Bombay Bicycle Club

Τέταρτος δίσκος για τους Bombay Bicycle Club, οι οποίοι συνδέονται με το φαινόμενο της αντιπαθητικότερης (ως προς τις μεθόδους της) rock μουσικής βιομηχανίας του πλανήτη, την βρετανική. Για αυτήν είχα πει φευγαλέα δυο-τρία πραγματάκια στην πρόσφατη κριτική για το πολύ καλό άλμπουμ των Temples. Οι Bombay Bicycle Club, λοιπόν, είχαν ήδη από το 2007 χαρακτηριστεί hot (sic) όνομα, μην έχοντας καν κυκλοφορήσει ολόκληρο δίσκο, παρά μόνο ένα EP. Εν τέλει, το αποτέλεσμα ήταν το λογικότερο όλων: Ένα δυνατό ντεμπούτο με κεκτημένη ταχύτητα, το οποίο ακολουθήθηκε από έναν δυσανάλογης έμπνευσης διάδοχο. Κατάφεραν, όμως, να ανακάμψουν με την τρίτη τους full-length δουλειά, το "A Different Kind Of Fix" του 2011, και τώρα επιστρέφουν με ένα άλμπουμ, ο τίτλος του οποίου είναι «κλεμμένος» από τίτλο βιβλίου του William Maxwell που πραγματεύεται έναν φόνο του 1921.

Βέβαια, κάθε άλλο παρά φονική είναι η διάθεση του "So Long, See You Tomorrow". Σχεδόν στην ολότητά του αποτελείται από χαρωπές indie συνθέσεις που δεν διστάζουν να αφήνουν συχνά στην άκρη την ηλεκτρική κιθάρα, κάτι που «δεν είναι κακό» εν έτει 2013, όπως μας πληροφόρησε ο Matt Helders των Arctic Monkey, πληροφόρηση που ουδεμία βαρύτητα θα είχε αν δεν είχε γνωρίσει τόσο τεράστια επιτυχία το "AM" (και οι Daft Punk λίγο νωρίτερα). Κατά τα γνωστά, προσχεδιάστηκε έτσι το εγγύς μέλλον και το ενδιαφέρον για rock-ίζουσα μουσική που πορεύεται με ατμοσφαιρικά ή up-tempo ηλεκτρονικά τερτίπια έφτασε στα ύψη. Οι μοναδικοί Arcade πήραν τη συνταγή και μας προσέφεραν έναν ιδιαίτερα καλό, βραδυφλεγή δίσκο... Οι Bombay Bicycle Club, όχι ότι επαναπροσδιόρισαν σε μεγάλο βαθμό την ταυτότητά τους, αλλά επιχείρησαν να ακουστούν φρέσκοι. Και όντως ακούγονται. Το θέμα είναι, όμως, ότι ακούγονται εμπνευσμένοι μόνο στο ήμισυ των στιγμών, κάτι που καθιστά το "So Long See You Tomorrow" ένα άνισο άλμπουμ.

Είναι φανερό ότι ο δίσκος γέρνει, αλλά δεν μπατάρει ευτυχώς. Από τις δέκα συνθέσεις από τις οποίες αποτελείται, οι τελευταίες πέντε προκαλούν ιδιαιτέρως μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τις πρώτες. Η μπαλάντα "Eyes Off You" είναι από τα ομορφότερα indie τραγούδια της χρονιάς και δείχνει ότι όταν οι Bombay Bicycle Club αποφασίζουν να γίνουν ατμοσφαιρικοί και μελαγχολικοί τα καταφέρνουν περίφημα. Το ενδιαφέρον κεντρίζει το "Feel", το μοναδικό τραγούδι που προδίδει ότι ο δίσκος γράφτηκε από τον Jack Steadman κατά τα ταξίδια του σε Ινδία, Ιαπωνία Τουρκία, καθώς επίσης και το δυναμικά ευδιάθετο "Luna", που αποτελεί, θαρρείς, παράδειγμα προς μίμηση για τις πιο βαρετές στιγμές του δίσκου. Το "So Long, See You Tomorrow" κλείνει με το πολύ ωραίο ατμοσφαιρικό ομώνυμο κομμάτι, το μεγαλύτερο σε διάρκεια του δίσκου, αφήνοντάς μας με συνολικά ανάμεικτα συναισθήματα. Εντούτοις, καθότι η τελική γεύση είναι αυτή που μένει στις αναμνήσεις, το πρόσημο του τέταρτου άλμπουμ των Bombay Bicycle Club κρίνεται θετικό.