Beardfish

Sleeping In Traffic: Part One

Inside Out (2007)
Από τον Κωστή Αγραφιώτη, 21/05/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Αναμφίβολα οι πιο «μάγκικες» μπάντες είναι αυτές που παίζουν καλό progressive. Και αυτό για πολύ προφανείς λόγους: Πρέπει τα μέλη τους να είναι ταυτόχρονα τόσο ικανοί μουσικοί, όσο και εμπνευσμένοι και πολυδιάστατοι συνθέτες. Δεδομένου του ότι το σημαντικότερο για ένα δίσκο είναι να κρατάει το ενδιαφέρον του ακροατή αμείωτο καθ' όλη τη διάρκειά του, οι progressive μπάντες έχουν άλλο ένα «εμπόδιο» να υπερπηδήσουν: Ο συνδυασμός διαφορετικών ήχων, οι αλλαγές των ρυθμών, η χαοτική πολλές φορές δομή των κομματιών, η μεγάλη διάρκεια αυτών και τα εκτεταμένα ορχηστρικά μέρη -άπαντα χαρακτηριστικά ενός prog δίσκου που σέβεται τον εαυτό του- είναι πολύ δύσκολο να «προσγειωθούν» ομαλά σε ένα άμαθο και κοινό αυτί.

Ε λοιπόν, οι Σουηδοί Beardfish κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα δίσκο που και progressive είναι (με όλη τη σημασία του όρου), αλλά και μπορεί να ακουστεί από μη ειδήμονες του είδους.

Ο τίτλος του δίσκου παραπέμπει σε κάτι που όλοι λίγο πολύ έχουμε φτάσει κοντά στο να πραγματοποιήσουμε: "Sleeping In Traffic...". Το αντιφατικό με τον τίτλο, αλλά και την κίνηση στο δρόμο, είναι ότι το άλμπουμ όχι μόνο δεν κοιμίζει (παρά τους γενικά jazzy / mid-tempo ρυθμούς του), αλλά αντιθέτως ενθουσιάζει, καταφέρνοντας να θυμίσει έντονα μερικούς από τους '70s prog ήρωες μας: Τους Gentle Giant, τους πρώιμους Genesis (εποχής Gabriel προφανώς), αλλά και λιγάκι από την ανυπέρβλητη διάνοια / παράνοια του Frank Zappa.

Ο ρετρό ήχος τους ενισχύεται ταυτόχρονα και από τη χρήση οργάνων που ούτε οι κατασκευαστές τους θυμούνται, όπως ARP και Clavinet πλήκτρων (σαν αυτά που χρησιμοποιούσε ο John Paul Jones στο "Physical Graffiti", οι Red Hot Chili Peppers στο "Warlocks" αν προτιμάτε κάτι πιο πρόσφατο), Hammond (έτσι ρε!), ακόμα και ακορντεόν, που χρησιμοποιείται σε κάποιες περιπτώσεις, προσδίδοντας και μία folk αισθητική στο όλο άκουσμα. Στο τέλος του δίσκου, δε, μας ρίχνουν και λίγη χαλαρή jazz για να κλείσουμε με χαμηλούς τόνους.

Βασικά γιατί το κουράζω; Γουστάρεις '70s progressive rock; Ε, οι Beardfish είναι για σένα. Απλά και ωραία.

  • SHARE
  • TWEET