Alice Cooper

Rockin' With The Beast

Sony / Columbia (2010)
Από τον Κώστα Σακκαλή, 23/03/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ο υπότιτλος "The Greek Anthology" τα λέει όλα. Ή σχεδόν όλα. Το "Rockin' With The Beast" αποτελεί μία «best of» συλλογή που εστιάζει στην πεντάδα των άλμπουμ που κυκλοφόρησε ο αναγεννημένος Alice Cooper από το 1989 μέχρι και το 2001. Συγκεκριμένα, το πολυπλατινένιο "Trash" και τα "Hey Stoopid", "Last Temptation", "Brutal Planet" και "Dragontown". Το ελληνικό στοιχείο όμως παρεισφρέει όχι μόνο γιατί η συλλογή είναι δημιούργημα της ελληνικής Sony/Columbia σε συνεργασία με τον Rockmachine.gr, ούτε γιατί φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από την πρώτη εκείνη εμφάνιση του Αλίκη στην Ελλάδα, αλλά κυρίως γιατί ξεκινάει με ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη τύπου που είχε προηγηθεί της συναυλίας στο οποίο ευχαριστεί το ελληνικό κοινό για την επιτυχία του "Trash".

Το τελευταίο είναι και αυτό που (δικαίως) λαμβάνει και τη μερίδα του λέοντος στην αντιπροσώπευση καθώς ούτε λίγο ούτε πολύ έξι από τα δέκα του τραγούδια περιλαμβάνονται εδώ και είναι όντως αυτά που πιο πολύ αγαπήθηκαν και ακούστηκαν τόσο εδώ όσο και παγκόσμια. Ακολουθώντας χρονολογική παρουσίαση των τραγουδιών (κάτι που προσωπικά θεωρώ σημαντικό σε μία συλλογή που έχει σκοπό να παρουσιάσει την πορεία ενός καλλιτέχνη) τέσσερις «έδρες» λαμβάνει το "Hey Stoopid". Εδώ βρίσκεται και το καλύτερο ίσως τραγούδι της συλλογής και από τα καλύτερα της νεότερης καριέρας του Cooper, το περίφημο "Love's A Loaded Gun". Κατά τα άλλα το "Feed My Frankenstein" δεν μπορεί να μη φέρει στο μυαλό τη σκηνή από την ταινία "Wayne's World" και τις υποκλίσεις των πρωταγωνιστών στον Πρίγκιπα του Σκότους.

Ήδη από το δίσκο αυτό και έπειτα χάνεται η επαφή του περιστασιακού ακροατή με τον βετεράνο shock rocker αφού οι μουσικές άλλαξαν και ο ίδιος πέρασε και πάλι στο περιθώριο. Βεβαίως ο δίσκος "Lost In America" δε βοήθησε και δεν είναι τυχαίο ότι μόνο το ομώνυμο κομμάτι βρήκε το δρόμο του προς την εν λόγω συλλογή. Το "Brutal Planet" προσπάθησε να αλλάξει την κατάσταση αυτή και μουσικά πέτυχε αρκετά, θεωρούμενος σύγχρονος και καλογραμμένος δίσκος, αλλάζοντας μάλιστα το ύφος από το ξεπερασμένο, πια, hard rock των 80s προς πιο industrial κατευθύνσεις. Δύο τραγούδια που αποδεικνύουν την ποιότητά του παρουσιάζονται εδώ αλλά περιέργως κανένα από αυτά δεν είναι το "It's The Little Things", η μοναδική ίσως έλλειψη από το "Rockin' With The Beast". Άλλα δύο από το, ίδιου ύφους, "Dragontown" κλείνουν την παρουσίαση και μαζί με τα προηγούμενα συμπληρώνουν ό,τι θα χρειαζόταν ένας μη φανατικός οπαδός του Alice Cooper να έχει στην δισκοθήκη του από τις studio δουλειές του τα χρόνια αυτά. Και τονίζουμε τη λέξη studio καθώς όπως η παρουσία τριών ζωντανά ηχογραφημένων παλιότερων επιτυχιών του ("School's Out", "Billion Dollar Babies", "No More Mr. Nice Guy") επιβεβαιώνει, οι συναυλίες του είχαν πάντα ξεχωριστό ενδιαφέρον…

…γεγονός που μας φέρνει στην (κατά τη γνώμη μου) πιο σημαντική συνεισφορά της συγκεκριμένης κυκλοφορίας που πρόκειται για ένα DVD με ολόκληρη τη συναυλία του στην περιοδεία για την προώθηση του "Trash" από το Birmingham. Το βίντεο που αρχικά είχε κυκλοφορήσει αυτόνομα υπό τον τίτλο "Alice Cooper Trashes The World" εκμεταλλεύεται την εποχή του MTV στο έπακρο, με εξαιρετική, βιντεοκλιπίστικη, σκηνοθεσία που δεν αφήνει το θεατή να βαρεθεί ούτε λεπτό. Πλαισιωμένος από εξαιρετικούς μουσικούς (Al Pitrelli στην κιθάρα, Derek Sherinian στα πλήκτρα) ο Alice Cooper αναμιγνύει τις μεγάλες επιτυχίες του από τη δεκαετία του '70 με τις τότε πρόσφατες. Αυτό βέβαια εκθέτει σε ένα βαθμό τα τραγούδια του "Trash" που, κακά τα ψέματα, δεν μπορούν να σταθούν δίπλα σε αυτά που αρχικά τον καταξίωσαν. Από την άλλη, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ένταξη τον παλαιότερων συνθέσεων στο μουσικό ύφος των 80s που μπορεί χρονολογικά να είχαν μόλις περάσει, αλλά μουσικά είχαν ακόμα έντονο το σημάδι τους. Τόσο τα πλήκτρα όσο και οι κιθάρες λοιπόν αλλοιώνουν τον αρχικό χαρακτήρα των τραγουδιών προσεγγίζοντας ελαφρώς πιο hard rock/heavy metal καταστάσεις.

Η αλήθεια είναι ότι, ενώ ο ίδιος ο Cooper, φωνητικά, δείχνει να αποδίδει καλύτερα στις κλασικές στιγμές του, η μπάντα ταιριάζει πολύ περισσότερο, όπως είναι λογικό, στο ύφος του "Trash". Σε κάθε περίπτωση όμως, η αλληλουχία των τραγουδιών "Steven" / "Welcome To My Nightmare" / "Ballad Of Dwight Fry" / "Gutter Cuts Vs The Jets" / "Only Women Bleed" / "I Love The Dead" προκαλεί και πάλι ανατριχίλες ενώ στη σκηνή λαμβάνει χώρα το σύνηθες show του που περιλαμβάνει από ζουρλομανδύες μέχρι λαιμητόμους.

Συνοψίζοντας, η μεν audio συλλογή αποτελεί μία πολύ καλή συμπλήρωση για όποιον θέλει σταχυολογημένες τις καλύτερες στιγμές του Alice Cooper, χωρίς να ενδιαφέρεται για την απόκτηση των πλήρων άλμπουμ του, το δε οπτικό κομμάτι κρίνεται απαραίτητο για όποιον οπαδό του τον ακολουθεί σε κάθε περίοδο και σε κάθε μουσική εναλλαγή του, ιδιαίτερα δε σε όσους τον έμαθαν κάπου εκεί πριν είκοσι χρόνια λίγο πριν κάνει την εμφάνισή του στο Γήπεδο της Λεωφόρου.
  • SHARE
  • TWEET