Cannibal Corpse

Τρία χρόνια πέρασαν κιόλας από το "Kill" του 2006 και οι κανίβαλοι ξαναχτυπούν με το νέο τους album με τίτλο "Evisceration Plague". Ο γνώριμος, οικείος, ζεστός (το παράκανα...) ήχος τους έχει μείνει απαράλλαχτος και αυτή τη φορά, αγνοώντας επιδεικτικά όλες τις τάσεις και τις μόδες της μουσικής metal βιομηχανίας.

Για άλλο ένα album οι Cannibal Corpse κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα απ' όλους εκεί έξω, να αναπαράγουν δηλαδή το δικό τους ξεχωριστό "cannibal metal". Το αποτέλεσμα κρίνεται και πάλι επιτυχημένο. Εν ολίγοις, εάν το "Kill" σας άρεσε, τότε θα σας αρέσει και το "Evisceration Plague". Δύο album που κινούνται στα ίδια επίπεδα σύνθεσης - απόδοσης. Αν θα μπορούσα να εντοπίσω μια διαφορά μεταξύ αυτών των δύο είναι μια τάση για πισωγύρισμα στον ήχο. Όχι όσον αφορά στην παραγωγή, την οποία έχει αναλάβει και πάλι ο Eric Rutan, αλλά στις δομές. Περισσότερο mid-tempo σημεία και doom αναφορές κυρίως, κάτι που δε με χαλάει καθόλου, αφού τα πάντα είναι καλοπαιγμένα και μετην σαπίλα που χρειάζεται.

Τα riff - οδοστρωτήρες σαφώς και δε λείπουν, πλαισιωμένα με τα φωνητικά του ανθρώπου - σβέρκου "corpsegrinder" Fischer και τη δυνατότητα να απαγγέλλει πενήντα λέξεις το δευτερόλεπτο, χωρίς να χάνεται η ένταση και το βάθος της χροιάς του. Ένα σύνολο τραγουδιών που δεν παραπατάει σε κάποιο σημείο, δε χάνει τον προσανατολισμό του και διέπεται λίγο πολύ από όλα όσα έχουμε αναγνωρίσει όλα αυτά τα χρόνια στους Cannibal Corpse.

Με τραγούδια όπως το εισαγωγικό "Priests Of Sodom", που μου θύμισε το αγαπημένο "Make Them Suffer", το instant classic "To Decompose" αλλά και το "A Cauldron Of Hate" και το ομώνυμο, τα οποία έχουν να κάνουν με το πισωγύρισμα που λέγαμε πριν, οι Cannibal Corpse διαμηνύουν ότι η μικρή αναγέννηση του "Kill" δεν ήταν παροδική, αλλά συνεχίζεται και σε αυτό το album.

Όσον αφορά στην τεχνική τους κατάρτιση δε μένουν πολλά να πούμε, αρκεί να σας παραπέμψω στο "Carnivorous Swarm" για να καταλάβετε... Θεωρώ ότι είναι το μοναδικό death metal group με τέτοια αρτιότητα τεχνικής, το οποίο δεν παίζει καθαρά τεχνικό death metal. Το κιθαριστικό δίδυμο των Rob Barret και Pat O' Brien συνεργάζεται άψογα και ίσως αποτελεί και το πιο αποδοτικό και συνεργάσιμο απ' όσα κατά καιρούς έχουνπαίξει για τους Cannibal Corpse. Για τον κύριο Alex Webster τι να πω, ξέρετε τώρα, το χαβά του. Παίζει όπως παίζει, συνθέτει, γράφει στίχους και είμαι σίγουρος ότι βοηθάει «τουλάχιστον» στη μίξη του album. Μόνο μουσακά δεν τους φτιάχνει!

Ας μη γελιόμαστε όμως, οι Cannibal Corpse δεν κυκλοφόρησαν ένα δεύτερο "Tomb Of The Mutilated" ή "The Bleeding". Η βρώμα και η δυσωδία αυτών δύσκολα ξεπερνιέται. Παρόλα αυτά, το "Evisceration Plague" δεν παύει να είναι ένας πολύ καλός δίσκος. Πολυδιάστατος, τεχνικός και ιδιαίτερα «κολλητικός», θα ευχαριστήσει όλους τους οπαδούς τους, κρατώντας τους σε εγρήγορση, όπως γίνεται άλλωστε τα τελευταία είκοσι χρόνια τώρα.