Antimatter

Fear Of A Unique Identity

Prophecy (2012)
Από τον Γιάννη Βόλκα, 30/01/2013
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Έχουμε χάσει τον ρομαντισμό μας, τη δημιουργικότητα και την καλλιτεχνική μας έκφραση. Η καθημερινότητα και τα προβλήματα που μας απασχολούν, οι απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, η αγωνία και η αβεβαιότητα για το μέλλον, μας έχουν μετατρέψει σε άψυχα ανθρωποειδή, έχουμε ξεχάσει την όμορφη και αθώα εποχή που γράφαμε στίχους για την/τον αγαπημένο/η μας, συνθέταμε μουσική, ζωγραφίζαμε αφηρημένα σχέδια, δημιουργούσαμε κάτι φαινομενικά ανούσιο, τελικά όμως τόσο όμορφο. Το ένιωσα και προσωπικά και το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένα ερέθισμα που θα με επαναφέρει μακριά από την πραγματικότητα, εκεί που όλα είναι πιο απλά, σχεδόν ονειρικά.

Οι Antimatter, το ερέθισμα που ανέφερα παραπάνω, τα τελευταία χρόνια δεν πέρασαν και την πιο δημιουργική περίοδό τους. Πέντε ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από το "Leaving Eden" και οι κυκλοφορίες του συγκροτήματος που μεσολάβησαν (το live από το An Club και η συλλογή "Alternative Matter") λειτούργησαν περισσότερο ως μέσο ώστε οι Antimatter να παραμείνουν όσο είναι δυνατό στην επικαιρότητα. Τα πράγματα δεν ήταν εύκολα όμως για τον Mick Moss. O εξαρχής συνοδοιπόρος του, Duncan Patterson, εδώ και κάποια χρόνια ασχολείται με τους Ion, ενώ στο "Leaving Eden" κλήθηκε ο Danny Cavanagh ως καλεσμένος για να τραβήξει την προσοχή των οπαδών των Anathema που δεν ασχολήθηκαν, πολύ κακώς κατά την προσωπική μου γνώμη, τα προηγούμενα χρόνια με τους Antimatter. Είχε έρθει η ώρα όμως για τον ταλαντούχο Mick Moss να αποδείξει για τα καλά ότι έχει τις δυνατότητες να σταθεί στα δικά του πόδια.

Έτσι φτάνουμε στο "Fear Of A Unique Identity", ένα πολύ ενδιαφέρον κοινωνικό concept άλμπουμ που ασχολείται με τους ανθρώπους που τείνουν να χάνουν την αυθεντικότητά τους με σκοπό να γίνουν αναπόσπαστο μέρος του συνόλου. Σε αντίθεση με το θέμα που ο περιγράφει ο δίσκος, ο Mick Moss στέκει μόνος και αυθεντικός, συνθέτει μουσική και στίχους, τραγουδά, παίζει σχεδόν όλα τα όργανα, προσθέτει samples, κάνει την παραγωγή και την μίξη στην κυκλοφορία αυτή. Και το αποτέλεσμα την προσπάθειας αυτής κρίνεται πέρα ως πέρα επιτυχημένο.

Το "Fear Of A Unique Identity" συνεχίζει την σταδιακή πορεία των Antimatter προς πιο rock μονοπάτια, περιέχει τον πιο βαρύ και up-tempo ήχο που έχουμε συναντήσει από το συγκρότημα αυτό διατηρώντας ταυτόχρονα τον μελαγχολικό χαρακτήρα που μας έχουν συνηθίσει. Οι συνθέσεις βρίσκονται σε τόσο υψηλό επίπεδο και είναι τόσο πιασάρικες όσο το ύφος τους επιτρέπει κάνoντάς μας να «συγχωρέσουμε» τον Mick για το μακροχρόνιο διάλειμμά του. Ο ήχος και η ενορχήστρωση είναι πιο πλούσια από ποτέ, αποτέλεσμα της εμπειρίας που έχει αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια. Το βιολί του David Hall έδεσε απόλυτα στα σημεία που χρειάστηκε όπως και τα φωνητικά της Λετονής Vic Anselmo, ενεργής προσωπικότητας της ευρωπαϊκής gothic σκηνής με συμμετοχές στους Ion, τους Mesh και Inner Fear του Martin Marthus Škaroupka (drummer των Cradle Of Filth). Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των Antimatter όμως βρίσκεται στην πανέμορφα εκφραστική φωνή του Mick Moss, ο οποίος σε έναν δίκαιο κόσμο θα αναφερόταν ανάμεσα σε κορυφαίους εναλλακτικούς τραγουδιστές όπως ο Hoyem ή ο Vedder.

Αν γύριζα τον χρόνο πίσω θα είχα προλάβει να τοποθετήσω το "Fear Of A Unique Identity" στη θέση που του αξίζει, κάπου στα καλύτερα του 2012. Ελπίζω όμως στην προσωπική μου λύτρωση προτρέποντας τον καθένα να ασχοληθεί τόσο με τους Antimatter όσο και με την κυκλοφορία αυτή.
  • SHARE
  • TWEET