3

The Ghost You Gave To Me

Metal Blade (2011)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 04/10/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι 3 είναι εκπληκτική μπάντα. Το "Wake Pig" που κυκλοφόρησαν το 2004 ήταν αρκετό για να τους βγάλει από την αφάνεια - και πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, άλλωστε. Μακράν ο πιο progressive rock δίσκος τους και με αλματώδη αλλαγή στον ήχο τους, το διαμάντι ονόματι "Wake Pig" τούς καθιέρωσε για τα καλά στις συνειδήσεις του progressive κοινού.

Το 2007, με το αψεγάδιαστο "The End Is Begun", ο Eppard κάγχασε επιδεικτικά (ή κάπως έτσι το φαντάζομαι εγώ τουλάχιστον) και αντί να βγάλει ένα δίσκο για να σταθεί πλάι στο "Wake Pig", αποφάσισε να κάνει παράκαμψη, να το προσπεράσει και να φτάσει σε ακόμα ανώτερα επίπεδα μουσικής έμπνευσης, από έναν άλλο δρόμο αυτή τη φορά. Η μουσική των 3, ένα ιδιαίτερο κράμα Rush, The Mars Volta, Coheed And Cambria και flamenco είχε πια μέσο έκφρασης τις κολλητικές, σχεδόν pop αλλά ταυτόχρονα σκοτεινές μελωδίες, τις οποίες ο Eppard συνέθεσε πιο αποτελεσματικά από κάθε άλλη φορά.

Μια συμπαθητικότατη κυκλοφορία με ακυκλοφόρητα τραγούδια και τέσσερα χρόνια μετά φθάνουμε στο σήμερα. Προσπερνώντας το κακό εξώφυλλο που θα ταίριαζε σε nu metal μπάντα του σωρού (εντάξει, έχουμε δει και χειρότερα φέτος, βλέπε Dream Theater), φθάνουμε στο σημαντικότερο: επιτέλους νέο υλικό από τους 3! Το "The Ghost You Gave To Me" δεν προκαλεί έκπληξη με την πρώτη ακρόαση του, όπως οι προηγούμενες δουλειές τους, όμως το κοινό που έχει με αυτές είναι ότι χρειάζεται το χρόνο του για να χωνευτεί και να μεγαλώσει μέσα σου.

Ο χαρακτηριστικότατος ήχος των 3 είναι εδώ. Ο Joey Eppard με την love or hate φωνή του και τις εξαιρετικές κιθάρες του δεσπόζει σε κάθε δευτερόλεπτο. Κομματάρες όπως το ομότιτλο και το "Pretty" λίγες μπάντες μπορούν να γράψουν, ενώ το εξαιρετικό "Only Child", το μεγαλύτερο κομμάτι του δίσκου, φέρνει λίγη από την αύρα του "The End Is Begun" και μπορεί εύκολα να συγκαταλέγεται στα καλύτερα κομμάτια των 3.

Το "The Ghost You Gave To Me" δεν είναι ο καλύτερος δίσκος των 3. Για να είμαστε αυστηροί, έχει ένα-δυο αχρείαστα κομμάτια και λίγο λιγότερη ποικιλομορφία απ' ό,τι μας έχουν συνηθίσει, ωστόσο, στο δεύτερο μισό του ο δίσκος απογειώνεται σε ύψη γνώριμα σε όσους παρακολουθούν την πορεία της μπάντας. Για τους υπόλοιπους, η ποιοτικότατη αυτή κυκλοφορία καλό θα ήταν να αποτελέσει αφορμή για τη γνωριμία τους με μία εκπληκτική μπάντα όπως οι 3 - για να κλείσουμε όπως ξεκινήσαμε...
  • SHARE
  • TWEET