Ash Borer

Υπήρξα οπαδός του συγκροτήματος από παλιά. Είχα καιρό να ακούσω κάτι από αυτούς. To 2011 με τον δίσκο "Ash Borer" (προσοχή, υπάρχει κι άλλος ομώνυμος του 2009) έπαθα πλάκα. Ειλικρινά βρήκα τους συνεχιστές των Wolves In The Throne Room εκεί. Μετά, με το "Cold Of Ages" μου ακούστηκαν πιο εμπορικοί αλλά εξίσου δυνατοί. Το δευτερο μεγάλο σοκ το έπαθα με το EP, "Bloodlands" του 2013 που ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου.

Φέτος, λοιπόν, η μετά από τέσσερα χρόνια επιστροφή, ήρθε την πιο ακατάλληλη στιγμή. Αρχές Δεκέμβρη. Όταν έχεις ήδη ακούσει έναν οχετό από καλές και κακές κυκλοφορίες. Όταν έχει κατασταλάξει με τις λίστες σου και όταν έχεις λίγο κορεστεί και αναπολείς τι πέρασε και άκουσες έναν ολόκληρο χρόνο. Επιπλέον αυτών, όσο κι αν άκουσα τον δίσκο, δεν κατάφερα πουθενά να ανατριχιάσω. Δεν βρήκα κανένα κομμάτι πρωτότυπο και δεν ένιωσα αυτήν την αίσθηση που μου έδιναν τούτοι εδώ παλιότερα. Αυτήν την ευτυχία μέσα από τη σαπίλα. Για να μη φανώ υπερβολικός, ο δίσκος είναι καλός. Τα κομμάτια έχουν συνέχεια και η ατμόσφαιρα παραμένει όπως πρέπει. Σκοτεινή, σάπια και εξαιρετικά τρομακτική. Έχει όλα τα καλά στοιχεία του αμερικάνικου ατμοσφαιρικού black metal. Δεν υστερεί σε πολλά σημεία. Απλά δεν είναι αυτό που θα σε θαμπώσει. Το κομμάτι "Grey Marrow" κάνει ας πούμε μια μεγάλη κοιλιά που δεν έχω ξανακούσει από αυτούς, χωρίς να μπορείς να εκφράσεις άλλη ένσταση σε ολόκληρη τη σύνθεση. Σε μερικά σημεία του αργού "Lacerated Spirit" τα ambient σημεία παραπάνε, χωρίς πάλι να βρίσκω ψεγάδια πέραν αυτών των μικρών κενών. Στα "The Irrepassable Gate" και "Rotten Firmament", όμως, βρίσκω αυτό που ψάχνω. Πρόκειται για δυο φανταστικά κομμάτια με όλη την ουσία του είδους παρατεταγμένη σε άψογη μορφή. Είναι αυτό που πρέπει. Είναι αυτό που σου δημιουργεί μια απόκοσμη και τρομακτική αίσθηση που λίγες μπάντες του χώρου πλησιάζουν. Στα "Lustration I" και "Lustration IΙ" δεν βρίσκω πάλι τίποτα ενδιαφέρον. Πρόκειται για δύο ανούσιες μικρές συνθέσεις, χωρίς ουσία. Χωρίς καμία ιδέα. Χωρίς πραγματικό λόγο ύπαρξης.

Όπως και να έχει, εδώ θα βρείτε σημεία να απολαύσετε. Δεν είναι ο καλύτερος δίσκος τους και περιέχει κενά και λάθη που δεν τα συγχωρώ. Θα κρατήσω μόνο τα καλά και θα συνεχίσω να τ' ακούω τις κρύες μέρες αυτού του χειμώνα. Κάντε το κι εσείς.

Bandcamp