Έτσι γράφτηκε το "Hotel California"...
Don Felder: «Ποτέ δεν ήμουν τόσο χαρούμενος να έχω πέσει τόσο έξω»
Ο πρώην κιθαρίστας των Eagles, Don Felder, μίλησε για την διαδικασία σύνθεσης και ηχογράφησης του εμβληματικού "Hotel California" στο Ultimate Classic Rock.
«Καθόμουν στον καναπέ μου και μου βγήκε να παίζω τις συγχορδίες ξανά και ξανά και ξανά. Έτσι, πήγα στο πίσω υπνοδωμάτιο και το ηχογράφησα σ’ ένα μικρό demo. [Αργότερα] το ξαναηχογράφησα με ακουστική 12χορδη, ηλεκτρική και μπάσο. Είχα και ένα drum machine και κάπως έτσι έγινε αρκετά ολοκληρωμένο το demo.»
«Έδωσα ένα αντίγραφο – μαζί με άλλα 14 ή 15 τραγούδια, ένα εκ των οποίων ήταν και το "Victim Of Love" και κάποιες άλλες ιδέες- [στην μπάντα] και είπα ‘Έι, υπάρχει τίποτα εδώ που να αρέσει σε κάποιον και να θέλει να το τελειώσει μαζί μου;’. έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον [ντράμερ, Don] Henley που μου είπε ‘Μ' αρέσει κάπως αυτό το κομμάτι που ακούγεται λίγο σαν μεξικανική reggae’ κι έτσι αυτός έγινε ο τίτλος του τραγουδιού ενόσω το δουλεύαμε, "Mexican Reggae"... Μπήκαμε στο στούντιο και αρχίσαμε να το ηχογραφούμε.»
Και ο Henley πρόσθεσε: «Είχαμε συζητήσεις επ’ αυτού γιατί κανείς μας στο συγκρότημα δεν καταγόταν από την Καλιφόρνια! Όλοι μας όμως είχαμε την εμπειρία του να οδηγείς στο Λος Άντζελες. Όταν πήγαμε εκεί και μπήκαμε στην μουσική βιομηχανία, η ιστορία άλλαξε στον δρόμο. Πίστευα και πως οι εικόνες των στίχων του Glenn ήταν απλώς φανταστικές, ήταν σαν να έστελνε μικρές οπτικές καρτ ποστάλ.»
Ο Felder συμφώνησε, λέγοντας: «Με την ολοκλήρωση των ηχογραφησέων, κάναμε ένα πάρτι για την δισκογραφική. Όταν έπαιξε το "Hotel California", ο Don γύρισε και είπε: ‘Αυτό θα είναι το single μας’. Εκείνη την εποχή, το AM ραδιόφωνο θα έπαιζε μόνο κάτι που ήταν κάτω από τρία λεπτά και 30 δευτερόλεπτα [και] έπρεπε να είναι ένα rock κομμάτι ή ένα χορευτικό κομμάτι ή μια μπαλάντα κάποιου είδους. Το "Hotel California" δεν ήταν τίποτα από αυτά, ήταν απόλυτα λάθος για το ραδιόφωνο, οπότε είπα στον Don: ‘Νομίζω ότι είναι για FM, είναι κάτι που θα παίζει στα FM και όχι στα AM’. Αλλά ο Don επέμεινε: ‘Όχι, αυτό είναι το single μας’ και πορευθήκαμε έτσι. Ποτέ δεν ήμουν τόσο χαρούμενος να έχω πέσει τόσο έξω!».
Το τραγούδι θεωρείται η μεγαλύτερη επιτυχία της μπάντας και οι δρόμοι του έχουν ψηφιστεί ως "Το Καλύτερο Κιθαριστικό Σόλο Όλων Των Εποχών" από τους αναγνώστες του Guitarist, το 1998. Επίσης, έχει χαρίσει στους Eagles ένα Βραβείο Grammy για τον "Δίσκο Της Χρονιάς", το 1978, και δύο υποψηφιότητες.
