Allegaeon

Ψαχουλεύοντας το βιογραφικό τους πρόσφατα, μαθαίνω ότι το ντεμπούτο των Allegaeon, "Fragments Of Form And Function", έχει διακριθεί από «Το Ίντερνετ» ως το #4 στη λίστα με τα πιο υψηλά βαθμολογημένα death metal άλμπουμ όλων των εποχών. Αν και προφανώς τραβηγμένη σε γελοίο βαθμό, η παραπάνω πρόταση επικυρώνει το buzz που έκαναν οι Αμερικανοί στον ακραίο χώρο τέσσερα χρόνια πριν με την πρώτη κιόλας δουλειά τους. Κι αν το "Formshifter" που ακολούθησε δεν τους προβίβασε στην επόμενη κατηγορία, ο τρίτος φετινός τους δίσκος έρχεται να αποκαταστήσει τις ισορροπίες, καθιστώντας τους ως μία από τις πλέον υπολογίσιμες νέες δυνάμεις στο πεδίο του σύγχρονου τεχνικού death metal.

Στο "Elements Of The Infinite" οι Αμερικανοί βρίσκουν την χρυσή τομή μεταξύ των κάφρικων βάσεων, των μελωδικών διαθέσεων και των grooveάτων εξάρσεών τους. Το riffολόγιό τους έχει σαφείς τάσεις προς κάμποσα ιδιώματα που στηρίζονται σ' αυτό το groove, όμως παράλληλα η τεχνική τους δεν σ' αφήνει να τους κατηγορήσεις για οτιδήποτε «εύπεπτο». Παρ' όλα αυτά, έχουν πολλά εμπορικά σημεία που θα μπορούσαν κάλλιστα να βρίσκονται σε συνθέσεις των Lamb Of God, των Machine Head ή ακόμα και των In Flames (βλ. "Dyson Sphere"), είτε μέσω κάποιων breakdown, είτε μέσω αλλεπάλληλων υπερ-τεχνικών solo, είτε με ορισμένα βαρέως μελωδικά riff, την ίδια στιγμή όμως φωνητικά και rhythm section σε παραπέμπουν σε κάτι πολύ πιο ακραίο. Στη σχεδόν ωραία διάρκειά του, το άλμπουμ θα περάσει από σημεία που φλερτάρουν με τον τρόπο σκέψης των Origin ή των Decapitated σε σπόντες με αποδέκτες τους Scar Symmetry ή τους Soilwork, επιδεικνύοντας συνεχώς την συνθετική ευελιξία της μπάντας.

Σε μεμονωμένα κομμάτια δεν θα ήθελα να σταθώ, θα σημειώσω όμως ότι το καθένα από τα δέκα δίνει κι από μία διαφορετική διάσταση στο άλμπουμ, συνθέτοντας ένα υποδειγματικά ποικιλόμορφο σύνολο. Ακούστε, για παράδειγμα, τον καταιγισμό από riffάρες στο εναρκτήριο "Threshold Οf Preception", νιώστε την «πολυσυλλεκτικότητα» του "1.618" (που συνοδεύεται από ένα απολαυστικό video clip), την brutal σαφήνεια του "Our Cosmic Casket" ή τη δαιδαλώδη δομή του δεκατριάλεπτου "Genocide For Praise - Vals For The Vitruvian Man" και, αν δεν πειστείτε, μην προσπαθήσετε άλλο... Κερασάκι στην τούρτα η δουλειά του παραγωγού Dave Otero (Cattle Decapitation, Cephalic Carnage), ο οποίος συμβάλλει καθοριστικά στη διατήρηση της ισορροπίας όλων των εμπλεκομένων ειδών με αριστοτεχνικό τρόπο.

Συνοψίζοντας, θεωρώ ότι το "Elements Of The Infinite" διαθέτει την πληρότητα για να χαρακτηριστεί ως η δυνατότερη έως τώρα πρόταση των Allegaeon, το ποιοτικό υπόβαθρο για να προάγει την μπάντα στην πρώτη κατηγορία του σύγχρονου τεχνικού death metal και, γενικώς, όλα τα φόντα για να αποτελέσει μία από τις ισχυρότερες προτάσεις της χρονιάς στον ακραίο χώρο. Άχαστο.