A Forest Of Stars

Beware The Sword You Cannot See

Lupus Lounge (2015)
Από τον Αντώνη Κονδύλη, 30/07/2015
Ένα φιλόδοξο άλμπουμ με ξεχωριστό όραμα και με μεγάλο ρίσκο, από μια μπάντα που δείχνει να ωριμάζει και τολμάει
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Με τρία χρόνια καθυστέρηση δηλώνω υπεύθυνα ότι δεν εκτίμησα επαρκώς και δεν αξιολόγησα όπως του άξιζε το προηγούμενο άλμπουμ των A Forest Of Stars, "A Shadowplay For Yesterdays". Ένα άψογο άλμπουμ εξαιρετικής έμπνευσης και δημιουργίας από ένα συγκρότημα που αν μη τι άλλο εξελίσσει τον ήχο του και δεν αυτοπεριορίζεται από ταμπέλες και δογματισμούς.

Στο φετινό τους τέταρτο άλμπουμ κάνουν αυτό ακριβώς και το κάνουν υπέρ του δέοντος καλά. Συνθέτουν σαν να μην υπάρχει αύριο και δημιουργούν μουσική γεμάτη συναίσθημα και ομορφιά.

Το θριαμβευτικό "Drawning Down The Rain" με το οποίο ανοίγει ο δίσκος, εκτός από το ότι είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια της χρονιάς, αποτελεί την επιτομή ολόκληρου του άλμπουμ. Ένα εξευγενισμένο και μελωδικό riff δίνει τη σκυτάλη στο βιολί με μια folk διάθεση και στη συνέχεια ένα θυελλώδες black metal πέρασμα προσφέρει μια αίσθηση δημιουργικής ελευθεριότητας ότι όλα επιτρέπονται, καθώς λίγο αργότερα μια γυναικεία φωνή προσδίδει μια αιθέρια αίσθηση και οι πειραματισμοί δεν έχουν τέλος.

Όλα αυτά τα στοιχεία και πολλά ακόμα υπάρχουν στην μουσική των A Forest Of Stars και την κάνουν θελκτική, σαγηνευτική, περιπετειώδη και σε πολλά σημεία μυστηριώδη. Όπως και στο προηγούμενο άλμπουμ έτσι και σε αυτό η θεατρικότητα είναι ένα στοιχείο που συναντάται, έστω και σε μικρότερο βαθμό, σε όλη τη διάρκεια και προσδίδει χαρακτήρα και προσωπικότητα στο εγχείρημα της μπάντας.

Οι A Forest Of Stars είναι ένα συγκρότημα που αρέσκεται να αντλεί έμπνευση από διαφορετικούς χώρους και ακολουθούν μια ασυνήθιστη συνθετική προσέγγιση και ως εκ τούτου το αποτέλεσμα είναι μαγευτικό. Θα τους αδικούσαμε αν τους θεωρήσουμε ως ένα black metal συγκρότημα, καθώς πηγαίνουν πολύ πέρα και πάνω από αυτό. Σίγουρα το black metal υπάρχει, αλλά αυτό που προσφέρουν είναι πολυσύνθετο, όχι ακριβώς πολύπλοκο, με εναλλαγές συναισθημάτων, εικόνων και ήχων.

Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει για το "Proboscis Master Versus The Powdered Seraphs", την άλλη κορυφαία στιγμή του δίσκου.  Η ποικιλομορφία αντρικών και γυναικείων φωνητικών, η τραγικότητα του βιολιού, η εφευρετικότητα στη χρήση των πλήκτρων δημιουργούν ένα μωσαϊκό συναισθημάτων και μια υπνωτική ατμόσφαιρα που εν τέλει αγγίζει τα όρια μιας black metal όπερας.

Ο δίσκος κλείνει με τον πιο τολμηρό τρόπο, με ένα 22-λεπτο κομμάτι που χωρίζεται σε έξι μέρη και μας ταξιδεύει σε ηχοτοπία που κάτι μου λέει ότι η μπάντα θα επισκεφθεί ξανά στο μέλλον.

Η έξοχη παραγωγή βοηθάει να ακουστούν τα πάντα με ευκρίνεια και να αναδειχθούν οι μικρές λεπτομέρειες που κάνουν όντως τη διαφορά, ενός άλμπουμ που χρειάζεται τις ακροάσεις του για να εμπεδωθεί.

Συνοψίζοντας, το "Beware The Sword You Cannot See" αποτελεί ένα φιλόδοξο άλμπουμ με ξεχωριστό όραμα και με μεγάλο ρίσκο, από μια μπάντα που δείχνει να ωριμάζει και τολμάει. Από τους καλύτερους δίσκους του 2015. Μην τον αγνοήσετε.
  • SHARE
  • TWEET