Bob Catley

Σε όσους το όνομα Bob Catley δεν λέει τίποτα να πούμε οτι είναι ο βασικός τραγουδιστής των Magnum, ενός συγκροτήματος που ξεκίνησε το 1978 παίζοντας αξιόλογο Progressive Rock, αλλά σύντομα ακολούθησε μια πιο AOR (Adult Oriented Rock) και πιο εμπορική κατεύθυνση διατηρώντας όμως πάντα ένα ικανοποιητικό ποιοτικό επίπεδο.

Το group δισκογραφεί μέχρι τις μέρες μας, αλλά ποτέ δεν κέρδισε μεγάλη δημοτικότητα, ούτε καν στην Αμερική που είναι και η πιο πρόσφορη αγορά για το συγκεκριμένο μουσικό είδος. Ο ίδιος ο Catley έχει βγάλει από το 1998 μέχρι σήμερα τρεις προσωπικούς studio δίσκους κινούμενος, όπως ήταν φυσικό, αρκετά κοντά στο στυλ των Magnum, ενώ το "When Empires Burn" είναι η νέα, τέταρτη κυκλοφορία του. Όπως και στις προηγούμενες δουλειές του τη μουσική δεν την υπογράφει ο ίδιος αφού στον συνθετικό τομέα δεν διακρίνεται για τις ικανότητες του. Σε αντίθεση όμως με τις μέχρι σήμερα κυκλοφορίες του που υπέγραφε ο Gary Hughes, στο "When Empires Burn" τη μουσική υπογράφει ο Paul Hodson (τρέχων πληκτράς των Ten) που παίζει και τα πλήκτρα στο δίσκο αυτό. Ο Catley διακρίνεται βέβαια για την ερμηνεία του στη φωνή, μια φωνή που είναι από τις καλύτερες του συγκεκριμένου είδους.

Μουσικά ο δίσκος δεν κρύβει εκπλήξεις και είναι μια φυσική συνέχεια των μέχρι σήμερα κυκλοφοριών του. Μελωδικό AOR λοιπόν με την κλασσική πετυχημένη συνταγή των επικών, ηρωικών, poser, αλλά και αγαπησιάρικων στοιχείων, που χαρακτηρίζει τη μουσική αυτή. Οι τίτλοι και μόνο των κομματιών μπορούν να σας προϊδεάσουν για τη θεματολογία, αλλά και για τα συναισθήματα, που θα σας δημιουργήσει η μουσική στο δίσκο αυτό. Συνθετικά ο δίσκος είναι αξιοπρεπής, με όμορφες μελωδίες, που κολλάνε στο μυαλό και μεγαλοπρεπή περάσματα στα πλήκτρα και την κιθάρα. Η παραγωγή είναι επίσης πολυ καλή, με τον ήχο να ακούγεται ιδιαίτερα πλούσιος και πομπώδης. Αξίζει τέλος να σημειώσουμε οτι θα υπάρξει limited digipack έκδοση με δύο extra κομμάτια.

Ανακεφαλαιώνοντας, ο Bob Catley επανέρχεται για να μας πάει ένα ακόμα ταξίδι στους μελωδικούς και συναισθηματικούς AOR δρόμους, που τόσο καλά γνωρίζει, με ένα δίσκο που θα μπορούσε άνετα να είχε κυκλοφορήσει στο πρώτο μισό των 80's. Αν αναζητείτε μόνο μουσική πρωτοπορία, περίτεχνη μουσική και εξεζητημένα συναισθηματικά βιώματα, η κυκλοφορία αυτή θα σας προκαλέσει επιεικώς αηδία, αφού η μουσική της, όχι μόνο έχει χιλιοπαιχτεί, αλλά και ανέκαθεν είχε ταπεινές φιλοδοξίες. Αν πάλι βάζετε νερό στο κρασί σας και μπορείτε να συγχωρήσετε στο απλό μελωδικό rock τα poser, sleeze και glam συμπλέγματα του, η κυκλοφορία αυτή είναι πολύ πιθανόν να σας κερδίσει. Τέλος, αν είστε οπαδός του AOR ή και των πιο "τριχοτών" παρεμφερών ειδών, χαρίστε στον εαυτό σας μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες αυτού του χώρου για το 2003 από έναν μάστορα του είδους.