Asagraum

Οι Asagraum, είναι μια Ολλανδικής καταγωγής all female black metal μπάντα. Δραστηριοποιούνται στη σκηνή εδώ και τρία χρόνια, και το "Dawn Of Infinite Fire", είναι ο δεύτερος ολοκληρωμένος δίσκος που κυκλοφορούν. Η μπάντα, επικεντρώνεται στις παραδοσιακές τεχνοτροπίες του σκανδιναβικού black metal, ενώ είναι ξεκάθαρη ηχητικά η εκτίμηση της για το μεταγενέστερο του δευτέρου κύματος, νορβηγικό black metal. Πράγματι, η ηχητική τους προσέγγιση, διαθέτει αρκετά στοιχεία πιο ρυθμικού black metal, χωρίς καταιγιστικά blastbeat, ενώ τα riff φλερτάρουν συχνά με το black ‘n’ roll συγκροτημάτων όπως οι Taake, Carpathian Forest, 1349.

Κάπου εδώ εισάγεται και το διαχρονικό δίλημμα των πιστών οπαδών του συγκεκριμένου ιδιώματος. Διαθέτει, αυτή η νέα μπάντα, κάτι ξεχωριστό, ως προς την προσέγγισή της, και αν όχι, τουλάχιστον αποδίδει πιστά και με αρκετό πάθος και αφοσίωση όσα αναζητεί ο ακροατής; Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η απάντηση, δυστυχώς, είναι κάπου στη μέση. Το άρτια εκτελεσμένο, τόσο από συνθετικές δομές όσο και από άποψη παραγωγής, black metal των Asagraum, κινείται σε αρκετά «ασφαλή» μονοπάτια, και στα 46 λεπτά του ηχεί αρκετά μονοδιάστατο. Ενώ συμβαίνει αυτό βέβαια, δύσκολα θα βρεθούν συνθέσεις οι οποίες θα ξεχωρίσουν, όχι λόγω συστατικών, αφού το αποτέλεσμα παικτικά είναι άνω του μετρίου, όσο κυρίως, λόγω μνημονικότητας. Από τις εννέα συνθέσεις του "Dawn Of Infinite Fire", πολύ λίγες θα μπορούν να περηφανεύονται πως θα συντροφεύουν τον ακροατή για αρκετό χρονικό διάστημα μετά την κυκλοφορία τους.

Το εναρκτήριο "They Crawl From The Broken Circle", προκαλεί μια ένταση, η οποία ειδικά προς το τέλος της θα χαρίσει μια όμορφη μελωδία που δημιουργεί προσδοκίες. Ο καταιγισμός, θα συνεχιστεί μέχρι και το τρίτο τραγούδι του δίσκου, "Abomination Altar", που θα θυμίσει αρκετά μια εκδοχή των 1349 η οποία όμως δεν είναι το ίδιο επικίνδυνη. Για ακόμη μια φορά, κάποιες κιθαριστικές στιγμές θα προσδώσουν ψήγματα ποιότητας, αλλά δεν αρκούν για να ξεχωρίσει η σύνθεση στην ολότητά της, παρά το γεγονός πως σχεδόν το καταφέρνει. Στο ομότιτλο του δίσκου, η προσέγγιση αντιστρέφεται, και η έναρξη ηχεί αρκούντως δραματική για να οδηγήσει σε ένα καταιγιστικό ξέσπασμα, το οποίο φανερώνει και τις τεχνικές ικανότητες των μελών. Αξίζει σε αυτό το σημείο να αναφερθεί η απολύτως πετυχημένη απόδοση των φωνητικών, τα οποία είναι από τα στοιχεία που ξεχωρίζουν στον δίσκο.

Αναμενόμενα, θα αναζητηθεί και μια διαφοροποίηση από τους γνωστούς ρυθμούς που κινείται το παραδοσιακό black metal. Αυτή, θα έρθει με τραγούδια όπως το "Beyond The Black Vortex", το οποίο διαθέτει την πιο doom-y μελωδική έναρξη του δίσκου. Αν και το φαινομενικά απλό ξέσπασμα στην αλλαγή ρυθμού, είναι αποτελεσματικό, δίνεται μια αίσθηση, πως παρά τις ενδιαφέρουσες μελωδίες, υπερισχύει μια τάση επανάληψης. Ο δίσκος όσο φτάνει στο τέλος του, καταφέρνει πάντως, παρά τις επί μέρους αστοχίες, να καταλήξει σε ένα αρκούντως ιδιαίτερο αποτέλεσμα. Η αργή και μελωδική ρυθμική πλευρά ταιριάζει στις Asagraum και ο επίλογος με το "Waar Ik Ben Komt De Dood" (σ.σ. «όπου είμαι, ο θάνατος ακολουθεί»), την αναδεικνύει αρκετά πετυχημένα. Ο συνδυασμός καθαρών φωνητικών με πιο αργά περάσματα, θυμίζει τα σκοτεινά mid tempo των Satyricon, και το αποτέλεσμα ικανοποιεί.

Με μια ανοδική πορεία ως προς την ποιότητα των κυκλοφοριών τους, οι Asagraum κυκλοφορούν ένα δίσκο, που ενώ φαίνεται να τα κάνει όλα σωστά, δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει. Η εξαιρετική παραγωγή και τα φωνητικά συνεισφέρουν στις συνθέσεις και στιγμές που αξίζουν προσοχής είναι αρκετές. Συνολικά όμως δεν υπάρχουν οι συνθέσεις που μπορούν να δώσουν μια νέα πνοή στον παραδοσιακό νορβηγικό ήχο, και εφόσον στοχεύανε προς τα εκεί, κρίνονται για αυτό. Όπως και να έχει, το "Dawn Of Infinite Fire", είναι μια κυκλοφορία που θα δώσει στους λάτρεις του ξεχωριστού αυτού ιδιώματος, όσα αναζητούν, με αρκετή ειλικρίνεια και αφοσίωση. Ο επόμενος δίσκος αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.