ς underground (και όχι μόνο ) ιδιαιτερότητες, κατάφερε και παρέδωσε ένα ολοκληρωμένο δείγμα των επιρροών του και των γούστων του. Θα μπορούσε να συμβιβαστεί, όπως κάνουν τόσες και τόσες μπάντες μετά από τόσα χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, και να παραδώσει ένα τυπικό Cathedral άλμπουμ που θα ευχαριστεί τους οπαδούς και θα συντηρούσε τον doom μύθο της μπάντας. Φυσικά, το "Garden Of Unearthly Delights" που προηγήθηκε,  μόνο ένα τέτοιο άλμπουμ δεν είναι.

Και μιας και αναφέρθηκε (αναμενόμενα) και το doom, καθώς οι Cathedral ανήκουν στους μεγάλους του χώρου, το "The Guessing Game" δεν είναι ένα ακόμη doom άλμπουμ. Είναι πολλά περισσότερα, δεν παίρνει ταμπέλες και δεν κατηγοριοποιείται.  Ένα άλμπουμ που φέρνει κοντά ήχους που παραπέμπουν στους "αναγεννησιακούς" Circulus και μονολιθικά riff. Διάσπαρτα στοιχεία από folk, ψυχεδέλειες, heavy rock, 70s progressive και γνήσια, κλασική Sabbath-ίλα πχ στο "Ghost Galleon", μετατρέπουν αυτομάτως το "The Guessing Game" σε ένα πολυμορφικό άλμπουμ, το οποίο από κομμάτι σε κομμάτι προσφέρει και κάτι διαφορετικό και ιδιαίτερο, λες και ο Dorrian αποφάσισε να παραδώσει ένα καλλιτέχνημα βασισμένο πάνω σε όλα εκείνα τα στοιχεία που διαμόρφωσαν τον γνώριμο Cathedral ήχο. Γιατί παρ' όλη την ποικιλομορφία του, το νέο άλμπουμ είναι ένα  100% αναγνωρίσιμο Cathedral άλμπουμ. Ακόμα και η οφθαλμοφανής παραπομπή στους King Crimson στο "The Running Man", είναι τόσο επιτυχημένα μπολιασμένη στην Cathedral τεχνοτροπία, που δεν έχεις παρά να παραδεχτείς την αυθεντικότητα του πειράματος. Και φτάνεις στο "Journeys Into Jade", που κλείνει πανηγυρικά το δεύτερο CD και μέσα στην αυτοβιογραφική του αφέλεια και τη στιχουργική εξιστόρηση της μπάντας, αναδεικνύει το μεγαλείο της απλότητας και της ικανότητας των Cathedral να συνθέτουν κομματάρες με χαβαλεδιάρικη διάθεση.

Τελικά έχουμε ένα διπλό άλμπουμ, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν ακούγεται παράταιρο και επιτηδευμένο για να γεμίσει χώρο, αλλά αντιθέτως αποτελεί ένα ταξίδι στην ιστορία και τις επιρροές αυτής της μεγάλης μπάντας. Αυτομάτως βέβαια, το "The Guessing Game" κερδίζει μια θέση στις κορυφαίες κυκλοφορίες της χρονιάς και προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όσους είναι διατεθειμένοι να γευτούν τη μαγεία ενός εμπνευσμένου συγκροτήματος, του οποίου τα μεγαλεία της "Carnival Bizarre" περιόδου φαίνεται να επιστρέφουν και οι Cathedral αγγίζουν το τέλειο της δισκογραφικής τους προσφοράς. Στο χέρι σας είναι να το διαπιστώσετε. Πολύ μεγάλος δίσκος και όχι μόνο σε διάρκεια!
  • SHARE
  • TWEET