Bon Jovi

Και κάνω εγώ την αφελή ερώτηση... Αν κάποιος σε προειδοποιήσει ότι θα σου κάνει κακό, τότε όταν το κάνει τον συγχωρείς γιατί το περίμενες ότι θα γίνει; Σε λιγότερο τραγική βάση, ασφαλώς, αντιμετωπίζω και το νέο album των Bon Jovi "Lost Highway". Εδώ και πολύ καιρό το group είχε ξεκαθαρίσει τη θέση του, ότι δηλαδή σκοπός του ήταν με το νέο album να κερδίσει πάλι την αμερικανική αγορά. Η επιτυχία που είχε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού το "Who Says You Can't Go Home", single από το album "Have A Nice Day", ώθησε το group να δημιουργήσει μια ολόκληρη δουλειά πάνω σε αυτό.

Αν και το group τα τελευταία χρόνια μοιάζει να απέχει πολύ από την ανιούσα, περίμενα με αγωνία για το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Μάλιστα δεν είμαι από εκείνους που περιμένουν στη γωνία για να λιθοβολήσουν ένα group αν αποφασίσει να αλλάξει τον ήχο του. Όταν όμως είδα για πρώτη φορά το video clip του "You Want To Make A Memory", που ήταν και η πρώτη μου επαφή με το "Lost Highway", δε μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα. Και μόνο το γεγονός ότι επέλεξαν μια τέτοια μπαλάντα για την αρχική προώθηση του δίσκου για μένα ήταν αρκετό για να δημιουργήσω μια πρώτη άποψη.

Είναι δικαίωμα του καθενός να αποζητά την επιτυχία, την καταξίωση και ασφαλώς την «οικονομική επιβράβευση». Όταν όμως κάποιος τα έχει κατακτήσει όλα αυτά πολλάκις, τότε περιμένεις κάτι παραπάνω από αυτόν. Και σίγουρα πολύ λίγοι μουσικοί, και όχι μόνο, έχουν κατακτήσει τα παραπάνω στον βαθμό που το έχουν κάνει οι Bon Jovi.

H αλήθεια είναι ότι το "Lost Highway" σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα κακό album. Μάλιστα θα το τοποθετούσα ψηλότερα και από τα "Bounce" και "Crush", αλλά όταν μιλάμε για ένα τόσο αγαπημένο μου group όπως οι Bon Jovi αυτό δεν είναι αρκετό. To album βασίζεται ασφαλώς σε μια country αισθητική, με την ευρεία έννοια του όρου, καθώς δεν περίμενε κανείς ο Bon Jovi να γίνει η νέα Dolly Parton, αλλά τα κομμάτια έχουν ασφαλώς και μια pop / rock χροιά που ταιριάζει περισσότερο στο group.

Ήμουν από τους πρώτους που χειροκρότησαν την προσπάθεια του "This Left Feels Right", όπου η ακουστική πλευρά των Bon Jovi είχε την τιμητική της και μάλιστα οι διασκευές από τους ίδιους στα κομμάτια τους με εξέπληξαν ευχάριστα. Όταν μιλάμε όμως για ένα νέο Bon Jovi album δεν περιμένεις τον Sambora να αφήνει την ηλεκτρική πάνω στο stand και να την θυμάται μόνο σε ένα κομμάτι ("We Got It Going On"), το οποίο μάλιστα θα ήταν τριτοδεύτερο σε κάποιο άλλο album του group.

Στα θετικά του "Lost Highway", γιατί υπάρχουν και αυτά, θα έβαζα σίγουρα το ομώνυμο κομμάτι που περικλείει όλη τη σκέψη του group για το album και μάλιστα πολύ σωστά δοσμένη. Τόσο που σε κάνει να απορείς γιατί δε δοκίμασαν την ίδια συνταγή και στα υπόλοιπα κομμάτια. Επίσης, ίσως η πιο country στιγμή του album, που για μένα θα έπρεπε να έχει τη θέση του "You Want To Make A Memory" ως πρώτου single και video clip, είναι το "We Ain't Strangers Anymore", με μια εξαιρετική συμμετοχή από μια αμιγώς country φωνή όπως είναι αυτή της Lee Ann Rhymes, γνωστή στην Ελλάδα από το "Can"t Fight The Moonlight" (Coyote Ugly soundtrack).

Ήμουν σίγουρος ότι το "Lost Highway" θα έφτανε στην κορυφή των charts στην Αμερική, όπως και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου, είμαι επίσης σίγουρος ότι αυτό θα ευχαριστήσει πολύ τους Bon Jovi, αφού ο σκοπός επετεύχθη. Κρατάω την υπόσχεση για ένα κανονικό Bon Jovi album στο μέλλον και συνοψίζω...

Σωστή εποχή, σωστή επαγγελματική σκέψη, λάθος group!