Burzum

Umskiptar

Byelobog Productions (2012)
Από τον Αντώνη Κονδύλη, 09/04/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Είναι πολλές οι φορές που σκέφτομαι ότι δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς το πάθος μου για την μουσική. Αν υπάρχει η απόλυτη δικαίωση για αυτήν μου την επιλογή, αυτή είναι η στιγμή που, κατά την ακρόαση ενός άλμπουμ, νιώθω ότι ένας δημιουργός έχει καταθέσει ένα κομμάτι της ψυχής του και μέσω της (ανεξαρτήτου είδους) μουσικής του, μου προσφέρει απλόχερα κάποια από τα συναισθήματα που φυλάει εκεί μέσα. Είναι οι στιγμές κατά τις οποίες διακρίνεις ότι για κάποιους ανθρώπους δεν υπάρχουν πετυχημένες συνταγές και το τελικό αποτέλεσμα προκύπτει αβίαστα και ενστικτωδώς.

Κάθε δημιουργός με ανήσυχο πνεύμα οφείλει σε κάθε του έργο να αποδεικνύει ότι δεν επαναπαύεται στα κεκτημένα και να εξερευνεί καινούρια και άγνωστα μονοπάτια. Μόνο τότε μπορεί να υπερηφανεύεται για τα επιτεύγματά του. Το τρίτο άλμπουμ των Burzum μέσα σε δύο χρόνια, έρχεται ως απάντηση σε όλους αυτούς (εμού συμπεριλαμβανομένου) που τόλμησαν να αμφιβάλλουν για την δυνατότητα του Vikernes να προσφέρει κάτι το ουσιαστικό μετά από χρόνια αδράνειας. Γίνεται σαφές ότι αυτός ο ιδιόρυθμος Νορβηγός βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα δημιουργική περίοδο, άλλα πάνω από όλα δίνει την αίσθηση ότι διανύει την πιο ώριμη φάση της πορείας του και ότι δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Κατευθύνεται από το ένστικτό του και τα πιστεύω του και αφήνει ελεύθερο το πνεύμα του να δημιουργεί, μακριά από τα δόγματα και τις προκαταλήψεις του σύγχρονου κόσμου.

Το "Umskiptar" στην ουσία αποτελεί διήγηση ενός Νορβηγικού ποιήματος με τον τίτλο Voluspa. Πιστός στις παραδόσεις της πατρίδας του, διαχειρίζεται το εν λόγω έργο με σεβασμό και μας μεταφέρει με την δική του μουσική επένδυση σε ένα ταξίδι μοναχικό και νοσταλγικό. Φαινομενικά απομακρύνεται διακριτικά από την black metal αισθητική των δύο προκατόχων του και αποκλίνει αισθητά από αυτά που αποδεχόμαστε για τον ήχο μέχρι τώρα, αλλά στην ουσία ο χαρακτήρας του άλμπουμ παραμένει μαυρομεταλλικός. Πάνω από όλα, είναι σαφής η πρόθεση του Vikernes να μην επαναπαυτεί στις δάφνες του παρελθόντος, αλλά να προσφέρει κάτι διαφορτικό σε σχέση με αυτό.

Σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν, την μουσική του "Umskiptar" θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε μινιμαλιστική. Επιπλέον, δεν έχει την ένταση των δύο προηγούμενων άλμπουμ και ασφαλώς κινείται σε πιο αργούς ρυθμούς. Οι κατά βάση μονοθεματικές κιθάρες, αλλά και η γενικότερη συνθετική προσέγγιση δημιουργούν την γνώριμη μεθυστική και μελαγχολική μονοτονία της μουσικής των Burzum. Στο κομμάτι των φωνητικών ακολουθεί ένα αφηγηματικό μοτίβο, αν και σε κάποια σημεία διατηρεί έναν πιο black metal χαρακτήρα χωρίς ίχνος όμως από την επιθετικότητα, το μίσος και την μοχθηρότητα του μακρινού παρελθόντος, αλλά πάντοτε με την διάθεση (υπερηφάνεια) να μας αφηγηθεί μια ξεχασμένη γεμάτη μελαγχολία ιστορία για την χαμένη μας παράδοση.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το "Umskiptar" είναι ένα άλμπουμ 100% Burzum που φέρει την σφραγίδα του δημιουργού του. Ο Vikernes έχει το χάρισμα να συνδυάζει, χωρίς να γίνεται γραφικός, την ποίηση και την  παράδοση δημιουργώντας μια σκοτεινή και υποβλητική ατμόσφαιρα. Ακούγοντας το άλμπουμ αισθάνεσαι ότι συμμετέχεις, άλλοτε σε μια προσευχή και άλλοτε σε μια επίκληση σε αρχαίους θεούς μέσα σε ένα κλίμα κατάνυξης. Η ιδανική μουσική υπόκρουση για τις «άγιες» ημέρες που διανύουμε.
  • SHARE
  • TWEET