Οι επόμενοι Maiden και Metallica

Ήμουν νιός και γέρασα. Δεν ξέρω από πότε θυμάμαι να ακούω αυτή την ιστορία για τους νέους Maiden και τους νέους Metallica. Από κάτι metal μπάντες της σειράς που τις ξέχασε ο χρόνος φτάσαμε στο σημείο ακόμα και η Lady Gaga να υποστηρίζει πως θέλει να γίνει «οι επόμενοι Iron Maiden», σε μια συζήτηση που μοιάζει να μην έχει ούτε νόημα, ούτε τελειωμό. Κι ενώ όλοι μοιάζουν να το αντιλαμβάνονται, εντούτοις συνεχίζουν να την αναπαράγουν...

Δεν υπάρχουν ούτε νέοι Iron Maiden, ούτε νέοι Metallica. Ούτε θα υπάρξουν. Αλλά όσοι δουλεύουν στα τμήματα πωλήσεων και marketing δισκογραφικών θα διατηρούν αυτή τη συζήτηση ζωντανή, διότι ξέρουν ότι ο κόσμος αυτό θέλει να ακούσει. Και το κρίμα είναι πως, παρ' όλο που με αυτή την τακτική επιτυγχάνουν μια άμεση αύξηση του ενδιαφέροντος, μεσοπρόθεσμα καταρρακώνουν κάποιες πραγματικά καλές μπάντες.

Ας δούμε κάποιους λόγους για τους οποίους δεν έχει ιδιαίτερη βάση αυτή η κουβέντα...

Πρώτον, οι Iron Maiden και οι Metallica και οι αντίστοιχου μεγέθους καλλιτέχνες ποτέ δεν ξεκίνησαν για να γίνουν οι νέοι Black Sabbath, οι νέοι Deep Purple ή οι νέοι Diamond Head. Κι αν γινόταν κάποια σύγκριση από τον Τύπο της εποχής, ήταν περισσότερο θέμα εντυπωσιασμού παρά εμμονής να βρουν τους επόμενους «τάδε». Κανείς δεν μπορεί να γίνει πραγματικά τόσο μεγάλος, όταν προσπαθεί να γίνει κάποιος άλλος...

Δεύτερον, οι εποχές είναι πλέον διαφορετικές. Την εποχή που μεγάλωσαν αυτά τα ονόματα, ο ακροατής επέλεγε όσο προσεκτικά μπορούσε που θα επένδυε τα (λίγα) λεφτά του και συνήθως ξεκίναγε με την δισκογραφία των μεγάλων αυτών ονομάτων πριν προχωρήσει σε «περιφερειακά» ακούσματα. Έχοντας ζήσει αυτή την εποχή, μπορεί να ακούγαμε ό,τι μπορούσαμε ή τύχαινε να πέσει στα χέρια μας, αλλά θυμάμαι ότι πρώτα έπρεπε να συμπληρώσουμε τη δισκογραφία των Maiden και των Metallica και μετά να αγοράσουμε κάτι άλλο.

Για κάποιον άλλον μπορεί να ήταν οι AC/DC και οι Motorhead ή οι Black Sabbath και οι Led Zeppelin, αλλά σε κάθε περίπτωση σκεφτείτε έναν άνθρωπο του οποίου για χρόνια ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ακουσμάτων περιοριζόταν σε μια-δύο συγκεκριμένες μπάντες (δικαίως σε ένα βαθμό). Σήμερα, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να βρεθεί άνθρωπος να το κάνει αυτό, άρα πολύ δύσκολα θα υπάρξουν και συγκροτήματα που θα επιτύχουν αντίστοιχο επίπεδο συσπείρωσης.

Επίσης, στο πλαίσιο της διαφορετικότητας των εποχών, κανείς δεν θα μπορέσει να φτάσει το επίπεδο των πωλήσεων των μεγάλων αυτών ονομάτων. Παρ' όλο που οι δείκτες μέτρησης στην εποχή μας (θα έρεπε να) είναι τα views στο youtube και ο αριθμός των επίσημων streams, κανείς δεν θα τα αποδεχτεί ως αντίβαρο στις παλιές καλές πωλήσεις. Γενικά, τα λεφτά που παίζουν είναι πολύ λιγότερα και τα ποσά που απαιτούνται για να φτάσεις σε αυτά τα επίπεδα είναι πλέον δυσθεώρητα. Η βιομηχανία πλέον δεν «επενδύει» στο να φτιάξει τέτοια μεγαθήρια και σίγουρα αν το κάνει, δεν το κάνει στην rock και την metal μουσική.

Εν τέλει, με αυτήν την κουβέντα μόνο κακό κάνουμε, διότι υπάρχουν πολλές και καλές μπάντες που κατά καιρούς έχουν καταφέρει σημαντικά πράγματα τόσο δισκογραφικά, όσο και καλλιτεχνικά γενικότερα. Όμως, είναι πολύ εύκολο να μηδενίσει κάποιος μια μπάντα συγκρίνοντάς τα όποια επιτεύγματά της, την πρωτοτυπία της, την επιρροή της κ.ο.κ. με ονόματα όπως οι Iron Maiden και οι Metallica. Κι ειδικά εμείς στη χώρα μας, αυτό το κάνουμε κατά κόρον...

Κι αν με τους κάθε Iced Earth και τους κάθε Enforcer έχουμε σταθεί γενναιόδωροι (και καλά έχουμε κάνει), τότε με τους κάθε Avenged Sevenfold και τους κάθε Trivium έχουμε αποδείξει πολλάκις ότι η επιλεκτική μνήμη και τα «δύο μέτρα και δύο σταθμά» συνεχίζουν να μας χαρακτηρίζουν ιδιαίτερα σαν λαό...

Όσον αφορά στη Lady Gaga, άλλο πράγμα ήθελε να υπερθεματίσει. Όμως, πέραν του ότι για άλλους λόγους δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει αυτό που ευχήθηκε, το γεγονός ότι τόσος κόσμος ασχολείται με τα λόγια της μάλλον αποδεικνύει τη δική της σημαντικότητα, παρά την ασημαντότητα των όσων είπε...