Atrophy

Εντάξει, τώρα, τι να λέμε. Θυμάμαι, πιτσιρικάς, πρωτοέμπαινα στο μαγικό χώρο της heavy μουσικής το 1988. Τι εποχή...! Όλες εκείνες οι θεϊκές γκρουπάρες βγάζανε δισκάρες. Κάθε εβδομάδα μάζευα με προσοχή το χαρτζιλίκι μου και το Σάββατο κατέβαινα στο κέντρο με τους φίλους μου και αγόραζα και από έναν δίσκο. Μετά γυρίζαμε στο σπίτι για να τον ακούσουμε. Εκείνη η ώρα ήταν γεμάτη ευλάβεια. Έβγαζα με προσοχή τον δίσκο από τη ζελατίνα, χάιδευα το εξώφυλλο και περιεργαζόμουν την εικόνα. Μετά με περισσή τρυφερότητα έβγαζα το βινύλιο από τη θήκη. Τι χαρά αν υπήρχαν και οι στίχοι ή καμιά φωτογραφία! Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να μυρίσω το βινύλιο. Τι ευλογημένη μυρωδιά! Και μετά το τοποθετούσα με προσοχή στο πικ απ, βυθιζόμουν στην πολυθρόνα και αφηνόμουν στη μουσική.

Ένα τέτοιο Σάββατο αγόρασα και το "Socialized Hate" από τους Atrophy. Τι μου θύμισε τότε; Exodus, Sacred Reich, Dark Angel, Defiance, Forbidden. Τι δισκάρα! Μουσική με αρχ...α και όχι αρχ...α μουσική. Το ομώνυμο κομμάτι είναι απλά τέλειο και ακολουθούν thrash βόμβες όπως τα "Preacher, Preacher", "Product Of The Past", "Rest In Pieces", "Chemical Dependency" και ο απόλυτος ύμνος για πόση μπύρας, το "Beer Bong", με το φοβερό ρέψιμο στο τέλος. Μην αδικήσω όμως και τα άλλα κομμάτια. Είναι όλα καταπληκτικά.

Σίγουρα από τα καλύτερα ντεμπούτα στην ιστορία του thrash. Ριφάρες, φωνάρα και drums που σου ξεσκίζουν τα αυτιά. Δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησαν το "Violent By Nature". Εξαιρετικό κι αυτό, αλλά όχι όσο ο προκάτοχος του. Και μετά εξαφανίστηκαν. Έτσι ήταν τότε. Ένας απλά καλός δίσκος και σε έτρωγε η μαρμάγκα. Έπρεπε να είσαι πάντα top. Όχι όπως τώρα, που όλοι οι άσχετοι βγάζουν τον έναν δίσκο μετά τον άλλο και είναι όλοι για τη χωματερή.

Δε μπορώ και δεν τολμώ να πω περισσότερα γι' αυτό το διαμάντι. Αν σου αρέσει το thrash και δεν έχεις αυτό τον δίσκο, σήκω αύριο πρωί - πρωί και πήγαινε να τον αγοράσεις. Δεν πρέπει να λείπει από τη συλλογή σου. Που να φανταζόμουνα τότε ότι μετά από είκοσι σχεδόν χρόνια θα έγραφα κριτική γι' αυτή τη δισκάρα. Εγώ, ένας απλός θνητός... Ευχαριστούμε Atrophy!