Aborted

Το προπέρσινο "Global Flatline" αυτών των κυρίων έφερε στα ίσια την «βάρκα» και επαναδιατύπωσε με τον σωστό τρόπο την άποψη τους για το death metal μετά από κάποιες όχι και τόσο επιτυχημένες προσπάθειες. Το φετινό "The Necrotic Manifesto", το οποίο αποτελεί αισίως την όγδοη full-length κυκλοφορία τους, φαίνεται να συνεχίζει την παρτίδα από εκεί που την άφησαν πριν δύο χρόνια - και αυτό δεν μπορεί να είναι παρά κάτι πολύ θετικό.

Tο ομώνυμο τραγούδι που δόθηκε για streaming πριν από κάποιες μέρες είναι χαρακτηριστικό της απαράμιλλης παλαβομάρας που κουβαλούν οι Βέλγοι και αντικατοπτρίζει ιδανικά τον ήχο του "The Necrotic Manifesto". Χειμαρρώδες και εκρηκτικό, ένα άλμπουμ που «συλλαμβάνει» για ακόμα μια φορά τους Aborted ντοπαρισμένους. Φοβερά ανεβασμένες ταχύτητες, brutal σε κάθε του έκφανση καθιστούν τον δίσκο σαν ένα extreme death metal άλμπουμ που κουβαλά όλη την κληρονομιά των κυκλοφοριών τους. Ακριβές παίξιμο, ανεβοκατεβάσματα σε tempo και ακατάπαυστο riffing πλησιάζουν στο να χαρακτηρίσουν τον ήχο τους σαν τεχνικό death metal, αλλά όπως οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε ήδη, κάτι τέτοιο δεν ευσταθεί σε αυτή την περίπτωση. Η ψυχή του grindcore αλλά και οι τόνοι grov-ιάς που συνυπάρχουν στην μουσική τους, αλλοιώνουν πανεύκολα τέτοιου είδους ταμπέλες.

Στην παραγωγή συναντάμε και πάλι τον Jacob Hansen με τον οποίο το συγκρότημα είχε συνεργαστεί και στο "Global Flatline" αλλά και στο "Goremaggedon" του 2003 και είναι εύκολο να συμπεράνει κανείς ότι η παρουσία του είναι συνυφασμένη με την επιτυχία. Οι guest συμμετοχές του άλμπουμ περιλαμβάνουν τον Vince Benett (The Acacia Strain) στο "Your Entitlement Means Nothing" και τον Phlegeton (Wormed) στο "Excremental Veracity" του οποίου οι αναρροφήσεις, όσο καλοδεχούμενες και αν είναι, τρακάρουν με το τείχος "Svencho". Η γκαρίλα αυτού του κυρίου είναι το ίδιο διαπεραστική σε όποια ηχητική συχνότητα και αν τραγουδάει και είναι σαφές ότι αποτελεί σήμα κατατεθέν της μπάντας.

Η έκφραση «ακόμα ένα τυπικά καλό άλμπουμ των Aborted» είμαι σίγουρος ότι σημαίνει πολλά για τους οπαδούς της μπάντας και δεν μειώνει κάτι από την αξία του. Ούτως ή άλλως ο πήχης είναι ανεβασμένος για αυτήν την μπάντα από την αρχή της καριέρας τους και θα συνεχίσει να είναι εσαεί. Πάντα θα υπάρχει χώρος στην δισκοθήκη για αυτούς, πόσο μάλλον όταν ένα άλμπουμ σαν το "The Necrotic Manifesto" ξεδιπλώνει με πετυχημένο τρόπο τις αρετές τους.