Astra

Οι Astra μας έρχονται από το San Diego και με το νέο τους άλμπουμ, "The Weirding", φαίνεται ότι θα απασχολήσουν αρκετά τους προσκείμενους σε progressive ψυχεδελικά ακούσματα, καθότι είναι ένας δίσκος καταπληκτικός και η αναφορά της Rise Above ως εταιρικής στέγης τους είναι ικανή να οδηγήσει σε γόνιμες υποθέσεις. Οι Astra ενδεχομένως ανακάλυψαν είτε τη χρονομηχανή, είτε τα παλιά βινύλια των δικών τους ανθρώπων και αποφάσισαν να αποδώσουν ένα εξαίρετο tribute στις μουσικές που συγκλόνισαν και συνεχίζουν να συγκλονίζουν. Φυσικά αναφερόμαστε στο progressive rock κίνημα των '60s / '70s και το space rock κατ' επέκταση.

Οκτώ κομμάτια, τα οποία καλύπτουν ένα χρονικό διάστημα σχεδόν ογδόντα λεπτών, μετουσιώνουν την επιρροή σε έμπνευση και την έμπνευση σε συναίσθημα. Κάθε κομμάτι εξελίσσεται σε έναν πολύπλοκο ηχητικό λαβύρινθο, από τον οποίο ο ακροατής περιστρέφεται και περιφέρεται ξανά και ξανά, χωρίς να αναζητά τον τρόπο διαφυγής. Σίγουρα οι «μύστες» θα αναγνωρίσουν σημεία, περάσματα, ατμοσφαιρικές τζούρες και θα γίνουν συνειρμοί, οι οποίοι εν τέλει θα οδηγήσουν σε ένα «Meddle meets In The Wake Of Poseidon meets Octopus» όργιο. Και όλα αυτά μέσα από την εντυπωσιακή προσέγγιση α-λα Earthless, με τις δαιδαλώδεις συνθέσεις με αέρα προς τζαμάρισμα. Ρετρό ήχος με σύγχρονες προοπτικές, mellotron και organ και ένας ήχος ερωτεύσιμος και αυθεντικός (ως προς το feeling) σε κάθε σημείο. Ταξιδιάρικα πλήκτρα κυριαρχούν καθ' όλη τη διάρκεια του "The Weirding" και ενίοτε προσφέρουν και μια Eloy αύρα, έτσι για αλλαγή.

Η εισαγωγή γίνεται με το "The Rising Of The Black Sun", ένα ορχηστρικό κομμάτι με spacey κατεύθυνση, που εξελίσσεται με κιθαριστικούς προσανατολισμούς, ανοίγοντας το δρόμο για το ομώνυμο "The Weirding", στο οποίο η μπάντα ξεδιπλώνει το ταλέντο της, μπερδεύοντας τις μελωδίες με Sabbath-ικές παραπομπές και καταλήγει σε ένα μοναδικό τζαμάρισμα με ένα άρωμα μέλλοτρον να ακολουθεί διακριτικά τις κιθαριστικές εμπνεύσεις. Το "Silent Sleep" συνεχίζει το μοναδικό ταξίδι με τη σύμπραξη φλάουτου για πιο φολκλορικές στιγμές και οδηγεί στο κομμάτι - διαμάντι του δίσκου, αντιπροσωπευτικό της μουσικής κατεύθυνσης της μπάντας, "Ouroboros". Το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του άλμπουμ, επίσης ορχηστρικό, εξελίσσεται σε ένα συμφωνικό αριστούργημα που φέρνει κάτι από τους Yes της χρυσής περιόδου. Μοναδικό τραγούδι, ικανό να δημιουργήσει status αποθέωσης των Astra. To επίσης ακουστικό - φολκλορικό "Broken Glass", το "The Dawning Of Ophicus" και το "Beyond To Slight The Maze", που κλείνει το άλμπουμ, ακούγονται μοναδικά και η κίνηση για repeat γίνεται σχεδόν αυτόματα.

Σίγουρα οι Astra δεν αποζητούν βραβείο πρωτοτυπίας, μιας και ακόμα και η φωτογραφία στο booklet μοιάζει να είναι βγαλμένη από τον Syd Barrett σε κάποιο ύψωμα της επαρχίας του Cambridge. Ή έστω επεξεργασμένη από τον Storm Thorgerson. Είναι πιθανόν πάντως να διεκδικήσουν μια θέση στις κορυφαίες κυκλοφορίες της χρονιάς για την εκτελεστική τους δεινότητα αφενός και αφετέρου γιατί υπενθυμίζουν ότι η συγκεκριμένη μουσική κατεύθυνση επανέρχεται ολοένα και δυνατότερη και με δίσκους - διαμάντια αποδίδει φόρο τιμής στις μεγάλες μπάντες της εποχής εκείνης. Διασκεδαστικό, ταξιδιάρικο και εμπνευσμένο, το "The Weirding" προτείνεται σε αυτούς που ξέρουν τι έκαναν κάποτε οι King Crimson και οι Gentle Giant καθώς και σε όσους θέλουν μια γνωριμία με το συγκεκριμένο χώρο διαμέσου μιας σύγχρονης μπάντας. Ακούστε το. Τα πρώτα 78 λεπτά ίσως σας σπείρουν την αμφιβολία! Αν τους δώσετε και άλλες ευκαιρίες όμως, αυτά τα 78 λεπτά θα μετεξελιχθούν σε επουσιώδη μουσική εμπειρία.