Black Hat Bones

High Gain Devil Rockers

Trailblazer (2015)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 30/12/2014
Όταν βγάλεις στο στούντιο αυτά που κουβαλάει το κεφάλι σου, τότε θα είσαι πρωτίστως εσύ χαρούμενος ως καλλιτέχνης και στην συνέχεια μέσω της μουσικής σου θα μεταδόσεις το αίσθημα αυτό και στον ακροατή
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Η πρώτη μας αναφορά στους Black Hat Bones υπήρξε πριν από δυο χρόνια στην τότε ανασκόπηση και, βάσει των δεδομένων της περιόδου, περιμέναμε τον δίσκο να κυκλοφορήσει μέσα στο 2013. Τελικά η πρώτη τους δουλειά θα βγει κι επίσημα στις αρχές του 2015 κι αυτή η mini καθυστέρηση (;) με προϊδέασε θετικά για τις προθέσεις της μπάντας.

Μπορεί οι συνθέσεις να ήταν ήδη έτοιμες και να έψαχναν απλώς την κατάλληλη δισκογραφική στέγη, πιο πολύ μου κάνει όμως πως περίμεναν στωικά να είναι τα πάντα στην εντέλεια κι έπειτα να βγουν στον αέρα, αφήστε δε που ενδιάμεσα φρόντισαν με τις live εμφανίσεις τους να διατηρήσουν το όνομά τους στην εγχώρια επικαιρότητα. Δεχόμενοι ότι τα τελευταία τέσσερα-πέντε χρόνια υπάρχει ένα hype στην ελληνική stoner / heavy rock σκηνή, αρκετοί θα ήταν εκείνοι που θα προσπαθούσαν να επιβληθούν μέσω αυτού στο κοινό, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη εδώ.

Καταρχήν, η μουσική κατεύθυνση που διάλεξαν οι Σπαρτιάτες είναι αρκετά διαφοροποιημένη από το σύνολο και δεν έπραξαν εκ του ασφαλούς. Αναζήτησαν την τύχη τους σε έναν ήχο που πλέον δεν είναι τόσο δημοφιλής κι έχει να κάνει με την σκηνή του Seattle και δη την rock πλευρά του. Grunge; Ποιό grunge; Ας μην ξεκινήσουμε ατέρμονες συζητήσεις που δεν οδηγούν πουθενά κι ας συγκεντρωθούμε στην δεύτερη σημαντική επισήμανση του "High Gain Devil Rockers".

Καλή κι άγια η σκηνή του Seattle, όταν όμως θες και λίγη παραπάνω αλητεία στην μουσική σου έτσι ώστε να ακουστεί όσο πιο rock πάει, μια βόλτα στο L.A. θα την κάνεις. Τραγούδια σαν τα "Love Is A Dog From Hell" και "Yeah" επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές και μαζί με το "Point Six" φερ' ειπείν που είναι Alice In Chains & Audioslave στην συσκευασία του ενός, δημιουργούν το κλίμα και την ατμόσφαιρα που είχε η μπάντα κατά νου.

Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό: Όταν βγάλεις στο στούντιο αυτά που κουβαλάει το κεφάλι σου, τότε θα είσαι πρωτίστως εσύ χαρούμενος ως καλλιτέχνης και στην συνέχεια μέσω της μουσικής σου θα μεταδόσεις το αίσθημα αυτό και στον ακροατή. Οι Black Hat Bones το κατάφεραν αυτό σε μεγάλο βαθμό έχοντας στέρεες φωνητικές και οργανικές βάσεις να το υποστηρίξουν και για να ευχαριστήσουν και την ψυχή τους, καθότι Νότιοι, κλείνουν με το "Bleed In Face". Το ότι τους εκτίμησα ακόμα περισσότερο λόγω αυτού, είναι δικό μου ευαγγέλιο...
  • SHARE
  • TWEET