At Vance

Οι At Vance δίκαια κατά τη γνώμη μου συγκαταλέγονται στις καλύτερες europower μπάντες. Είναι πνευματικό παιδί του κιθαρίστα Olaf Lenk, που έγινε γνωστός από τη θητεία του στους Zed Yago και Velvet Viper, δυο από τις αντιπροσωπευτικότερες μπάντες της Γερμανίας.

Αφού άλλαξαν το όνομα τους από Centers σε At Vance, από την πρώτη κιόλας δουλειά τους, "No Escape" του 1998, μας έχουν χαρίσει πολύ καλά κομμάτια νεο-κλασικού power metal. Σε αυτό το αποτέλεσμα μεγάλο ρόλο έπαιξε και ο πρώην τραγουδιστής στη μπάντα Oliver Hartmann (ex Spider, Heat και Merlin), ο οποίος με τη μοναδική εκφραστική φωνή του στάθηκε άξιος frontman στις επόμενες δουλειές της μπάντας "Heart Of Steel" (2000), "Dragonchaser" (2001) και "Only Human" (2002). Από 'κει και πέρα το ρόλο του frontman ανέλαβε ο Mats Leven (ex Malmsteen, Treat και Therion), ο οποίος όντας καλός αντικαταστάτης του Hartmann στα "The Evil In You" (2003) και "Chained" (2005) συνέχισε την καλή φήμη της μπάντας, η οποία είχε ήδη δημιουργήσει τον δικό της ήχο και ένα φανατικό πυρήνα οπαδών.

Σε κανένα album η μπάντα δεν έχει χάσει την ταυτότητα της, θέτοντας εαυτό στην ελίτ του είδους. Άλλωστε περιοδείες με τους Angel Dust, Rhapsody, Kamelot, Brainstorm και Mercenary, περάσματα των drummer Franco Zuccaroli (Uli Jon Roth Band), Marc Cross (ex Scraptown, Magna Carta, Spitfire, Nighfall, Kingdom Come, Metallium, Helloween, Valanos, Winters Bane κλπ) από τις τάξεις της αλλά και του Sascha Paeth (ex Heaven's Gate, νυν Red Key) στο ρόλο του παραγωγού στο "Only Human" αποδείκνυαν ότι μόνο καλά λόγια είχαν να πουν όλοι για αυτούς.

Φέτος κυκλοφόρησε η έβδομη δουλειά της μπάντας με τον απλό τίτλο "VII". Όσοι περίμεναν από τους At Vance να αλλάξουν ύφος σίγουρα γελάστηκαν. Άλλωστε δεν υπάρχει λόγος. Με νέο τραγουδιστή τον Rick Altzi (ex Treasure Land), για άλλη μια φορά καταθέτουν την άποψη τους για το σύγχρονο europower, η οποία, πιστέψτε με, είναι πολύ καλή. Η καινούργια τους δουλειά διαθέτει ό,τι και οι προηγούμενες: Καταρχήν ωραίο εξώφυλλο που τραβάει την προσοχή και λόγω των χρωμάτων αλλά και λόγω των δύο ωραίων ημίγυμνων παρουσιών που το κοσμούν.

Αν το έξω είναι πολύ καλό, και το μέσα είναι το ίδιο καλό. Υψηλού επιπέδου power metal συνθέσεις, γρήγορες και αργές, θα ικανοποιήσουν κάθε οπαδό του είδους. Το album έχει 3-4 κομμάτια που σου κολλάνε αμέσως στο μυαλό, με αποκορύφωμα το "πιασάρικο" "Cold As Ice". Ο νέος τραγουδιστής, που θυμίζει αρκετά ηχητικά τον Jorn Lande, με τον εκφραστικό τρόπο που τραγουδάει έχει δώσει ένα ξεχωριστό ύφος στις συνθέσεις οι οποίες είναι όλες εμπλουτισμένες με ωραίες μελωδίες.

Οι At Vance έχουν καταφέρει να συνδυάσουν αρμονικά τη μελωδία με τη δύναμη. Όταν ρίχνουν τις ταχύτητες -σε μόλις δύο μπαλαντοειδείς συνθέσεις- η μελωδία και τα έντονα συναισθήματα πρωτοστατούν, ταξιδεύοντας τον ακροατή. Όταν ανεβάζουν ταχύτητες δημιουργούν αντιπροσωπευτικά κομμάτια δυναμικού power metal. Σε αυτό το album οι At Vance δε θέλησαν να διασκευάσουν κάποιο κομμάτι άλλου group όπως έχουν κάνει σε σχεδόν όλες τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Ίσως και καλύτερα, γιατί η νέα τους προσπάθεια είναι τόσο πλήρης που δε χρειάζεται και άλλα προσθετικά στοιχεία.

Στη νέα τους δισκογραφική προσπάθεια δείχνουν αρκετά ώριμοι, κάτι πολύ λογικό, αφού η αποκτώμενη εμπειρία τους αλλά και η συνύπαρξη στη σκηνή μαζί με αλλά συγκροτήματα του χώρου όταν περιοδεύουν τους έχουν δώσει τα δέοντα έτσι ώστε να ξεχωρίσουν.

Προσωπικά θεωρώ το "VII" μια από τις καλύτερες δουλειές της μπάντας. Οι οπαδοί του group είναι σίγουρο ότι θα εκπλαγούν με το τελικό αποτέλεσμα, αφού είναι πραγματικά πολύ καλό. Το "VII" είναι ένα άκρως ολοκληρωμένο album που έχει ό,τι θέλει ο οπαδός. Η σημαντική διαφορά που θα κάνει το album να ξεχωρίσει είναι η ποιότητα που διαθέτει, κάτι που νομίζω ότι είναι αρκετό.