Χορεύοντας με τους λύκους

Προχτές είχα την ευκαιρία να δω τους Planet Of Zeus ζωντανά για μια ακόμα φορά και το συμπέρασμα ήταν και πάλι το ίδιο. Πως αυτή η μπάντα μοιάζει σε κάθε συναυλία της να θέλει να αποδείξει ότι η τύχη της καθορίζεται από την κάθε της εμφάνιση επί σκηνής. Και μοιάζουν να κερδίζουν το στοίχημα που βάζουν σιωπηλά με τους εαυτούς τους κάθε φορά.

Κάπως έτσι, έχω την αίσθηση, πως δημιούργησαν τον πρώτο βασικό πυρήνα των οπαδών τους όταν εμφανίστηκαν στα δρώμενα. Με τον πιο υγιή τρόπο: mouth to mouth. Τους έβλεπε κάποιος ζωντανά και ήθελε να τους ξαναδεί ή να ψάξει να βρει τη μουσική τους. Κι αυτοί με της σειρά τους είχαν φροντίσει να επενδύσουν σε αυτά που θα τον κράταγαν κοντά. Από την προσεγμένη παραγωγή των κυκλοφοριών τους ή ως τα καλογυρισμένα video clip τους, που δεν ήταν οι συνήθεις προκάτ δουλειές. Λεπτομέρειες; Μπορεί. Στα δικά μου μάτια τέτοιες λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά.

Λίγο μετά την εμφάνιση των Planet, έσκασε η μόδα του «stoner» στη χώρα μας και αυτοί τέθηκαν ευθύς εξαρχής ως εκ των ηγετών της «φάσης», όντας οι με διαφορά πιο δημοφιλείς αντιπρόσωποί της. Παρόλο που ακόμα θεωρούνται εκ των σημαντικότερων συγκροτημάτων της εν λόγω σκηνής, η μπίλια του trend δείχνει να κάθεται αλλού πλέον. Μόνο που αυτό δεν δείχνει να τους απασχολεί ιδιαίτερα...

Αντιθέτως, με το καινούργιο τους άλμπουμ κάνουν ένα διακριτικό μεν, σημαντικό δε βήμα μακριά από τον πυρήνα της όλης φάσης, της οποίας όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω προϋπήρχαν.

Δεν το κάνουν άκομψα, ούτε με κάποιου είδους περιφρόνηση προς τον εν λόγω ήχο. Ούτε καν πηγαίνοντας τόσο μακριά σε μουσικό επίπεδο, αλλά διαφοροποιώντας τη μουσική τους πρόταση τόσο, όσο χρειάζεται για να τσινήσουν αρκετοί. Και κατά την άποψή μου είναι η πιο σωστή κίνηση που μπορούσαν να κάνουν, στην πιο σωστή στιγμή.

Από τη στιγμή μάλιστα που αποδεικνύουν ότι μπορούν να υπερασπιστούν αυτήν την αλλαγή στην πράξη και η μουσική τους έχει εξέλιξη χωρίς να παρουσιάζει ασυνέχεια, θεωρητικά κάποια στιγμή θα μεταφραστεί σε επιτυχία. Έστω και μακροπρόθεσμα.

Δεν είναι κακό να ανήκεις σε οποιαδήποτε «ομάδα», όμως οι Planet Of Zeus «έκατσαν» σε αυτόν τον χώρο αρκετά κι αν είναι να ανοίξουν τα φτερά τους για κάπου αλλού, πρέπει να το κάνουν τώρα. Κι αφού το νιώθουν κιόλας, να ένας λόγος παραπάνω να το κάνουν. Παράλληλα, η ιστορία έχει δείξει ότι οι «μόδες» έχουν συγκεκριμένο χρόνο ζωής και παρασέρνουν πολλές μπάντες που απλώς ακολουθούν την τάση.

Επίσης, ενδεχομένως να υπάρχει και η «φιλοδοξία» για το παραπάνω βήμα στο διεθνές επίπεδο. Καθώς εκεί δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη προκατάληψη αναφορικά με το πώς περιμένουν να ακουστεί» το νέο άλμπουμ των Zeus, υποθέτω ότι κανείς δεν θα σοκαρίστηκε με τις αλλαγές στον ήχο τους. Αντιθέτως, δίνεται πολύ μεγαλύτερη σημασία στο να βλέπουν την εξέλιξη και τη δυναμική μιας μπάντας από δουλειά σε δουλειά κι ως εκ τούτου το "Loyal To The Pack" μάλλον θα τους προσθέσει πόντους.

Ίσως το επόμενο βήμα είναι να καθιερώσουν τη θέση τους σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ (όχι εξειδικευμένα σε έναν ήχο). Έχοντας παρευρεθεί σε κάποια εξ αυτών, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι οι Planet θα υπερσκέλιζαν πολλά ονόματα, με την απόδοση και τα τραγούδια τους. Υπάρχουν, βέβαια, κι άλλοι πιο business παράγοντες που παίζουν ρόλο, αλλά και πάλι έχω την αίσθηση ότι με τα βήματα που κάνουν, μπορούν να το πετύχουν αν το θέσουν ως προτεραιότητα. Το να ανοίξουν αυτόν τον δρόμο και για άλλα εγχώρια σχήματα θα είναι ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία.

Το πιο σημαντικό, πάντως, είναι πως δείχνουν να θεωρούν τους εαυτούς τους πέραν από διασκεδαστές, κυρίως καλλιτέχνες, όπως προκύπτει κι από όσα μας είπαν πρόσφατα. Χωρίς να υπάρχει τίποτα κακό στην πρώτη κατηγορία (πολλοί αγαπημένοι μου μουσικοί είναι τέτοιοι) οι Planet δείχνουν μια διάθεση να ακολουθήσουν τον δεύτερο δρόμο, έχοντας αποδείξει πολλάκις επί σκηνής ότι είναι εξαιρετικοί διασκεδαστές ούτως ή άλλως.

Τελικά, ίσως η «αγέλη» στην οποία αναφέρονται ότι είναι πιστοί, να μην είναι αυτό που διάβασαν πολλοί σε πρώτη ανάγνωση, ήτοι το γενικά κι αόριστα «stoner κοινό», παρά αυτοί που εκτιμούν την ειλικρινή αλλαγή των Planet Of Zeus από άλμπουμ σε άλμπουμ και θέλουν τους αγαπημένους τους μουσικούς να είναι και καλλιτέχνες πέραν από διασκεδαστές. Εγώ είμαι μαζί τους πάντως.

(Photo Credit: Ανδρέας Πανόπουλος | whentimefreezes.com)