Bal Sagoth

Μετά από πενταετή σιωπή και απουσία από τα μουσικά δρώμενα, μία από τις αυθεντικότερες και σημαντικότερες μπάντες του μελωδικού black metal χώρου επιστρέφει και παρουσιάζει το νέο της πόνημα. Μιλάμε για τους Βρετανούς Bal Sagoth και το νέο τους, έκτο κατά σειρά, album "The Chthonic Chronicles".

Το album είναι και το τρίτο που κυκλοφορούν μέσω της Nuclear Blast, κλείνοντας έτσι τη συνεργασία μαζί της. Μία συνεργασία που ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς και κατέληξε μάλλον άδοξα καθώς όπως αποδείχτηκε η ψαλίδα της εταιρείας μεταξύ μεγάλων και μικρών ονομάτων έχει μάλλον ανοίξει υπερβολικά με αποτέλεσμα πολλές μπάντες της να βρίσκονται διαρκώς υπό τη σκιά του εκάστοτε προωθούμενου συγκροτήματος και να μην απολαμβάνουν την προώθηση και υποστήριξη που θα περίμεναν από το μεγάλο όνομα που έχει η εταιρεία αυτή στο χώρο.

Δε γνωρίζουμε αν οι δυσκολίες της μουσικής βιομηχανίας ή άλλοι λόγοι ήταν αυτοί που έθεσαν το συγκρότημα σε απραξία τόσα χρόνια, αυτό που είναι δεδομένο όμως είναι ότι η επιστροφή τους έγινε με το θριαμβευτικότερο τρόπο καθώς το "The Chthonic Chronicles" είναι ένας εξαίσιος δίσκος απίστευτης φαντασίας και έμπνευσης. Το πρώτο που παρατηρεί ένας οπαδός της μπάντας είναι σίγουρα η ακατέργαστη παραγωγή η οποία φέρνει μνήμες ακόμη και από το ντεμπούτο τους "A Black Moon Broods Over Lemuria". Το σίγουρο είναι ότι εδώ δε συναντάμε τον κρυστάλλινο - ψηφιακό ήχο των δύο προηγούμενων album "The Power Cosmic" και "Atlantis Ascendant", αλλά μία πιο brutal και rough προσέγγιση, ειδικά στις κιθάρες και τα τύμπανα. Αυτό είναι κάτι που σίγουρα θα διχάσει τους οπαδούς οι οποίοι βέβαια έτσι και αλλιώς βρίσκονταν σε δύο στρατόπεδα, στους οπαδούς της fantasy "Starfire" εποχής και αυτούς της sci-fi περιόδου μετά την κυκλοφορία του "Power Cosmic". Προσωπικά μου αρέσουν όλες οι φάσεις αυτής της μπάντας παρόλο που θα προτιμούσα λίγο πιο καθαρή παραγωγή και μίξη.

Το βασικό ίσως αρνητικό είναι τα τύμπανα που ακούγονται υπερβολικά drum-machine κάτι που μου κάνει εντύπωση καθώς πρόσφατα απέκτησαν νέο drummer στη θέση του Dave Macintosh που αποχώρησε για τους Dragonforce. Επίσης το μικροσκοπικό font στο βιβλιαράκι κάνει σχεδόν αδύνατη τη μελέτη των πλούσιων στίχων και ιστοριών.

Αφήνοντας όμως τα τεχνικά και περνώντας στα πραγματικά ουσιώδη, το "The Chthonic Chronicles" περιέχει εκπληκτικές συνθέσεις τις οποίες για άλλη μια φορά δε μπορείς απλά να ακούσεις αλλά απαιτείται να τις βιώσεις. Είναι ίσως μια από τις πιο ταξιδιάρικες μπάντες όλου του metal χώρου και κάθε οπαδός της καλής μουσικής αξίζει να τους γνωρίσει και να ζήσει αυτή την εμπειρία. Είναι album που απαιτεί πολλαπλές ακροάσεις και κατά την άποψη μου θα γίνει το νέο "Starfire" της μπάντας. Οι μοναδικής φαντασίας ιστορίες του Byron μελοποιούνται με τον καλύτερο τρόπο από τα αδέρφια Maudling και το αποτέλεσμα είναι μαγικό. Μου είναι αδύνατο να περιγράψω τα συναισθήματα που μου δημιουργεί αυτό το συγκρότημα και απλά σας παροτρύνω να δοκιμάσετε ένα μικρό ταξιδάκι στον κόσμο του.

Δυστυχώς η μπάντα αφήνει να εννοηθεί ότι αυτός ίσως να είναι ο τελευταίος της δίσκος, κάτι που με προβληματίζει ιδιαίτερα. Ελπίζω και εύχομαι πραγματικά να λύσουν όποια προβλήματα τους έχουν παρουσιαστεί και να είναι ενεργοί για πολλά ακόμη χρόνια. Αν παρ' όλα αυτά μιλάμε για το τελευταίο έργο τους, είμαι χαρούμενος γιατί είναι ένα έργο που θα μείνει κλασικό και είναι καλύτερο για έναν καλλιτέχνη να φεύγει με το κεφάλι ψηλά χωρίς να έχει χάσει ίχνος από την αξιοπρέπεια του, σε αντίθεση με άλλους που κάνουν την, κάποτε σπουδαία, τέχνη τους σούπα και περιοδεύον τσίρκο.