Afgrund

Σουηδία..., όμορφες γυναίκες..., metal, grindcore, Birdflesh, Gadjet, Regurgitate και πάει λέγοντας... Ωραία πράγματα δηλαδή. Μέσα σε αυτά τα ωραία όμως, ήρθε η ώρα να προσθέσουμε και τους Afgrund. Τα είχαν δείξει τα δόντια τους οι συγκεκριμένοι από το φοβερό "Svarta Dagar" του 2007, όμως τώρα, αλλοπαρμένοι όσο ποτέ άλλοτε, κυκλοφορούν έναν από τους καλύτερους grind δίσκους της χρονιάς. Τόσο απλά.

Ό,τι αγαπήσατε στο grindcore όλα αυτά τα χρόνια σερβίρεται εδώ, σε πακέτο που συμφέρει, το οποίο παίρνετε και ξεμπερδέψατε (χοντρικά) για φέτος. Ψυχαναγκαστικά επιβαλλόμενο, εγκεφαλικό, punkίζον grind είναι ο επιστημονικός όρος και καλύτερη απόδειξη για αυτό δε θα μπορούσε να είναι άλλη από τα ίδια τα κόμματια, δεκαπέντε τον αριθμό, τα οποία κερδίζουν τις εντυπώσεις με το πρώτο κιόλας άκουσμα. Στιβαρές, αυτούσιες συνθέσεις, πράγμα δύσκολο στο συγκεκριμένο ιδίωμα, βρίθουν από ενέργεια και αρρωστημένη επιθετικότητα και κυρίως από πολλά, γρήγορα και καλοβαλμένα riff. Κολλητικά και πιασάρικα, απομνημονεύονται αμέσως και σε αυτό συμβάλλει η πολύ καλή παραγωγή του album, η οποία προσδίδει τραχύ και ταυτόχρονα σύγχρονο ήχο.

Ήχος διάτρητος από αλλόθρησκα ακούσματα, περιλαμβάνει, εκτός από καθαρά thrash metal αναφορές, αρκετά sludge και crust περάσματα υπό την μορφή πετυχημένων breakdown, τα οποία διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο και δεν υπάρχουν απλά και μόνο για να ξεκουράζεται ο κατά τα άλλα πολυπράγμων και αρκετά πάνω του μέσου όρου drummer. Τα "Forbrukningsartikel", "The Empire", "Klinisk Digital Kyla", "T(h)rash Vortex" καθώς και η ολίγον doom κομματάρα "The Great Cover - Up Apocalypse" επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, δίχως τα υπόλοιπα τραγούδια να υστερούν σε ποιότητα.

Είναι γεγονός ότι και σε αυτό το είδος μουσικής η μεταλλομάνα Σουηδία γεννοβολάει ασταμάτητα σημαντικά συγκροτήματα, έχοντας πλέον χτίσει (και) στο grind μια σημαντική σκηνή. Οι Afgrund με το καταιγιστικό (με πήρε και με σήκωσε) "Vid Helvetes Grindar" εντάσσονται αυτόματα στην ελίτ αυτής της σκηνής, απαιτώντας την προσοχή σας. Για κοπιάστε...