Είναι μέλος του Rocking από το 2011 και υπεύθυνος λειτουργίας του Rocking Radio από την πρώτη του ημέρα. Μεταξύ άλλων, αγαπάει τη metal μουσική και ιδιαίτερα την ακραία εκδοχή της. Πιστεύει ότι η μουσική...
Οι Acid Death ήταν μια από τις πολλές ελπιδοφόρες μπάντες που εμφανίστηκαν την περίοδο 1989-93, κατά κύριο λόγο στον χώρο του ακραίου metal, και προσέφεραν την προοπτική για πρώτη φορά της δημιουργίας κάποιας αξιόλογης κίνησης στην ελληνική σκηνή. Η συνέχεια δεν δικαίωσε την προσδοκία αυτή, για διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης, όπως και οι Acid Death οι οποίοι μετά από μια σειρά αξιόλογων κυκλοφοριών διαλύθηκαν το 2001. Έντεκα χρόνια μετά επανέρχονται με την κυκλοφορία ενός καινούριου άλμπουμ διεκδικώντας αυτό που δεν κέρδισαν τότε.
Ακούγοντας το "Eidolon" μπορούμε να πούμε ότι μουσικά αποτελεί συνέχεια του προηγούμενού τους άλμπουμ "Random's Manifest" του 2000. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, καθώς οι Acid Death παρουσιάζονται σε πολύ καλή κατάσταση και δείχνουν να μην έχουν επηρεαστεί από την μακροχρόνια απουσία τους. Ακούγονται φρέσκοι, με ιδέες, ζωντάνια και δουλεμένες συνθέσεις.
Παραμένουν κατά κύριο λόγο στο χώρο του progressive death metal, ενώ σποραδικά εμφανίζονται και κάποια thrash περάσματα. Αυτό το οποίο έχουν προσθέσει στην μουσική τους είναι ένα groove στοιχείο το οποίο σε αρκετά σημεία θα έλεγα ότι είναι αρκετά έντονο και έχουν καταφέρει με επιτυχία να το ενσωματώσουν στο «παραδοσιακό» τους ύφος. Αυτό το οποίο για μένα προσωπικά ξεχωρίζει είναι ορισμένες εξαιρετικές στιγμές τεχνικού/progressive metal, οι οποίες σε συνδυασμό με την συνθετική ικανότητα της μπάντας, το δεμένο και στιβαρό παίξιμο και την καλή παραγωγή προσφέρουν ένα άλμπουμ που αξίζει την προσοχή μας.
Η θεματολογία διέπεται από έναν ευρύτερο κοινωνικό προβληματισμό, που σε ορισμένα σημεία είναι αρκετά επίκαιρος. Στα αρνητικά θα επεσήμανα την επεξεργασία των φωνητικών τα οποία σε κάποιες στιγμές ακούγονται αρκετά αδύναμα και «αλλοιωμένα», το οποίο προσωπικά δεν με ελκύει ιδιαίτερα. Τα κομμάτια του άλμπουμ που ξεχωρίζω περισσότερο είναι τα "Convict 655321", "Odious Maggots", "Dying Alone".
Το "Eidolon" δεν είναι το άλμπουμ που θα σου πάρει το κεφάλι, αλλά αποτελεί μια εξαιρετική επάνοδο για μια μπάντα που απουσίαζε για περισσότερα από δέκα χρόνια και βάζει υποψηφιότητα για μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς για την ελληνική metal σκηνή.
Ακούγοντας το "Eidolon" μπορούμε να πούμε ότι μουσικά αποτελεί συνέχεια του προηγούμενού τους άλμπουμ "Random's Manifest" του 2000. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, καθώς οι Acid Death παρουσιάζονται σε πολύ καλή κατάσταση και δείχνουν να μην έχουν επηρεαστεί από την μακροχρόνια απουσία τους. Ακούγονται φρέσκοι, με ιδέες, ζωντάνια και δουλεμένες συνθέσεις.
Παραμένουν κατά κύριο λόγο στο χώρο του progressive death metal, ενώ σποραδικά εμφανίζονται και κάποια thrash περάσματα. Αυτό το οποίο έχουν προσθέσει στην μουσική τους είναι ένα groove στοιχείο το οποίο σε αρκετά σημεία θα έλεγα ότι είναι αρκετά έντονο και έχουν καταφέρει με επιτυχία να το ενσωματώσουν στο «παραδοσιακό» τους ύφος. Αυτό το οποίο για μένα προσωπικά ξεχωρίζει είναι ορισμένες εξαιρετικές στιγμές τεχνικού/progressive metal, οι οποίες σε συνδυασμό με την συνθετική ικανότητα της μπάντας, το δεμένο και στιβαρό παίξιμο και την καλή παραγωγή προσφέρουν ένα άλμπουμ που αξίζει την προσοχή μας.
Η θεματολογία διέπεται από έναν ευρύτερο κοινωνικό προβληματισμό, που σε ορισμένα σημεία είναι αρκετά επίκαιρος. Στα αρνητικά θα επεσήμανα την επεξεργασία των φωνητικών τα οποία σε κάποιες στιγμές ακούγονται αρκετά αδύναμα και «αλλοιωμένα», το οποίο προσωπικά δεν με ελκύει ιδιαίτερα. Τα κομμάτια του άλμπουμ που ξεχωρίζω περισσότερο είναι τα "Convict 655321", "Odious Maggots", "Dying Alone".
Το "Eidolon" δεν είναι το άλμπουμ που θα σου πάρει το κεφάλι, αλλά αποτελεί μια εξαιρετική επάνοδο για μια μπάντα που απουσίαζε για περισσότερα από δέκα χρόνια και βάζει υποψηφιότητα για μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς για την ελληνική metal σκηνή.
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
