Anaal Nathrakh

Οι Anaal Nathrakh είναι ένα από τα αγαπημένα συγκροτήματα των οπαδών του ακραίου ήχου. Συνεπείς στο τακτικό δισκογραφικό ραντεβού με τους οπαδούς τους και συνεχίζουν απτόητοι να μας προσφέρουν στιγμές ανελέητου μουσικού σφυροκοπήματος. Οι Anaal Nathrakh δεν επιχειρούν να προσφέρουν κάτι καινοτόμο ή έστω κάτι το διαφορετικό σε σχέση με το παρελθόν τους, δεν τους ενδιαφέρει εξάλλου. Αυτό που κάνουν είναι να επιδίδονται σε μανιασμένο, οργιώδες, ακραίο metal.

Ο ρυθμός είναι καταιγιστικός και ανελέητος στη μεγαλύτερη διάρκεια του άλμπουμ, ενώ ασφαλώς δεν λείπουν τα απαραίτητα σπασίματα τα οποία κόβουν αυτόν τον ρυθμό. Ο V.I.T.R.I.O.L. δίνει και πάλι ρεσιτάλ με τα αποκρουστικά, εφιαλτικά και λυσσασμένα ουρλιαχτά του, ενώ τα καθαρά φωνητικά αναδύονται μέσα από το ηχητικό χάος που δημιουργούν οι Anaal Nathrakh.

Το "Feeding The Beast" είναι ένα κομμάτι που κινείται σε αισθητά πιο αργούς ρυθμούς, κάτι το οποίο δεν μας έχουν συνηθίσει και που παράλληλα δημιουργεί μια εφιαλτική ατμόσφαιρα, ενώ στο "A Metaphor For The Dead" δεν παραλείπουν να προσθέσουν λίγο περισσότερο groove. Από εκεί και πέρα ιδιαίτερες εκπλήξεις δεν συναντάμε. Όλο το άλμπουμ κινείται στο ίδιο επίπεδο, με τα "Todos Somos Humanos" και "You Can't Save Me, Sο Stop Fucking Trying" να ξεχωρίζουν. Συνολικά θα έλεγα ότι το "Vanitas" είναι καλύτερο από το "Passion", αλλά δεν φτάνει άλμπουμ όπως το "Eschaton" ή το "Hell Is Empty...". Διαβάζοντας τους τίτλους των κομματιών, αυτό που μου λείπει σε σχέση με το παρελθόν είναι η μηδενιστική και σαρκαστική διάθεση που τους χαρακτήριζε στα προηγούμενά τους άλμπουμ.

Συνοψίζοντας, θα έλεγα ότι το "Vanitas" είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ ασυμβίβαστου ακραίου metal, το οποίο συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά που έχουμε λατρέψει στους Anaal Nathrakh. Δεν θα γίνει εικόνισμα αλλά διατηρεί τους Άγγλους ψηλά στη συνείδηση των οπαδών τους.