Apollo

Ο Apollo Papathanasio δεν νομίζω πως χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ο Ελληνοσουηδός ερμηνευτής έχει διατελέσει για χρόνια μέλος των σπουδαίων Firewind, κυκλοφορώντας μαζί τους δουλειές όπως τα "Allegiance" και "The Premonition" και βοηθώντας τα μέγιστα στην εδραίωση τους ως ένας από τους πιο αξιόλογους μεταλλικούς εκπροσώπους της χώρας μας. Πλέον, κι όντας πια τραγουδιστής στους Spiritual Beggars του Mike Amott, βρήκε την ευκαιρία να κυκλοφορήσει την πρώτη του προσωπική προσπάθεια, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτήν τραγούδια που δούλευε τα τελευταία κάποια χρόνια.

Το "Waterdevils", για το οποίο γίνεται λόγος, επιτελεί τα αναμενόμενα, όντας ένα απόλυτα αντιπροσωπευτικό τέκνο του δημιουργού του κι ακολουθώντας μια ευδιάθετη μελωδική ρώτα. Έτσι, το εναρκτήριο "Revolution For The Brave" σε αρπάζει μεμιάς με το πιασάρικο groove του, ενώ το up tempo "Liberate Yourself" ξεχωρίζει συνολικά μέσα στον δίσκο, χάρη στο δυνατό του ρεφρέν και την πειστική ερμηνεία του Apollo.

Στο "Buried In A Flame" βρίσκουμε και πάλι μια ευκολομνημόνευτη σύνθεση, με το όμορφο κιθαριστικό solo να την απογειώνει καίρια, ενώ τα ίδια ισχύουν και για το "Safe And Sound", με το εντυπωσιακό του κλείσιμο να του προσδίδει επιπλέον πόντους. Ενδιαφέρον χαρακτηριστικό αποτελεί και το γεγονός της απουσίας μιας μελωδικής μπαλάντας, με το "Fallen Endlessly" να προσφέρει την πιο ήρεμη στιγμή στο άλμπουμ και το "Crossing The Lines" να αποπροσανατολίζει αρχικά, λόγω του αισθαντικού πιάνου της εισαγωγής του.

Βεβαίως, αυτό που ξεχωρίζει στην κυκλοφορία είναι η απόδοση του ίδιου του Apollo, ο οποίος, νιώθοντας απελευθερωμένος και οικείος με κάθε μια από τις περιεχόμενες συνθέσεις, επιδίδεται σε εξαιρετικές ερμηνείες, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως είναι ένας αξιολογότατος τραγουδιστής (τουλάχιστον σε στουντιακές συνθήκες). Σίγουρα, δεν πιάνει τις ερμηνευτικές κορυφές του, όπως αυτές παρουσιάζονται στο "The Premonition", αλλά δεν απαιτείται κιόλας κάτι τέτοιο, λόγω και της φύσης του εδώ υλικού.

Παρά, λοιπόν, την εμφανή ποιοτική πτώση από τη μέση του δίσκου κι έπειτα, η πρώτη solo πρόταση του Apollo Papathanasio στέκεται κάπου ανάμεσα στις πιο ήρεμες στιγμές των ύστερων Spiritual Beggars και του μελωδικού rock των Place Vendome, αξιώνοντας με πειστικά επιχειρήματα την προσοχή τόσο των φίλων του μελωδικού hard rock, όσο κι εκείνων των Firewind, μέχρι την κυκλοφορία του πολυαναμενόμενου "Immortals".