Το δώρο της μουσικής

Όταν πριν μερικά χρόνια ο Ντίνος Παυλίδης εντάχθηκε στο δυναμικό της συντακτικής ομάδας του site μας, αγνοούσα ένα μεγάλο κομμάτι της μουσικής φιλοσοφίας που εκπροσωπούσε και εκπροσωπεί, περισσότερο από οποιονδήποτε έχω γνωρίσει.

Το ελληνικό underground, όπως το είχα γνωρίσει ως τότε, ήταν λίγο «δύστροπο». Μου έδινε την αίσθηση ότι «ή είσαι σαν κι εμάς ή δεν έχεις θέση εδώ», μουσικά, αλλά κυρίως ιδεολογικά. Με έναν «προστατευτισμό» όταν κάποιος μπορεί να μην συμφωνούσε απαραίτητα με το πόσο καλή ήταν μια μπάντα του χώρου ή για κάποια άλλα θέματα.

Ο Ντίνος ήταν αυτός μου (απ)έδειξε ότι τα πράγματα δεν είναι απαραίτητα έτσι. Μέσω αυτού είχα την ευκαιρία να γνωρίσω καταπληκτικά παιδιά, να ακούσω φανταστικές μουσικές και να παρευρεθώ σε πολύ ωραίες καταστάσεις. Όπως η πιο πρόσφατη αυτή των Sheer Mag...

Είδα τι πάει να πει πραγματική αλληλεγγύη, με κύριο άξονα την αγάπη για την μουσική και τι πάει να πει πάθος και μεράκι, που συνοδεύονται με χαμόγελο και καλή διάθεση, σε κάθε αντίξοη κατάσταση. Τι πάει να πει να παίζεις μουσική χωρίς ίχνος εμπορικής ιδιοτέλειας. Χαιρόσουν να δηλώνεις παρών σε σκηνικά που ήξερες ότι έχει εμπλακεί (ή τα έχει στήσει) ο Ντίνος εδώ στην Πάτρα.

Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά νομίζω ότι η diy σκηνή της «μιναρούπολης» δέχεται ένα σοβαρό πλήγμα με την αποχώρηση του Ντίνου από αυτή. Μακάρι να μην χαθούν οι βάσεις που έχουν βάλει παιδιά σαν αυτόν, γιατί θα είναι κρίμα. Όσοι γνωρίζουν την συνεισφορά του νομίζω ότι θα συμφωνήσουν.

Μαζί με αυτή την αλλαγή, ο Ντίνος αποφάσισε να σταματήσει και την τακτική αρθρογραφία στο site μας, κάτι που μας στεναχωρεί, αλλά την ίδια στιγμή ξέρουμε πως αυτό που κάνουμε όλοι εδώ είναι πρωτίστως και πάνω από όλα ένα χόμπι, μια διέξοδος να μιλάμε για τη μουσική που αγαπάμε κι όχι κάτι «καταναγκαστικό», οπότε δεν μπορούμε παρά να τη σεβαστούμε. Ελπίζουμε ότι έστω και πιο περιστασιακά θα βρίσκει τον χρόνο να συνεισφέρει μερικές ακόμα προτάσεις μέσα από τις σελίδες του site μας.

Η αποχώρηση αυτή αποτελεί μια ακόμα υπενθύμιση πως ένα από τα πιο ανεκτίμητα πράγματα αυτού που κερδίζουμε μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουμε και συναναστρεφόμαστε, που μας μαθαίνουν και τους μαθαίνουμε μουσική και που μπορεί να μας αλλάξουν τον τρόπο αντίληψης γύρω από αυτή. Και σε μερικές περιπτώσει μπορεί να καταλήξουν αδελφικοί μας φίλοι.

Μπορώ να σκεφτώ πολλούς φίλους, που αφορμή να γνωριστούμε ήταν η κοινή αγάπη για τη μουσική και πλέον μας συνδέουν πολύ περισσότερα από αυτή. Και στο τέλος αυτό είναι μάλλον το καλύτερο δώρο που μας επιστρέφει αυτή η ενασχόληση.

Πάνκη, κερνάω μπύρες αλάνι. Τι βινυλιάκια έχεις να μου φέρεις;