Amplifier

The Octopus

AmpCop (2011)
Από τον Πάνο Παπάζογλου, 03/02/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ανέκαθεν υπήρχε ένας σεβασμός σε συγκροτήματα που και συμβαδίζουν με την εποχή τους, και δε μπαίνουν σε καλούπια, ώστε να υποκύπτουν στα θελήματα και τις επιταγές της εκάστοτε μόδας. Οι Άγγλοι Amplifier, μετά από δύο εξαιρετικά άλμπουμ, αποφασίζουν να ξεφύγουν από τα τετριμμένα της μουσικής βιομηχανίας και κάνουν την «επανάστασή» τους, απέχοντας από απαιτήσεις εταιριών και συναφών, βγάζοντας ένα άλμπουμ μόνοι τους και ξεκινώντας ένα «κίνημα», όπως και οι ίδιοι υποστηρίζουν με αφορμή την κυκλοφορία του "The Octopus". Τρίτος δίσκος, λοιπόν, απόλυτα συμβατός με το καλλιτεχνικό τους... ασυμβίβαστο και πλήρως εντασσόμενος στα δικά τους πρότυπα. Διπλό άλμπουμ, σχεδόν δύο ώρες μουσικής και με λίγα λόγια μια προσπάθεια η οποία πήρε στο συγκρότημα τρία περίπου χρόνια για να ολοκληρωθεί. Έτσι, λοιπόν, μετά από συχνές ενημερώσεις για τη διαδικασία παραγωγής του και την παράλληλη συμπαράσταση αρκετών οπαδών της μπάντας, οι Amplifier παραδίδουν ένα υπερπλήρες άλμπουμ που συγχωνεύει τη συσσωρευμένη εμπειρία σε τέτοιου είδους φιλόδοξες προσπάθειες και την όρεξη μιας μπάντας, η οποία φαίνεται να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Διπλό άλμπουμ, concept, progressive rock στη σύλληψη, ωραίο δεν ακούγεται;

Οι Amplifier του Sel Balamir αυτή τη φορά υπερέβησαν εαυτούς και δημιούργησαν ένα απαιτητικό άλμπουμ, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις μεγάλες μπάντες της εποχής και η πειραματική του διάθεση με την ηχητική του συνάφεια οδηγούν σε ακροάσεις επί ακροάσεων. Θα βρείτε εξολοκλήρου συνθέσεις εξαρτώμενες η μία από την άλλη και όχι κομμάτια που προορίζονται για ραδιοφωνικό airplay και singles. Και η επιτυχία τους έγκειται στο γεγονός ότι ακούγεται όντως ως σύνολο, ναι, δύο ώρες συνθετικής και εκτελεστικής ευφυΐας, και δε χωλαίνει πουθενά. Συνήθως, τέτοιες φιλόδοξες προσπάθειες, ειδικά όσον αφορά διπλούς δίσκους, καταλήγουν αναγκαστικά σε άνισα αποτελέσματα. Κομμάτια ενδιαφέροντα και κομμάτια που χαρακτηρίζονται ως «γεμίσματα» προς χάριν των εντυπώσεων ενός διπλού άλμπουμ. Η αλήθεια είναι ότι όσον αφορά το χώρο του progressive rock, από την εποχή της μεγάλης του άνθησης, έχουν κυκλοφορήσει μερικοί αριστουργηματικοί διπλοί δίσκοι, αλλά η διάρκειά τους οδηγεί σε διαφορετικές αντιλήψεις.  Εξάλλου και οι Amplifier γι' αυτόν ακριβώς το λόγο ήθελαν και επέμεναν, σε αντίθεση με τις εταιρίες που τους προσέγγισαν, να κυκλοφορήσει ως διπλό άλμπουμ, αντί για δύο ξεχωριστά. Πόσο δίκιο εν τέλει είχαν και το κυκλοφόρησαν ενιαίο.

Μουσικά το "Octopus" είναι μακράν ό,τι πιο περιπετειώδες, πειραματικό και πρωτότυπο έχουν κάνει μέχρι στιγμής, κάτι που φαίνεται καθ' όλη τη διάρκεια του δίσκου. Από τα γνωστά space rock περάσματα, που υπήρχαν εξάλλου και στο "Insider", σε πιο πρωτόλειους «Sabbath-ικούς» ήχους και από το «stadium rock» των Muse στο άγγιγμα των Rush. Αυτό από μόνο του παρουσιάζει και την πολυσυλλεκτικότητα της μπάντας. Δύσκολα κατηγοριοποιείται, αλλά πολύ εύκολα εντυπωσιάζει με την ικανότητά της να εναλλάσσει τις ηχητικές δομές. Σε γενικές γραμμές, οι Amplifier μόλις έβγαλαν ένα δίσκο μοναδικής ποιότητας και αξίας για τη δεδομένη στιγμή, που ίσως κάποιοι ψάχνουν για το «next big thing», τη μπάντα που επιτέλους θα παίξει «κάτι άλλο». Όπως και να 'χει, πάντως, μαζί με τους συντοπίτες τους Oceansize, η σκηνή του Μάντσεστερ μπορεί να καυχηθεί για την κυκλοφορία δύο εκπληκτικών δίσκων την ίδια πάνω κάτω εποχή ("Self Preserved While The Bodies Float Up").

Αν έχεις τσεκάρει κάποια παλαιότερη δουλειά τους και σου κίνησε την περιέργεια ή αν θέλεις να δεις πώς ακούγεται μια εμπνευσμένη μπάντα του σήμερα, απελευθερωμένη από καλλιτεχνικά κολλήματα και πιέσεις, τότε το "Octopus" απευθύνεται και σε σένα. Δύσκολο άλμπουμ και θέλει το χρόνο του για να καταφέρει να σε καταπλήξει, αλλά αν παρ' όλα αυτά δεν το κάνει, οι Amplifier, ως power trio, δικαιώνονται για την ελιτίστικη συμπεριφορά τους και πετυχαίνουν το σκοπό τους με τη «διακήρυξη» που 'χαν ανεβάσει κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Δημιουργούν τέχνη για προσωπική και μόνο ευχαρίστηση και όποιος θέλει ακολουθεί. Το "Octopus" θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη rock μουσική σκηνή της Αγγλίας, ειδάλλως αυτή η σκηνή θα συνεχίσει να κρατεί κρυμμένα τα πολύτιμα μυστικά της. Εσείς απλά απολαύστε ένα συγκρότημα στις δόξες του και αφεθείτε να σας παρασύρει στις εκπλήξεις του και τις ορέξεις του.
  • SHARE
  • TWEET