Bobby Womack

50 χρόνια Rolling Stones φέτος. Επετειακές κυκλοφορίες, συναυλίες, δημοσιότητα, μπλουζάκια, κονκάρδες, πανάκριβα εισιτήρια κλπ. Θυμάται, όμως, κανείς ποιό ήταν το πρώτο single του ιστορικού συγκροτήματος που κατάφερε να φτάσει μέχρι το #1 του βρετανικού singles chart; Θυμάται κανείς, ποιός ήταν εκείνος που το έγραψε;

Ναι αγαπητοί μου, μπορεί να το πήγα μέσω Τρικάλων, αλλά ήταν 1964, όταν οι Rolling Stones έβρισκαν το δρόμο προς τη δόξα διασκευάζοντας το "It's All Over Now" του σπουδαίου Bobby Womack, που ήδη μέτραγε πάνω από πέντε χρόνια στο κουρμπέτι. Εντάξει, προφανώς κι ήταν οι ίδιοι που χάραξαν την ανεπανάληπτη πορεία τους έκτοτε, αλλά δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη για την επιρροή που άσκησαν πάνω τους καλλιτέχνες όπως ο Chuck Berry, ο Muddy Waters, ο Bo Diddley και τόσοι άλλοι κολοσσοί της μαύρης μουσικής, οι οποίοι κληροδότησαν στους Stones, τους Beatles και όλους τους άλλους της λεγόμενης «βρετανικής εισβολής», την ευλογημένη ενέργεια των rhythm & blues.

Μπορεί ο Womack να μην έγινε ποτέ αστέρι πρώτου μεγέθους, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι το όνομά του δεν θα μείνει με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της μουσικής ιστορίας. Άλλωστε, έχει μπει στο Rock And Roll Hall Of Fame από το 2009, πολύ νωρίτερα από τόσους άλλους που εδώ στα μέρη μας τους έχουμε για κορυφές, αφήνοντας τύπους σαν κι αυτόν να περνάνε πάντα στα ψιλά. Πάλι καλά, αρκετός κόσμος τον έχει ακουστά από το "Across 110th Street" και αυτό χάρη στον Tarantino και την "Jackie Brown" (1997).

Ο μεγάλος Bobby, λοιπόν, έβγαλε φέτος ένα πανέμορφο άλμπουμ, το οποίο -πιθανότατα- θα μείνει ως το comeback της χρονιάς. Έχουν περάσει δώδεκα χρόνια από την προηγούμενη φορά που μας έδωσε νέο υλικό και παρά τη συμμετοχή του στο "Plastic Beach" (2010) των Gorillaz, τίποτε δεν μπορούσε να μας προϊδεάσει για την εξαιρετική του φόρμα εν έτει 2012. Και να σκεφτείτε ότι κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων (Οκτώβριος 2011 - Μάρτιος 2012) νοσηλεύτηκε για πνευμονία και διαγνώστηκε με καρκίνο του παχέος εντέρου (χειρουργήθηκε επιτυχώς τον περασμένο Μάιο).

Για τη θριαμβευτική μουσική του επάνοδο τα εύσημα πηγαίνουν στην παρεξημένη προσωπικότητα που ακούει στο όνομα Damon Albarn, που πέρα από τους Blur έχει κάνει τόσα και τόσα σπουδαία πράγματα με θαυμαστά -κατά κανόνα- αποτελέσματα. Εδώ, ο Albarn συνυπογράφει την παραγωγή με τον Richard Russell, ιδρυτή της σπουδαίας XL Recordings (Radiohead, The White Stripes, The Prodigy, Adele, Gil Scott-Heron, Vampire Weekend, The XX, M.I.A. κ.α.). Οι δυο τους παίρνουν άριστα για το σύγχρονο -αλλά όχι παράταιρο με τις ρίζες του Womack- ήχο του άλμπουμ (σε πολλά σημεία θυμίζει τις laid-back στιγμές των Gorillaz). Ωστόσο, κακά τα ψέματα, δίχως το τεράστιο ταλέντο του θρύλου της soul, τίποτε δεν θα μπορούσε να μετατρέψει το "The Bravest Man In The Universe" σε ένα απολύτως πειστικό δείγμα της μαγείας που μπορεί να προέλθει από την καλή soul.

Το άλμπουμ είναι γεμάτο έξυπνους ήχους και γλυκές μελωδίες, που θέτουν ένα ιδανικό υπόβαθρο για την τραχιά φωνή του 68χρονου Womack, ο οποίος, με τρόπο αβίαστο, αφήνει την εμπειρία του να κάνει τη δουλειά. Το αποτέλεσμα είναι, πράγματι, θεσπέσιο. Ιδιαίτερα στα "Please Forgive My Heart", "Whatever Happened To The Times" (remake παλαιότερης επιτυχίας του) και "Stupid" (με μια ιδιαιτέρως εύστοχη εισαγωγή υπό τη φωνή του Gil Scott Heron), η χημεία της ομάδας επιτυγχάνει θαύματα, σαν αυτό που απαθανάτισε ο Jamie-James Medina στο απίθανο εξώφυλλο με τον εξαιρετικά ευέλικτο αντίχειρα του Bobby.

Πολύ καλές είναι οι συμμετοχές της Lana Del Rey και της Fatoumata Diawara στα "Dayglo Reflection" και "Nothin' Can Save Ya", αντίστοιχα, ενώ εξαιρετικό είναι και το εναρκτήριο ομότιτλο track, το οποίο ξεκινά με τους στίχους «The bravest man in the universe is the one who has forgiven first», δίνοντας με το καλημέρα έναν ξεχωριστό τόνο.

Ο Bobby παίρνει το ρόλο του σεβάσμιου γέροντα και με σοφία αντλεί τη θεματολογία του από το ρεπερτόριο μιας φιλειρηνικής αδελφότητας. Το μήνυμά του έχει χαρακτήρα οικουμενικό και μοιάζει με διάγγελμα λαοφιλούς ηγέτη. Τα λόγια αυτά, σε συνδυασμό με τη σκαμμένη από το χρόνο φωνή του και τις πανέμορφες -μέσα στην απλότητά τους- μελωδίες στο πιάνο δημιουργούν μια καθησυχαστική ατμόσφαιρα που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την εικόνα ενός παιδιού που το παίρνει ο ύπνος στη ζεστή αγκαλιά ενός παππού που έχει φάει τη ζωή με το κουτάλι.

Ο Bobby πάλεψε με τον καρκίνο και βγήκε νικητής. Τα τελευταία χρόνια έχει την τύχη να συναναστρέφεται ευφυείς ανθρώπους, όπως ο Albarn κι έπειτα από τόσα χρόνια καταφέρνει να δώσει ένα ακόμη κλασσικό άλμπουμ, που θα μείνει ως μια από τις κορυφαίες στιγμές της σπουδαίας καριέρας του. Δίχως την παραμική επιφύλαξη, προτείνω το "The Bravest Man In The Universe" ακόμη και σε ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με τη soul και, αν θεωρήσετε ότι σας παραπλάνησα, παρακαλώ να ξανάρθετε σε τούτη τη σελίδα και να με περάσετε γενεές δεκατέσσερις.