Blind Guardian

Οι βασιλιάδες του «τευτονικού» metal επιστρέφουν, ξυπνώντας μνήμες από την εφηβική ηλικία των περισσοτέρων, όταν όποιο group δεν είχε στίχους για δράκους και κάστρα ήταν τουλάχιστον «φλώρικο»...

Πάνε πολλά χρόνια, λοιπόν, από τότε που οι Blind Guardian έπαψαν να είναι μέσα στις βασικές μου μουσικές επιλογές. Είναι αλήθεια ότι το μετριότατο "A Night At The Opera" συνέβαλε σε αυτό αλλά το dvd "Imaginations Through The Looking Glass" επανέφερε τον ζήλο και η δεύτερη κυκλοφορία του Hansi Kursh κάτω από το όνομα των Demons And Wizards μου άνοιξε πραγματικά την όρεξη για κάτι καινούριο από τους Γερμανούς. Το άκουσμα της φυγής του Thomas Stauch ακούστηκε ιδιαίτερα ανησυχητικό και η πρόσληψη του παντελώς άγνωστου Frederik Ehmke πίσω από τα drums δε μου μετέδωσε και τις καλύτερες προσδοκίες για το αποτέλεσμα...

Μάλιστα το άκουσμα του single "Fly" που προλόγισε το album μπορώ να πω ότι μόνο ενθουσιασμό δε μου προκάλεσε. Αλήθεια, δε μπορώ να καταλάβω με ποια λογική επιλέχτηκε το εν λόγω κομμάτι για την «πρόγευση» του δίσκου, τη στιγμή που όχι μόνο δεν είναι αντιπροσωπευτικό αυτού αλλά μάλιστα θα μπορούσε να βρίσκεται σε κάποιο δίσκο των Blind Guardian που βασίζεται στην εξερεύνηση και την αναζήτηση νέου ήχου, κάτι το οποίο δε συμβαίνει στο "Twist In The Myth"...

Το εξώφυλλο πραγματικά εκπληκτικό, εντάσσει τον ακροατή στον κόσμο του "Twist In The Myth", όπου οι δράκοι και τα μαγικά ξόρκια είναι η πρόφαση για την εσωτερική αναζήτηση που κρύβεται πίσω από κομμάτια σαν το "Another Stranger Me". Με την έναρξη του album, το "This Will Never End" μοιάζει στα αυτιά μου σαν τη λύτρωση από τους φόβους και την ανησυχία για το αν οι εφηβικοί μου ήρωες είναι ακόμα αυτό που θυμόμουν. Λίγα ακούσματα του album και η νοσταλγία των εποχών του "Imaginations From The Other Side" και του "Somewhere Far Beyond" μετουσιώνεται σε ενθουσιασμό για το παρόν που ανήκει στο "Twist In The Myth".

To group μοιάζει πλέον κατασταλαγμένο σε αυτό που θέλει να κάνει και όλα συνηγορούν σε ένα πραγματικά πολύ καλό αποτέλεσμα. Οι κιθάρες είναι κοφτές και ταυτόχρονα τόσο ογκώδεις, με επιτέλους πολύ μεγαλύτερη προσοχή από πλευρά παραγωγής στο ρόλο τους μέσα στην ενορχήστρωση κάθε κομματιού. Είναι αλήθεια ότι ποτέ δε θαύμαζα την παραγωγή των album των Blind Guardian αλλά σήμερα έχουν σίγουρα πραγματοποιήσει ένα τεράστιο βήμα στο συγκεκριμένο τομέα.

Όσον αφορά στα κομμάτια, μπορώ να πω ότι θα δυσκολευτεί κάποιος να βρει κοιλιά στο δίσκο, αν εξαιρέσει κανείς το "Fly", και φυσικά όταν αναζητήσει το "Bard Song" του δίσκου θα σταματήσει στο "Skalds & Shadows" που προκαλεί ρίγος συγκίνησης και τα όνειρα για δάση, βάρδους, κάστρα, βασιλιάδες και ιππότες με στοιχειώνουν μετά από πολλά χρόνια.

Δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ ασφαλώς στην απίστευτη πραγματικά παρουσία του Hansi Kursh που καταφέρνει και βρίσκει απόλυτη ισορροπία ανάμεσα στη θεατρικότητα, την απαγγελία φανταστικών ιστοριών και τον απόλυτο έλεγχο της φωνής του που κάποιες στιγμές ανατριχιάζει και σε κάνει να αισθάνεσαι ότι μεταφέρεσαι σε άλλους κόσμους όπου ο βάρδος ήταν διασκεδαστής, παραμυθάς και ταυτόχρονα αιτία συλλογισμού και αυτογνωσίας. Άξια μνείας είναι τελικά και η παρουσία του νέου στις τάξεις των Blind Guardian Thomas Enke (drums) ο οποίος βρήκε τρόπο να εντάξει στο group τις progressive επιρροές του, βοηθώντας και τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος να πειραματιστούν πάνω σε κάποια νέα στοιχεία στη μουσική τους, κάτι το οποίο δε θα γινόταν παλαιότερα...

Πραγματικά το "Twist In The Myth" θα εντυπωσιάσει κάθε οπαδό των Blind Guardian και μάλιστα μπορεί άνετα να αποτελέσει και μέσο γνωριμίας του group με νέους οπαδούς. Όσοι όμως έχουν κουραστεί από αναφορές στη Μέση Γη και την πλέον συγκεχυμένη medieval αισθητική, καλύτερα ας προσπεράσουν. Όπως και να έχει, οι Blind Guardian άλλη μια φορά αποδεικνύουν ότι είναι το πρότυπο στο συγκεκριμένο είδος και με αυτό το δίσκο βρίσκονται ακόμα ένα βήμα πιο κοντά στην Valhalla...