Amon Amarth

Deceiver Of The Gods

Metal Blade (2013)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 26/06/2013
«Είναι μεγάλη υπόθεση να κλείνει η αυλαία εξίσου εντυπωσιακά κι αντρίκεια με το άνοιγμά της»
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Έχει το γούστο της η προκαταρκτική διαδικασία ακρόασης του καινούργιου δίσκου των Amon Amarth. To "Hammer Of The Gods" είναι από τα μεγαλύτερα ξεφτιλίκια της χρονιάς, το "Valhalla Rising" με τον εξαιρετικό Mads Mikkelsen δεν το αντέχει για δεύτερη προβολή ούτε ο πρεζάκιας που κοιτάει την πάρτη του κι ως εκ τούτου συμβιβάστηκα με την sepia αισθητική του ανώδυνου "A Viking Saga: The Darkest Day" και την σκηνή βιασμού ηλικιωμένου μοναχού (δυστυχώς ο αποκεφαλισμός του έλαβε χώρα μετά). Αρκούντως brutal κι έτοιμος για το κωλόπαιδο Loki, τον Deceiver Of The Gods και την επικείμενη αναμέτρηση με τον πατέρα του.

Ούτε ο Thunder God κατάφερε να υποσκελίσει το "With Oden On Our Side", θα το καταφέρει ο ραδιούργος κερατάς; Δύσκολο, αν και επέδειξε σχετικό φιλότιμο με το ομώνυμο τραγούδι. Θυμάστε πως έμπαινε ο Γάβρος στα παιχνίδια του επί της διπλής εποχής του Ernesto Valverde; Εντυπωσιακά στην αρχή όπου έπαιρνε και το προβάδισμα, έκανε μια μικρή κοιλιά στα μέσα του αγώνα κι ολοκλήρωνε με το κερασάκι στην τούρτα. Διόλου άσχημα δηλαδή και κάπως έτσι κύλησε το "Deceiver Of The Gods".

Οι προσδοκώμενες πολεμοχαρείς και συναυλιακές στιγμές του είναι παρούσες και πάλι με τα "Blood Eagle" & "We Shall Destroy" να συντροφεύουν επάξια την κορυφαία εναρκτήρια σύνθεση, όπως και οι αυξημένες αυτήν τη φορά Maiden-ικές κιθαριστικές αναφορές. Το "As Loke Falls" κερδίζει αρχικά τις εντυπώσεις λόγω της "Rime Of The Ancient Mariner" μελωδίας του, η διπλή όμως φύση του "Father Of The Wolf" που μεταφράζεται στην επιβεβαίωση της εξαιρετικής περσινής επιλογής των Grand Magus για support, υπερτερεί έναντι αυτής.

Θα περίμενε κανείς πως το κερασάκι στην τούρτα θα ήταν η συμμετοχή του χοντρού καλόγερου στο "Hel", η σύμπραξη όμως των Messiah Marcolin & Johan Hegg είναι μέρος της κοιλιάς του δίσκου, άσε που το "Warriors Of The North" δεν έχει παίξει ακόμα. Είναι μεγάλη υπόθεση να κλείνει η αυλαία εξίσου εντυπωσιακά κι αντρίκεια με το άνοιγμά της, είναι αυτό που θα σου μείνει ως τελευταία αίσθηση και θα σε κάνει να πας και πάλι από την αρχή.

Έτσι αντρίκειο είναι και το "Deceiver Of The Gods", με τα καλά και τα μέτριά του, αλλά κυρίως με τη σιγουριά του ότι θα ακούσεις αυτό που ακριβώς περιμένεις. Μπορεί ο Πατέρας των όλων να μην αμφισβητήθηκε από τους δυο γιούς του ούτε και τώρα, οι Amon Amarth όμως κατάφεραν να κάνουν ακόμα πιο συμπαθή τον Loki κι αυτό τους το αναγνωρίζω. Το κέρατό μου το δίκορφο...
AUDIO
  • SHARE
  • TWEET