Battleroar

Codex Epicus

Cruz Del Sur (2018)
Από τον Σπύρο Κούκα, 08/06/2018
Η πρωτοκαθεδρεία του "Codex Epicus" στον χώρο του επικού δύσκολα θα αμφισβητηθεί από κάποια αντίστοιχη φετινή κυκλοφορία, επαναφέροντας τους Battleroar επιβλητικά στη δράση
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Τέσσερα χρόνια αναμονής ήταν πολλά, πάρα πολλά για την ακρίβεια. Βλέπετε, ήμουν από εκείνους που το "Blood Of Legends" τους είχε σχεδόν «κακοπέσει» για κάποιους συγκεκριμένους λόγους και, παρά το γεγονός πως με το πέρασμα του χρόνου το αποδέχτηκα για αυτό που είναι (με συνέπεια να παίζει συχνά-πυκνά στα ηχεία μου μέχρι και σήμερα), η αναμονή για μια νέα κυκλοφορία και η επιστροφή τους μέσω εκείνης όσο πιο κοντά στον εδώ και καιρό διεκδικούμενο επικό θρόνο φάνταζε αέναη.

Ο καιρός έφτασε, λοιπόν, για το πέμπτο ολοκληρωμένο πόνημα της κυρίαρχης εγχώριας epic metal μπάντας, με τις αλλαγές που φέρει στο προσκήνιο το "Codex Epicus" να είναι λίγες αλλά αρκούντως σημαντικές για να το διαφοροποιήσουν από τις προηγούμενες δουλειές της. Με σαφώς πιο πομπώδη διάθεση, γεγονός που ενισχύεται από τα εξαιρετικά χορωδιακά μέρη που έχουν ενταχθεί άψογα στον ήχο της, η μπάντα δείχνει να μην φοβάται να προσθέσει νέα στοιχεία στο εδραιωμένο ύφος της, ενώ η αφομίωση των ιδιαιτεροτήτων της φωνής του Gerrit Mutz έδρασε υπέρ του δέοντος ευεργετικά στο συνολικό αποτέλεσμα.

Άλλωστε, δεν ήταν δυνατόν να ισχύει κάτι διαφορετικό, όταν η σφυρηλάτηση επικών ύμνων καλά κρατεί για ακόμη μια φορά, με το "Chronicles Of Might" να διεκδικεί μια θέση στο συνθετικό πάνθεον του σχήματος, το "The Doom Of Medusa" (το οποίο διηγείται την τραγική ιστορία του πληρώματος του "Medusa", μιας γαλλικής φρεγάτας που στις 2 Ιουλίου του 1816 βρέθηκε εκτός πορείας κατά μερικές εκαντοντάδες ναυτικά μίλια κι ενέπνευσε τόσο τον πίνακα "Le Radeau De La Méduse" του Théodore Géricault, όσο και το παιδικό τραγούδι "Ήταν Ένα Μικρό Καράβι...") μας χαρίζει την πιο εκφραστική και συνάμα κορυφαία ερμηνεία του Mutz με τους Battleroar μέχρι στιγμής, ενώ το ανατριχιαστικό "Sword Of The Flame" (με την εμβληματική ερμηνεία/απαγγελία του Mark Shelton και το solo που προσφέρει στο τέλος του να κλείνει τον κύκλο που είχε ανοίξει στο "The Wanderer") κάνει περιττό τον όποιο συμβατικό σχολιασμό.

Στα "Palace Of The Martyrs" και "Kings Of Old" τα χορωδιακά μέρη κάνουν πιο αισθητή την παρουσία τους, με το δεύτερο να ανεβάζει τις ταχύτητες αρκετά, στο (πρακτικά) εναρκτήριο "We Shall Conquer" το «τεμπέλικο», απλοϊκό ρεφρέν δεν καταφέρνει να μειώσει ιδιαίτερα την αξία του (αφού αντισταθμίζεται από τα βουτηγμένα στην επική μεγαλοπρέπεια lead κιθαριστικά μέρη), ενώ στη CD έκδοση του άλμπουμ ακούμε και μια ανανεωμένη εκδοχή του "Stronghold" από το περσινό split με τους Omen.

Για το τέλος, το καταληκτικό "Enchanting Threnody" αποτελεί πιθανότατα το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό ρίσκο που έχει πάρει το σχήμα, με την παρουσία του χαρακτηριστικού ήχου του ηπειρώτικου κλαρίνου με την έναρξη του, την συνολική χρήση πεντατονικών κλιμάκων και τη guest συμμετοχή του Ευθύμη Καραδήμα (των Nightfall και Slayerking) να το ξεχωρίζουν ως ένα θαρραλέο εγχείρημα που επιδιώκει να μπλέξει αρμονικά την ελληνική μουσική παράδοση με τους αμιγώς epic heavy ήχους. Τολμηρή, αν μη τι άλλο, επιλογή που δείχνει να τους «βγαίνει» σε μεγάλο βαθμό, φανερώνοντας πως ο παραδοσιακός εγχώριος μουσικός πλούτος δεν αναδεικνύεται μονάχα με stoner και heavy/black προσμίξεις, αλλά μπορεί να αξιοποιηθεί από κάθε ικανό δημιουργό δίχως να καταντά γραφικός ή παράταιρος.

Σε ό,τι αφορά τα προσωπικά μου κριτήρια γούστου, θεωρώ πως δύσκολα θα βρεθεί κάποια άλλη φετινή δουλειά που θα αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρεία του "Codex Epicus" στο χώρο του επικού, σε εγχώριο ή διεθνές επίπεδο. Άλλλωστε, με τους Battleroar να συνεχίζουν ένα αδιανόητο σερί ποιοτικότατων κυκλοφοριών (αφού ακόμη κι αν το "Blood Of Kings" υπολειπόταν των δύο προκατόχων του, αντικειμενικά συγκαταλέγεται στο «αφρό» του είδους συγκριτικά με τον εξωτερικό ανταγωνισμό) και την ευρύτερη epic metal σκηνή να περνάει από φάση ανακατατάξεων, είναι μάλλον απίθανο κάποιο σχήμα με ανάλογο ή σημαντικότερο «ειδικό βάρος» να κυκλοφορήσει κάτι αντίστοιχης ποιοτικής αξίας, έστω κι αν τυχόν ανατροπή των προβλεπόμενων αποτελέσει μια ευχάριστη και καθ’ όλα ευπρόσδεκτη έκπληξη.

  • SHARE
  • TWEET