Ancient Rites

Είδε κι απόειδε ο φιλέλλην και συμπαθής Gunther με τις 4 προηγούμενες δουλειές τους που δεν τους έκαναν το όνομα που πιθανόν πιστεύει πως αξίζουν κι αποφάσισε στην καινούργια τους να εισάγει νέα στοιχεία, όπως ανατολίτικες φόρμες και μελωδίες. Μέχρι εδώ καλά, αλλά με τα υπόλοιπα συστατικά που κάνουν ένα δίσκο καλό τί γίνεται; Βέλγε Αντόνιο Μπαντέρας, φοβάμαι πως για μια ακόμα φορά προσπάθησες αλλά δεν τα κατάφερες. Ας εξηγηθώ...

Το μόνιμο πρόβλημα / μειονέκτημα των συνθέσεων μου φαντάζει η απλοϊκότητα / προχειρότητα τους. Επίσης, ενώ υπάρχουν αρκετές και καλές ιδέες κι επικές μελωδίες ενίοτε, σε συνδυασμό και με γυναικεία φωνητικά, εκείνα τα απαίσια πλήκτρα, που πιο ψεύτικα δε μπορούν να ακουστούν, έρχονται και χαλάνε την όποια ατμόσφαιρα κατάφερε η μπάντα να δημιουργήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Κι άμα σε πάρει η κάτω βόλτα είναι πολύ δύσκολο να συνέλθεις και να ξανανέβεις.

Ωραίες κι ενδιαφέρουσες στιγμές υπάρχουν ("Invictus", "Cheruscan", "Barbantia") αλλά τείνουν να γίνουν στιγμιότυπα κι όχι μια ολόκληρη ταινία που να αξίζει να την παρακολουθήσεις μέχρι τέλους. Πόσα trailers έχετε δει που προμηνύουν μια φοβερή ταινία κι εντέλει αυτή προκύπτει μέτρια; Ε αφού έχετε μάθει, μην την πατήσετε κι εδώ ωσάν πρωτάρηδες. Cd's άλλωστε υπάρχουν πολλά... "Rubicon" όμως μόνον ένα (βλ. Abramis Brama).

* Το "Fatherland" μάλλον θα μείνει αξεπέραστο για τα μέτρα τους, παρ' όλες τις εδώ στιχουργικές αναφορές σε Θερμοπύλες κι Αλέξανδρο...