A.C.T

Αν και αργοπορημένοι στο ραντεβού τους, οι Σουηδοί A.C.T επιστρέφουν κάλλιο αργά παρά ποτέ, οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά από εκείνο το φανταστικό "Silence" και σχεδόν ξεχασμένοι από την «προοδευτική συνομοταξία» αναζητούν εκ νέου την προσοχή των ακροατών. Ένα ακόμα πλήρες καλλιτέχνημα, ένα ακόμα concept άλμπουμ, μια ακόμη καταπληκτική πινελιά στο σουηδικό prog στερέωμα της τελευταίας δεκαπενταετίας τουλάχιστον και ένα άλμπουμ που, αν δεν τους αναβαθμίζει, τότε τους κατατάσσει μετ' ευκολίας μεταξύ των πλέον πρωτοποριακών και ιδιαίτερων γκρουπ της γενιάς τους.

Το "Circus Pandemonium", λοιπόν, έρχεται να επανασυστήσει τους ταλαντούχους Σουηδούς και εξαρχής οι εμπνευσμένες ιδέες και διαθέσεις τους γίνονται σαφείς με τις εξαιρετικά δουλεμένες ενορχηστρώσεις και πολυεπίπεδες συνθέσεις τους που υποστηρίζουν ιδανικά τα θεατρικά φωνητικά του Herman Saming. Με ένα πάντα χιουμοριστικό υπόβαθρο και μια πανηγυρική χροιά καθ' όλη τη διάρκεια του άλμπουμ, οι συνθέσεις διαδέχονται η μία την άλλη και η εξέλιξη του «τσίρκου» προδιαθέτει απολαυστικές εναλλαγές στις πολυποίκιλες ορέξεις των A.C.T. Με τα πλήκτρα, όπως πάντα, να έχουν ρόλο οδηγού στην συνθετική ορμή του γκρουπ, το "Circus Pandemonium" κυλάει με μια μαεστρική και κλασικότροπη προοδευτική διάθεση και προσφέρει υπέροχες μελωδικές και ποικιλόμορφες συνάμα στιγμές. Πομπώδες όπου απαιτείται, ώριμο ακόμα και στις πιο pop στιγμές του, το νέο άλμπουμ παρουσιάζει ένα συγκρότημα δεμένο και με σαφείς προσανατολισμούς, περήφανο για τον ήχο του και για την ολοκληρωμένη του δισκογραφική πρόταση, η οποία συνδυάζει τις prog rock στιγμές με Dream Theater-ικές απολήξεις και πάντα με την αύρα των κλασικών Queen να πλανάται στις θεατρικές τους εμπνεύσεις.

Προσιτό, με φυσιολογικές διάρκειες και χωρίς υπερβολές, παρουσιάζει τους A.C.T σε ένα νέο κεφάλαιο της πορείας τους, εξίσου φιλόδοξους και σίγουρους για τις ικανότητές τους και έναν κιθαρίστα, τον Ole Andersson, να συνεισφέρει μερικές από τις πιο εντυπωσιακές κιθαριστικές του εμπνεύσεις κάνοντας την ακρόαση και του "Circus Pandemonium"  απολαυστική και διασκεδαστική. Σε κομμάτια σαν το "The End", το "Everything's Falling" ή το "A Failed Escape Attempt", όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν ιδιαίτερο τον ήχο των Σουηδών βρίσκονται εκεί απλόχερα και προκαλούν τον ακροατή σε μια νέα περιπέτεια με προορισμό τα ιδιαίτερα ηχοτοπία μέσα από μια πανηγυρική σκοπιά που προσφέρουν οι A.C.T μέσα από τις εξιστορήσεις τους. Και αν η φωνή του Herman αρκεί για να αποτελέσει έναν σύμμαχο στις περιγραφικές επιδιώξεις τους, η μουσική που απαρτίζει το άλμπουμ προκαλεί τις εντυπώσεις και αποδίδει πλήρως το κλίμα ενός θεματικού δίσκου, ο οποίος αφορά τις περιπέτειες ενός τσίρκου.

Αν ακολουθείτε τους  A.C.T από τις προηγούμενες, εντυπωσιακές δουλειές τους, τότε και το "Circus Pandemonium" θα σας ανταμείψει αναλόγως, αν από την άλλη έρχεστε για πρώτη φορά σε επαφή με τους συγκεκριμένους τύπους και ψάχνετε κάτι πραγματικά ιδιαίτερο στον ολοένα και πιο δημοφιλή προοδευτικό χώρο της Σκανδιναβίας, τότε είναι ένα από εκείνα τα άλμπουμ που θα πρωταγωνιστήσουν στα κορυφαία της χρονιάς. Μεγάλη επιστροφή από ένα συγκρότημα που σίγησε μετά το "Silence", αλλά επιστρέφει ικανό να κερδίσει εκ νέου τις εντυπώσεις.