Breed

How The Equine Died

Self Released (2018)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 17/05/2018
Tool σε σημείο παρεξηγήσεως, από την χώρα όπου τέτοιες παρεξηγήσεις δεν είναι σπάνιες
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Για την υπέροχη alt-prog σχολή της Αυστραλίας, της οποίας πατέρες είναι οι Cog, έχουμε μιλήσει αρκετές φορές στο παρελθόν σε αυτό το site. Η ίδια σχολή, σε ένα από τα παρακλάδια της μας έδωσε έναν από τους πλέον απίστευτους δίσκους της περσινής χρονιάς, το "In Contact" των Caligula’s Horse. Πίσω από τα άλμπουμ που βγαίνουν στο προσκήνιο, εξακολουθούν να κινούνται πολλά πράγματα στο underground εδώ και τόσα χρόνια. Απόρροια αυτού είναι το ντεμπούτο των Breed από το Perth.

Τρία δευτερόλεπτα από το εναρκτήριο "Kor" αρκούν για να καταλάβεις ότι θα αντιγράψουν αναίσχυντα Tool. Όχι ότι αυτό μας έχει πειράξει ποτέ, απλά οι Breed το κάνουν τόσο έντονα σε τόσο πολλές στιγμές που φτάνουν στα όρια της παρεξηγήσεως. Έπειτα, έρχεται ένα ιντερλούδιο τριάμισι λεπτών στο "You Weren’t Meant To Like This Parade" που θα φέρει στο μυαλό μέχρι και Primus και έχει μια πειραματική χροιά. Η απομάκρυνση, βέβαια, είναι προσωρινή. Αμέσως μετά μπαίνει το "Valgus" και η μπασογραμμή του είναι καρμπόν με αυτές που έχει γράψει ο Justin Chancellor στο "Lateralus". Μπαίνει και η φωνή του Alex Coombes με την χαρακτηριστική ειρωνεία που δίδαξε ο Keenan για να βεβαιωθείς πως δεν μιλάμε τόσο για έλλειψη έμπνευσης όσο ότι είναι τουλοξεκλέρια που αποτίουν φόρο τιμής στην μπάντα της οποίας είναι βαμμένοι οπαδοί.

Προς το "Eighty" πιάνουν έναν πιο γενικό alt-prog metal ύφος. Οι ήχοι εξακολουθούν να είναι γεμάτοι ένταση. Οι κιθάρες των Brad Mclennan και Matt Golightly είναι βαριές και χαμηλοκουρδισμένες, ενώ ο Coombes φωνάζει με όλη τη δύναμή του. Η  δεύτερη μεγάλη σε διάρκεια σύνθεση του άλμπουμ, πέρα από το "Valgus", είναι το "Catharsis" που διαρκεί πάνω από δεκατρία λεπτά, αλλά δεν καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον. Υπάρχουν κάποια διαλείμματα από την ένταση, όπως το comic relief του μονόλεπτου "Jane" με τα ρεψίματα ala-Rick από το Rick And Morty, όμως σε γενικές γραμμές οι Breed είναι αρκετά πιο σοβαροί απ’ όσο θα όφειλαν, αν αναλογιστεί κανείς αυτό που κάνουν. Ενώ έχουν πιάσει το περιτύλιγμα δεν πλησιάζουν ούτε κατά διάνοια το βάθος των Tool. Συνθετικά, τραγούδια όπως το "Kor" δείχνουν πως έχουν αρκετό ταλέντο, μα και κάμποσα προοδευτικά ψωμιά να φάνε ακόμα για να φτάσουν στο επόμενο επίπεδο.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET