Bowes and Morley

Mo's Barbeque

Frontiers (2004)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 14/05/2005
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Την πρώτη φορά που είδα το συγκεκριμένο cd πραγματικά απόρησα με το περιεχόμενο του γιατί κατά πρώτον οπτικά «δεν μου γέμιζε το μάτι». Κατά δεύτερον η εταιρία που τους υπογράφει είναι μεν πολλά υποσχόμενη τώρα πια -μια και το τελευταίο διάστημα έχει βάλει στις τάξεις της μεγάλα ονόματα της παγκόσμιας κυρίως rock και hard σκηνής- αλλά όλος αυτός ο οργασμός κυκλοφοριών είναι λογικό κάποιες φορές να επιφέρει και κάποια επανάληψη που μπορεί να κουράσει τον ακροατή-οπαδό. Εξάλλου το ρητό το λέει καθαρά: το πολύ το Κύριε Ελέησον το βαριέται και ο παπάς!

Έβαλα το cd με μεγάλη περιέργεια στο player μου προσπαθώντας να θυμηθώ που τα ξέρω τα ονόματα. Μετά από αρκετό ψάξιμο συνειδητοποίησα ότι μόλις είχε ξεκινήσει το album 2 μελών των Αγγλων Thunder! Ξεπερνώντας τον όποιο αρχικό «πανικό» και αναρωτώμενος ρητορικά τι μπορεί να σημαίνει αυτή η κυκλοφορία προσπάθησα να δω τι «παίζει». Σίγουρα δεν είμαι από τους πιο φανατικούς οπαδούς των Thunder αλλά η όποια υπόνοια ότι με την εν λόγω κυκλοφορία μπορεί και να διαλύθηκαν και οι μουσικοί τους να ακολούθησαν solo καριέρα -όπως πολλοί άλλοι μουσικοί γνωστοί και μη- στις μέρες μας είναι σίγουρα κάτι το οποίο δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Μετά από κάποιες ώρες τηλεφωνημάτων και συνεχούς ψαξίματος, η «τάξη» τελικά αποκαταστάθηκε. Οι Thunder ευτυχώς δεν διαλύθηκαν... Η συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι απλώς ένα side project του τραγουδιστή και του κιθαρίστα των Thunder, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

Παράλληλα με τις σκέψεις μου, το πρώτο κομμάτι του cd είχε ήδη ξεκινήσει. Από τις πρώτες νότες του φάνηκε καθαρά η όποια πρόθεση των καλλιτεχνών-δημιουργών. Το album δεν είχε καμία σχέση με το ύφος και το στυλ παιξίματος των Αγγλικών groups. Αυτό βέβαια προς τιμήν τους γιατί αντί να διαλέξουν την πεπατημένη και να φτιάξουν έναν «σίγουρο» δίσκο, προτίμησαν, μιας και είναι project δουλειά, να δείξουν το άλλο μουσικό τους πρόσωπο. Όλο το album διανθίζεται από 60's και 70's rock -κυρίως- εμπλουτισμένο με αρκετά soul στοιχεία! Οι δύο μουσικοί έχουν καταφέρει να παντρέψουν πολύ καλά αυτά τα 2 είδη, προσθέτοντας παράλληλα και κάποια jazz στοιχεία, τα οποία δίνουν «χρώμα» στις συνθέσεις. Και τα 11 κομμάτια του cd διακατέχονται από ένα έντονο συναίσθημα, το οποίο πολλές φορές δείχνει να βγαίνει από την καρδιά των δημιουργών. Και οι 11 εκτελέσεις είναι «αργών» ρυθμών και τόνων, σε σημείο το album να ακροβατεί επικίνδυνα με τον όρο “Ballads Album”.

Όπως είναι κατανοητό το εν λόγω «πειραματικό» μουσικό προϊόν, δεν συνιστάται για ένθερμους οπαδούς των Thunder, οι οποίοι σίγουρα θα δυσαρεστηθούν από το τελικό αποτέλεσμα. Το album είναι ότι πρέπει για ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει, από θέμα εμπειριών, εκείνη τη χρυσή εικοσαετία, ακούγοντας και βιώνοντας τον συγκεκριμένο ήχο. Αν δεν με γελάνε τ' αυτιά μου, στο δίσκο πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 4 διασκευές. Δυστυχώς, επειδή δεν υπάρχει συνοδευτικό επεξηγηματικό κείμενο μαζί με το promo και επειδή η μουσική επαφή και κατάρτιση μου για τα χρόνια αυτά είναι μικρή, δεν είμαι σίγουρος ότι τα υπόλοιπα κομμάτια είναι συνθέσεις δικές τους. Παρακαλώ όποιος μεγαλύτερος ακούσει το δίσκο να ενημερώσει...

  • SHARE
  • TWEET